ปราบรักเลขาตัวแสบ

เลขาตัวแสบ

“ว่าแต่เห็นพี่มาตั้งแต่ดาวจบใหม่ๆ ยังไม่เคยเห็นแฟนพี่สักครั้งเลยนะคะพี่โอ๋ ไม่ใช่ว่าทำงานจนไม่มีเวลาหาแฟนหรือคะ”

เสียงรุ่นน้องที่ทำงานของฉันกำลังค่อนขอดฉันผู้เป็นรุ่นพี่แต่ไม่ประสีประสาเรื่องอย่างว่า และเป็นอย่างที่เธอพูดฉันไม่มีแฟนซึ่งมันเป็นเรื่องแปลกมากๆ สำหรับคนที่อายุย่างเข้า 26 ปี (อย่างน้อยก็แปลกในสายตายัยนี่) เพราะยัยนี่ควงผู้ชายไม่ซ้ำหน้า แถมยังเอามาเย้ยหยันฉันตลอด

“อะ แอ่ม พี่ก็มีคนดูๆ อยู่แหละ แต่อย่างว่าพี่ไม่ค่อยมีเวลา แต่ก็มีเข้ามาเรื่อยๆ นะพี่เน้นกินแล้วทิ้งอ่ะ” ฉันพูดเหมือนผู้หญิงเจนสนามบอกเธอไปแบบนั้น เพราะหมั่นไส้ท่าทีของยัยนี่เต็มทน

ชีวิตเลขาหน้าห้องของฉันมันจะมีอะไรมากมายนอกจากทำงานและกลับบ้าน บางทีโอทีถึง 3 ทุ่ม จะให้ทำไงได้ แต่ที่นี่เกินจ่ายเงินยั่วใจเกิน ถึงแม้จะเหนื่อยแต่เพื่อเงินฉันทำได้ทุกอย่าง

สงสัยฉันจะตายด้านจริงๆ ละมั้ง ไอ้ความรู้สึกรู้สาใจเต้นกับผู้ชายก็ไม่มีให้เห็นตั้งแต่สมัยเรียน ช่างแม่งเถอะ ฉันถอนหายใจอีกครั้งแล้วคิดจะตัดจบบทสทนางี่เง่านี่เด็มประดา ถ้าร่างใหญ่ไม่เอ่ยทักท้วงมาก่อน

“พวกคุณมายืนคุยกันแบบนี้ หวังว่าเตรียมการประชุมให้เจ้านายอย่างพวกผมเรียบร้อยแล้วใช่มั้ยครับ”

ท่าทีหยิ่งยโส คำพูดคำจานิ่งเรียบออกเชิงข่มขู่ แววตาไม่ไหวติงและสะทกสะท้านต่อสิ่งใด เจ้านายของฉันเอง

คุณ เอกทัศน์ ผู้เป็นลูกชายคนโต และเข้ารับตำแหน่งประฐาน บริษัทนี้สดๆ ร้อนๆ เอกทัศน์ผู้หนักแน่นเหมือนดั่งภูผา เขาไม่หวั่นกลัวผู้ใด ภายใต้ร่างใหญ่ไม่ว่าการเจรจาจะหินแค่ไหน เขาก็ผ่านมันมาได้ และเคล็ดลับความสำเร็จของเขาก็คือฉันคนนี้ กว่า 3 ปีที่ดูแลงานให้เขาไม่เคยขาดตกบกพร่อง ไม่ว่าจะงานอะไรถ้าฉันได้ลงมือทำกับเขา ไม่มีที่จะไม่สำเร็จ เขาจึงตกเป็นเบี้ยล่างของฉันเสมอ และโดนฉันกลั่นแกล้งประจำ

