Imprint Keeper

Chapter 7

Tumango ako, wala naman akong ibang pupuntahan. Hindi ko man nga alan kung nasaan ako.

Lumabas siya mula sa sasakyan at umikot sa kotse para naman pagbuksan ako. The night was perfect and the coldness of the air is bearable. The smell of the man made lake felt like it was real with its soft smelling breeze.

Sinuot ni Cason ang maskara niya bago ako tuluyang inakay papasok sa mala-palasyong istruktura.

Malaking hagdan ang sumalubong sa 'min harapan ng building. At sa aming pagpasok, balkonahe pala ito na may dalawang malalaki pang hagdan sa dalawang gilid. Sa ibaba niyon makikita ang mga mayayamang at high class guest na nagpapatalbugan ng damit at pagkatao.

Hindi ko maalis ang mga mata ko sa magarang set up ng loob, kahit pa tumigil kami para hintaying makapasok kami mula pila. Bumitaw si Cason para kunin ang VIP invitations at ibigay iyon sa party organizer. Hindi ko mapigilang mapa ngiti sa ganda ng lugar.

"Hi!"

Isang lalaki ang humarang sa harapan ko. Mala-bouncer ang katawan ng lalaki at totoo nga namang nakakatakot kausapin.

"Hello." Bati ko naman sa kanya kahit pa nagaalinlangan ako.

He was holding a glass of alcoholic beverage, sipped it and licked his lips as he looks at me in the eye.

"I can't taste my lips. . . could you do it for me?" Maloko niyang wika sa 'kin.

Inirapan ko siya at nilayasan. Aba! Bastos 'tong mokong na 'to ah. Magara nga ang damit, bastos naman. Bumaba ako sa hagdan para maiwasan ko siya.

I had this feeling that he was following me. Kaya naman binilisan ko ang paglalakad pababa. I totally forgot I got here with Cason.

Isang puwang sa diding na may painting na nakasabit ang nakita ko. Dali-dali akong sumiksik doon at tumalikod, hoping na hindi ako makita ng bastos na lalaki. I moved a little more para matakpan ako ng mga taong nagpulong sa harap niyon. I prayed na sana hindi niya ako makita.

As the seconds goes by para akong kriminal na nagtatago. Pa-simple akong sumisilip patalikod para makita kung nandyan pa siya at para makita kung nasaan si Cason.

"There you are," Isang malamig na kamay ang humila sa nanginginig kong braso. "Bakit ka umalis, did'nt I told you to stay near me."

Pagtalikod ko, laking papasasalamat ko nang makita kong si Cason ang humila sa 'kin. "Are you okay?" Aniya nang makita ang mukha ko. "Namumutla ka."

Hiningal ako sa lakas ng kabog ng dibdib ko. "May lalaki kasing sumusunod sa 'kin."

Kahit pa nakatakip ng maskara ang mata niya alam kong nagkunot ang mga iyon. "Sino? Nasaan?" Galit niyang bulalas niya.

"Hindi ko na alam, nailigaw ko na ata siya."

"Althea," Hinawakan niya ang dalawa kong braso. "Kapag sinabi kong huwag kang lumayo, makinig ka." Matigas ang pananalita niya.

"Kargo kita. Kaya sana iwasan mong makipag-usap sa kahit na sino dahil hindi tayo sigurado kung kakampi ba sila o kalaban."

Nalungkot ako at natakot na rin dahil sa paraan ng kanyang pananalita. Tumango lamang ako dahil wala na akong alam sabihin. Alam ko namang wala naman akong ibang magagawa kund hindi ang sumunod sa kanya.

"Bakit mo pa kasi ako sinama rito?" Mahina kong reklamo.

Tila napansin ni Cason na nag-iba ang ekspresyon ng mukha ko. Huminga ito ng malalim at nag kalma.

"I'm sorry." Umpisa niya.

He lifted my lowered head to meet his stare. "Don't look at other man aside from me,"

Kunot ang noo niya pero tila hindi galit kung 'di pag-aalala ang dala niyon.

"I'm really scary when I'm jealous." Kalmadong wika ni Cason.

Tumango ako para ipaalam sa kanya na hindi ako galit. I was, yes, dissapointed. Para kasi akong maliit na bata kung suwayin at diktahan niya. It took a few seconds for me to force myself to be okay. Wala naman din naman talaga akong pwedeng ibang gawin, might as well do what I was told.

