พันไมล์ดึงฉันให้ตามเขามาที่รถทันทีโดยไม่สนใจว่าพี่วาตินจะทักท้วงเขาอีก
ปัง~
เสียงประตูรถที่ถูกปิดลงเมื่อคนตัวโตเข้ามานั่งประจำที่คนขับแล้ว
"นายรู้ได้ไงว่าฉันอยู่บ้าน" ฉันเปิดประเด็ดทันที เพราะจำได้ว่าก่อนหน้านี้ไม่ได้บอกเขาว่าฉันจะกลับมาบ้าน
"ก็แค่รู้" พันไมล์ตอบกลับมาเสียงเรียบ ในขณะสายตาของเขายังคงจับจ้องอยู่ที่ถนนตรงหน้า
"ก็ยังดีที่นายมาไว"
"เป็นอะไร" ใบหน้าคมหันกลับมามองฉันเพียงนิด แล้วกลับไปมองถนนตามเดิม
"เปล่า ว่าแต่ฉันหิวแล้วอ่ะ" ฉันปั้นยิ้มแล้วบอกเขาอย่างอ้อนๆ
"จะกินอะไร"
"อะไรก็ได้ เพราะนายเลี้ยง" ฉันตอบอย่างมัดมือชก แต่เหมือนคนตัวโตก็เต็มใจที่เสียมากกว่า
เมื่อเราสองคนทานอาหารกันเสร็จเรียบร้อยแล้ว แต่แทนที่คนตัวโตจะไปส่งฉันที่คอนโดเขากลับพาฉันเข้ามาที่บริษัทของเขาด้วย
"ไมล์นายน่าจะไปส่งฉันก่อนนะ หรือว่าฉันเรียกแท็กซี่กลับคอนโดเองดีกว่า"
"ไม่ต้อง รอไม่นานหรอก" เสียงทุ้ม
