Jülide, bir ihtimal gelir diye Yusuf sabaha kadar sahilde bekledi ama genç kadın gelmedi. Güneş ışıkları sahile vururken üzerinde uçuşan çadırın tülleri arasında ayağa kalktı. Sanki kısa ama tatlı bir rüyadan uyanmış gibi hissediyordu kendini. Yüzü neredeyse hiç gülmeyen, gözleri hep korkuyla bakan ürkek kırılgan bir kız tanımıştı. Onu bu hale getiren sebebin ne olduğunu bilmese de merak etmiş fakat cevabını alamamıştı. İlk kez bir kadına dokunmaktan çekinmişti. Aslında çok şey öğrenmişti Jülide’den. Dokunmadan heyecan duymayı, konuşmadan anlaşmayı… Çünkü Jülide çok konuşmasa bile bakışlarıyla anlatırdı her şeyi. Öfkeli mi, kırgın mı, mutlu mu mutsuz mu…Yüzüne baktığınızda kitap gibi okunurdu.
Yusuf eve döndüğünde, gece İçkiyi fazla kaçıran Arif her zamanki gibi koltuğun üzerinde sızıp ka