"What do we do now?" I asked out of curiosity. All I know is that he needs me here para makapasok. Pero ang gagawin ko as soon as I got in, wala naman silang sinabi.

"I need you to dance with me." He said.

"Right now? Here?" I said looking around the crowded corner where were at.

"No. Right there."

He looked at the center of the place, where rich and popular people gathered to dance. The dance floor is populated with couple that looks like stars from the movies.

Cason guided me through the people along the dance floor. Hindi naman ganoon kasikip doon pero marami talagang tao.

"May I?" aniya as he offered his hand.

I smiled as I took his hand. The melody of the song softens his stiff posture. I lay my head near his shoulders making my racing heart calm again. Nilakad niya ang kanyang kamay sa likod ko at bahagyang idinikit sa kanyang katawan.

Yumuko si Cason making his forehead touch the top of my head. "Althea, kakausapin ko si Sayer. Just listen, okay?"

"Sayer, nasa loob na kami." Aniya.

Hindi ko alam kung saan at paano niya nakakausap si Sayer. I don't see any wires connected to any electronic device. Cason was silent as he listens to Sayer's instruction.

While I, listen to his heart beat. Ever since I heard it, parang na addict ako sa t***k ng puso niya. Kung pwede lang, dito nalang muna ako hanggang sa magsawa ako.

"Althea, I need you to confirm something. Sabi ni Sayer nasa bandang likuran ko ang may-ari ng Big Hit. Pwede mo ba siyang tignan nang hindi nahahalata?" ani Cason.

Pa-simple akong tumingkayad para makita ang view sa likod ni Cason. "Ano bang suot niya?" As asked as I scan my eyes there.

"Light blue coat."

Nilapad ko ang tingin ko sa likuran ni Cason para hanapin ang may-ari ng Big Hit. Lahat ng kalalakihan suot ang de-kurbata na halatang mamahalin ang tela, even their masks were obviously made only for them. Laking gulat ko nang katabi ng lalakeng naka light blue coat ang bastos na lalake.

Dali-dali akong bumalik sa pagkakatago sa dibdib ni Cason. "Anong problema?" pag-aalala ni Cason.

"Yung lalake..." Tumingala ako para tignan si Cason sa mata. "Kasama yung taong hinahanap n'yo."

Cason held me close in attempt to stop me from shaking. "Confirmed. He's here." Aniya kay Sayer. Malapit lang ako sa nakatagong mic at speaker na nasa damit ni Cason kaya narinig ko si Sayer.

"Lumapit kayo sa kanya. Na sa'yo ang device na gagamitin ko para ma-trace ko lahat ng info mula sa electronics na dala niya."

Muli akong hinawakan ni Cason sa bewang at bahagyang inikot. Dahilan upang ako naman ang nakatalikod sa mga taong sinusundan namin. Hinigpitan ni Cason ang pagkakahawak niya sa bewang ko, pulling me a little bit closer to him.

"Kailangan nating lumapit sa kanila." Buong niya sa 'kin.

"No!" mabilis kong tanggi. "Ilalapit mo ako sa manyak na 'yun? Ayoko."

"Althea, I'll protect you." He assured me but I wasn't convinced.

"Sa laki ng katawan niya, hindi mo siya kakayanin."

I then turned us para makita ko sitwasyon sa likod ko.

"Look at him, para siyang bouncer. Magba-bounce ka lang sa kanya, literally." I said exaggerating things.

Nililibot ng lalaki ang tingin niya sa mga taong nagsasayaw nang bigla nalang magtama ang mata namin. Nangilabot ako't mabilis na nagtago sa balikat ni Cason.

"I'm sorry but I made up my mind. Out na ako d'yan." Umurong ako nang kaunti dala ng pagka-inis but Cason did not let me.

"Sumama ka sa 'kin dito and I'm expecting you to follow my rules." Bahagyang nagtaas ng boses si Cason but in a sense na kami lang dalawa ang nakakarinig.

"Ikaw ang nagasama sa 'kin dito. Kung maka utos ka akala mo kung sino ka. Gawin mo lahat ng gusto mong gawin!" I pushed him hard so that I can make him let me go of me.

