คาราวานรถกลุ่มจอมโจรฟาฮัทจอดพักที่โอเอซิสแห่งหนึ่งในเวลาบ่ายคล้อยแสงอาทิตย์เริ่มอ่อน ลัยลาฮ์เมื่อยขบไปทั้งตัวหลังจากนั่งหัวสั่นหัวคลอนบนเบาะหนังเก่าแข็งโป๊กประหนึ่งท่อนไม้ทั้งคอยปิดใบหน้าหรี่ดวงตาเวลามีลมพัดเม็ดทรายฟุ้งกระจายเข้ามาในรถ อีกทั้งยังนั่งเกร็งระแวดระวังตัวเองอยู่ทุกขณะ เป็นอันว่าความทรมานกินเวลาหลายชั่วโมงนั้นเป็นอันสิ้นสุดสักที
“ลงไปสิ”
“ค่ะๆ” เธอรีบทำตามคำสั่งอย่างรนราน ทว่าช่วงจังหวะที่ฟาฮัทมองทางอื่นเธอเหลือบสายตาไปมองมือถือที่วางบนคอนโซลรถแว้บหนึ่ง
“ว้าว”
เมื่อเท้าแตะลงบนอาณาเขตอันอุดมสมบูรณ์ ลักษณะจะเป็นแอ่งน้ำอันโดดเดี่ยวภายในทะเลทรายและล้อมรอบไปด้วยต้นปาล์มและพืชล้มลุกหลากชนิด
“ชอบใช่มั้ยล่ะ” ฟาฮัทหยุดยืนเคียงไหล่หญิงสาว “ที่นี่เปรียบดังสวรรค์กลางผืนทราย ว่าไหมลัยลาฮ์”
“ค่ะ” เธอพยักหน้าพร้อมกระชับผ้าคลุมศีรษะปิดบังใบหน้าเมื่อกลุ่มชายฉกรรจ์เดินผ่านในมือพวกเขาถือ