คุณ อนุชิต น้องชายคนรองที่เดินมาพร้อมกัน เป็นเจ้านายของยัยดุจดาวนี่ และเขาก็เปลี่ยนเลขาเป็นว่าเล่น ยัยดุจดาวนี่ก็เพิ่งย้ายจากแผนกอื่นมาทำงานให้เขา ท่าทางกะลิ้มกะเหลี่ยและหน้าตาสุดทะเล้นภายใต้ร่างสูงใหญ่ชวนมอง แต่โทษทีเถอะ ฉันไม่ได้ตื่นเต้นกับพวกนายคนไหนเลยสักคน

ถ้าเป็นสาวๆ คนอื่นคงใจเต้นตึกตัก แต่ก็อย่างว่าจริงๆ ฉันอาจจะตายด้านเรื่องพวกนี้ไปแล้วก็ได้

ฉันถอนหายใจใส่หน้ายัยดุจดาว แล้วกระหยิ่มยิ้มย่องใส่ผู้เป็นเจ้านาย

“บอสคิดว่ากำลังพูดอยู่กับใครละคะ” ใช่ฉันเป็นต่อเขาอยู่หลายขุมความสำเร็จของเขาขึ้นอยู่กับฉัน เขามันก็แค่ผู้ชายด้านชาไร้อารมณ์ และดึงหน้าตึงเพื่อข่มคนนั้นคนนี้ไปวันๆ คนที่เขาจะยอมให้พูดด้วยได้แบบนี้ก็คงจะมีแค่เลขาอย่างฉันคนนี้

“บ๊ะ สุดยอดจริงๆ ตั้งโอ๋ เธอนี่เอาพี่เอกอยู่หมัดจริงๆ ดูหน้าตึงๆ นั่นพอเจอเธอพูดปุ๊บหายขมวดเลย คิกๆ” ท่าทีแกมหยอกของผู้เป็นน้องชายของเขา ที่อายุเท่ากับฉัน แถมยังสนิทกันพอสมควร ขนาดเรียกชื่อเล่นของฉันได้ ก็เขาคนนี้แหละ อนุชิต

“ฉันแค่พูดความจริงค่ะคุณอนุชิต” ฉันพูดแล้วยิ้มปรายตามองท่าทีของผู้ชายร่างใหญ่ที่มองฉันมาแบบไม่พอใจนัก จริงๆ ฉันก็ไม่ได้ไม่ชอบเขาหรอกนะ แต่ฉันรู้สึกดีที่ได้เป็นผู้กำชัยเหนื่อคนที่มีแต่คนบอกว่าเป็นผู้ชายไร้อารมณ์

“ว่าแต่คุณดาวเถอะครับหวังว่างานจะเรียบร้อยนะครับถึงมีเวลามาวุ่นวายโต๊ะทำงานคนอื่นแบบนี้” อนุชิตเปลี่ยนท่าทีทันทีหลังจากหันไปถามเลขาของเขาเอง เพราะเธอทำงานพลาดบ่อย ในที่ประชุมเขาต้องคอยออกหน้าแก้ไขอยู่เรื่อย

เจ้านายฉันขบกรามแน่นแล้วเดินเข้าห้องตัวเองด้วยท่าทีไม่พอใจนักที่เป็นฝ่ายพ่ายแพ้ในเกมนี้

รู้สึกหมั่นไส้ตัวเองนิดๆ แต่ฉันมักมีความสุขมากจริงๆ ที่ได้ยืนอยู่เหนือผู้ชายคนนั้น หึหึ ฉันยิ้มเยาะออกมาแล้วตามเขาเข้าไปที่ห้องทำงาน

สวัสดีฉันชื่อ กรวรีย์ ชื่อเล่นตั้งโอ๋ ส่วนใหญ่คนจะเรียกกรวรีย์มากกว่าเพราะมันเพราะมาก ฉันพักอยู่คนเดียวที่คอนโด และใช่ ฉันอายุ 26 ปีและเป็นคนโสดที่มีความสุขดีมากๆ เหนือสิ่งอื่นใดคือการทำงานของฉันราบรื่นไร้ปัญหา ฉันจะยึดตำแหน่งนี้จนปลดระวางเลยคอยดู

.

.