He has been bossing me around since he saved me. Malaki ang utang na loob ko sa kanya but to ask me to do things that I don't want to do, ibang usapan na 'yon.

"Saan ka pupunta?" Galit niyang tanong.

"Away from you!"

Dala ng inis ay naglakad ako palayo sa kanya. Tumingin ako sa paligid para makahanap ng lugar kung saan ako pwedeng makahinga. Ngunit kahit saan ako bumaling may mga nagkumpulang tao.

"Drink madam?" Offer sa 'kin ng isang lalaking waiter.

"Meron bang, non-alcoholic?" Sabi ko matapos mapagmasdan ang mga dala niyang inumin.

Ngumiti ang waiter at sabing, "Meron po, ikukuha ko kayo."

Tumango ako, kanina ko pa kasi gustong uminom kaso alak lang nakikita kong hawak ng mga guest.

"Um, wait!" Natigil ang waiter at muli akong nilingon. "Meron bang tahimik na lugar dito, yung pwede akong mag-isa?" Inalis ko ang maskara ko dahil hindi ko na rin naman kailangan iyon.

Sandaling nag-isip ang waiter. "Follow me."

Dinala ako ng lalaking waiter sa ikalawang palapag. Totoo ngang kaunti lamang ang mga taong naroon. Isa lang ang nakikita kong dahilan, at iyon ay dahil ang ikalawang palapag ay isang malaking library. Sinundan ko ang waiter na naglakad pa hanggang sa isang malaking pintuan palabas sa isang beranda.

"Salamat." Sabi ko kanya nang ilapag niya ang juice sa mesa.

Natulala ako sa ganda ng man made lake na naiilawan ng malaking buwan. The cold breeze touches my bare skin sending shivers down my bones. Niyakap ko ang sarili ko para man lang mabawasan ang lamig na nararamdaman ko.

"Mind if I join you?"

Boses ng isang matandang lalaki narinig kong nagbukas ng pintuan sa likod ko. Ngiti niya ang sumalubong sa 'kin paglingon ko sa kanya.

"Sige lang ho." Mahina kong wika. He smiled so dearly.

Mag-isa lang ang matanda na umupo sa tabi ng upuan ko. "Do you smoke?" Aniya matapos ilabas ang malaking sigarilyo mula sa makapal niyang coat.

"Ay hindi po." Todo iling kong sagot sa kanya.

Tumawa ito nang malakas at tinignan ako. "Kung sa bagay, mukhang bata ka pa naman." Aniya habang sinisindihan ang sigarilyo niya. Nginitian ko lang siya bilang sagot tsaka ako uminom nang kaunti sa juice na nasa mesa.

"What does a beautiful young woman doing here all alone?" Wika ng matanda. "Are you okay?" Dugtong pa niya.

"Nagpapalamig lang ho ng ulo." Matipid kong ngiti.

"Alam mo anak, madaling masabi na galit ka kaysa sa sabihin na nasaktan ka." I heard him right pero hindi ko maintindihan ang ibig niyang sabihin.

"For I know, after you wake up you'll understand." Dugtong niya.

Kahit pa abala ako sa pagtanaw sa mga bituwin, natuon ang mga mata ko sa kanya. The way he said that feels like he knows something. I saw him grinning, that smile show something is definitely wrong.

"Ha? Ano ho?"

I felt dizzy as I blink my eyes. Sinubukan kong tumayo pero bumagsak lang ako sa kinauupuan ko. I had to grab everything that I can see to support my balance. But it was no use.

"You remind me of someone I knew before." Tumayo ang matanda.

He slammed his hand onto the table dahilan para matapon ang juice na ininom ko. Halos hindi ko na maimulat ang mga mata ko dahil sa sobrang pagkahilo. I almost fell but the man reached for my face.

"No! Actually. . . you really look like her!" Aniya matapos marahas na itulak ang mukha ko.

Sa pagkakatulak niya sa 'kin tuluyan na akong nasadlak sa malamig na simento. I tried hard to stand but my body is refusing to do it. Buong lakas kong inanggat ang mukha ko, only to see the perverted man coming in. Inalis ng matanda ang suot niyang makapal na coat, exposing a light blue coat.

"Take her." Utos ng matanda.

That is when I lost my senses.