[ วีเนล ]
ฉันอึ้งไปกับคำพูดของพันไมล์ เมื่อกี๊แค่จะพูดเล่นทำลายบรรยากาศที่น่าอึดอัดเท่านั้น แต่ตอนนี้กลับทำให้หน้าของฉันเห่อร้อนขึ้นอย่างห้ามไม่อยู่
"เพิ่งรู้จริงดิ" เสียงทุ้มถามต่อ สายตาคมจ้องมองฉันพร้อมกับปลายนิ้วมือหนาที่ลูบไล้กรีบปากล่างของฉันเบาๆ
"ใครจะไปรู้กันล่ะ บอกแล้วไงว่าตอนนั้นห้ามรู้สึก"
"แล้วตอนนี้"
"ไม่รู้" ฉันตอบพร้อมกับเบือนหน้าหนี ไม่อยากสบสายตาเจ้าเล่ห์ของพันไมล์
"หึ ฉันเชื่อ" มุมปากหยักกระตุกยิ้มแล้วกระซิบข้างใบหูฉันเบาๆ
"ฉันจะไม่คุยกับนายแล้วนะไมล์ หยุดแกล้งฉันสักที"
"ฉันไม่ได้แกล้ง" พันไมล์ตอบกลับมาพร้อมกับรั้งร่างเล็กของฉันเข้าไปกอด
"ไมล์?"
"อุ่นไหม" ฉันเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าคมที่เอ่ยถาม ว่ากอดของเขาอุ่นไหม
"อื้อ อุ่นดี" ฉันยิ้มตอบแล้วสวมกอดเขากลับไป อ้อมกอดที่รู้สึกว่าตัวเองปลอยภัย แค่มีเขาคอยกอดฉันในวันที่ต้องเจอเรื่องแย่ๆแค่นี้ก็พอแล้ว
"ทำแผลก่อนเนล"
"น