แต่เหตุการณ์ไม่คาดฝันก็มักจะเปลี่ยนชีวิตตัวละครเสมอ

“แน่ใจนะว่าต้องการแบบนี้” คนตัวใหญ่ลังเลที่จะยัดดุ้นร้อนแข็งเข้ามาในตัวของเธอ เขามองมาที่กลับสาวอย่างหื่นกระหายและสีหน้าทรมานมาก แต่เขายังมีสตินึกคิดพอที่จะกลัวว่าวันพรุ่งนี้เราอาจจะมองหน้ากันไม่ติด

“ได้โปรด ไม่ไหวแล้วค่ะ อื้ออ∼” คนตัวโตอยากจนใช้เอ็นถูไปมาที่กลีบสาวแล้วสีหน้าอยากใส่เข้าไปใจจะขาด

พรวด!!!

เมื่อทนคำเชิญชวนของร่างบางไม่ไหวเขาก็ไม่รอช้าที่จะใส่มันเข้ามาที่ช่องทางรักสีชมพูที่หยัดกายรอเขาอยู่

“อ๊าาาส์ จะ เจ็บจังค่ะ อื้ออ∼” เธอกรีดร้องเหมือนจะขาดใจตายเมื่อมีลำกายใหญ่โตแทรกเข้ามาในช่องที่ยังไม่เคยมีผู้ใดรุกล้ำ ความอยากทำให้เธอขอร้องเขา แต่เธอไม่คิดว่ามันจะเจ็บถึงเพียงนี้

“โอ้ววว คุณฟิตมาก กรวรีย์ ของคุณฟิตสุดๆ อูยย∼” เมื่อคนตัวใหญ่ยัดเข้าไปยังไม่สุดก็ถึงกับร้องครางออกมาเพราะความแน่นกลืนกินลำกายใหญ่โตของเขา

“จะ เจ็บบ ฮืออ ฮึก ฮึก ได้โปรดเอาออกไปก่อน∼” เธอร้องครางครวญและน้ำตาไหลซึมเพราะความเจ็บมันท่วมท้น

“ได้ไงล่ะ คุณต้องการผมเองนะ ถ้าเอาออกผมต้องตายแน่ๆ มัน อ่าาส์ เสียว คุณตอดผมไปหมด∼” ร่างใหญ่ไม่ยอมรับคำวิงวอนแถมยังพยายามยัดเข้าไปในทางรักคับแคบอย่างไม่ไยดี

“ฮืออ ได้โปรด เจ็บ∼” เธอยังร้องไห้ตัวสั่นเทาไม่หยุด ร่างใหญ่ค่อยๆ โน้มตัวลงไปจูบซับน้ำตา

“ทนหน่อยนะคนดี อย่าเกร็งแล้วเดี๋ยวมันจะดีขึ้น” เขาพูดพร้อมกับเลียมาที่ใบหูเธอเบาๆ

คนตัวใหญ่จะรู้บ้างมั้ยว่ากำลังพรากความบริสุทธิ์จากแม่สาวจอมหยิ่งที่เห็นเขาเป็นของเล่น

และข่มเขาไว้มานานกว่า 3 ปี

“เอาคืนคุณไง แม่เลขาตัวแสบ”

“ฮือ บอสได้โปรด”

“คุณกำลังร้องขอเจ้านายไม่ได้เรื่องคนนี้หรอครับ ไหนคุณบอกว่าผมตายด้านและทำไม่เป็นไง แม่เลขาตัวแสบ”

“อื้อ บอสฉันยอมแล้วค่ะ ต่อไป ฉันจะไม่แกล้ง อื้ออ∼”

“สายไปแล้วครับ ต่อไปนี้คือช่วงเวลาเอาคืนของผม ตั้งโอ๋∼”

.

.

ยัยตั้งโอ๋ยัยตัวแสบ แกล้งอะไรเขาไว้ขนาดนั้นน้าาา

ตามมาค่ะ

ไรท์โม

ซาชิกิวาราชิ