Karşısında Jülide’yi görmeyi beklemeyen Yusuf toparlanarak arabadan inerken genç kadın “Neden geldin?” dedi. “Ne istiyorsun benden”
Yusuf sustu. Hem konuşacak çok şey vardı, hem de hiçbir şey yoktu. Onun ikilem yaşadığının farkında olan Jülide üzerine gitmekten çekinmedi. Aynı soruyu ikinci defa sesini yükselterek tekrarladı. “Neden geldin? Konuşmayacak mısın?”
Yusuf köşeye sıkışmıştı. Ne gidebiliyordu ne kala biliyordu. Sadece “Bilmiyorum” diye cevap verdi. Çünkü gerçekten ne istediğini, ne yapmaya çalıştığını kendi de bilmiyordu.
Jülide başını yere eğmiş halde bekleyen, kendisiyle göz göze gelmekten kaçınan Yusuf'un çenesini iki yandan kavrayıp sıkarak bağırdı “Yüzüme bak!”
Fakat Yusuf gözlerini başka yöne çevirdi. Karşısındaki kadına bakarsa ya yanıp kül olacaktı ya da başka bir ruh
