รักครั้งนี้ฉันจะไม่ยอมแพ้

ย้อนกลับไปเมื่อสองปีที่แล้วฉันและเพื่อนๆมาร่วมงานเลี้ยงศิษย์เก่าของคณะ ในวันนั้นฉันได้พบกับรุ่นพี่ที่ฉันแอบชอบ เขาควงหญิงสาวหน้าตาดีมาด้วยคนหนึ่ง ฉันไม่รู้ว่าเป็นใครก็มันผ่านมาตั้งสองปีแล้วสินะ เขาคงจะมีแฟนเป็นตัวเป็นตนแล้วละมั้ง ฉันได้แต่คิดเองเออเองในใจคนเดียว เชอรี่เพื่อนสนิทของฉันวันนี้มันวางแผนจะงาบพี่ธีร์คู่หมั้นของมัน เพราะอะไรน่ะเหรอก็เพราะพี่แกไม่ค่อยจะสนใจนางเท่าไร แต่นางดันรักของนาง งานนี้นางเลยต้องทุ่มสุดตัว วางยาในน้ำดื่มเลยละกันระหว่างยาปลุกอารมณ์กับยานอนหลับ ยานอนหลับอะหรอของลิลลี่เองเพราะว่านางนอนไม่ค่อยจะหลับวันนี้เลยจะขอดื่มและหลับยาวๆพักผ่อนไปเลย แต่เหตุการณ์ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่อพนักงานดันสลับแก้วแล้วฉันกับเชอรี่ก็ไม่ทันสังเกต สรุปแล้วพี่ธีร์ดันดื่มยาหลับของฉันไป เชอรี่ก็เลยต้องมารับผิดชอบพาพี่ธีร์ไปส่งที่ห้องพักแผนพังยับเยิน ส่วนยาปลุกอารมณ์แก้วนั้นก็ไม่รู้ใครได้ดื่มไป ฉันเลยเดินกลับห้องพักคนเดียวอย่างปลงๆ แต่ระหว่างนั้นฉันได้ยินเสียงคนเคาะประตูเลยไปเปิดดูคิดว่าคงเป็นเชอรี่ แต่ทันใดนั้นพี่คชาก็พุ่งตัวเข้ามาในห้องพักของฉัน เขาหน้าตาแดงกร่ำ พอถึงตัวฉันก็ไม่พูดพร่ำทำเพลงกอดรัดฉันอย่างเร้าร้อน ฉันเอามือดันหน้าอกกว้างให้เขาถอยห่าง แต่แรงมดอย่างฉันมีหรือจะสู้แรงของเขาได้ ฉันตะโกนบอกให้เขาปล่อย ทั้งอธิบายว่าฉันเป็นใครไม่ใช่แฟนของเขาแต่เขาก็เหมือนจะไม่รับรู้ที่ฉันพูดเลย ฉันเลยได้แต่เลยตามเลย ปล่อยตัวปล่อยใจไป พลางคิดในใจว่าครั้งแรกอย่างน้อยมีกับคนที่หลงรักก็น่าจะดีกว่าใครที่ไหนไม่รู้ เพราะไม่รู้ว่าชาตินี้ฉันจะมีแฟนเป็นตัวเป็นตนหรือเปล่า เฮ้อคิดแล้วเศร้าใจ เมื่อพายุสงบลง ฉันตื่นขึ้นมาในตอนเช้าเจ็บระบมไปหมดทั้งร่างกายและจิตใจเขาจะรู้ไหมนะว่าเป็นฉันที่นอนกับเขา แค่คิดก็ไม่กล้าลิลลี่จึงตัดสินใจลุกขึ้นแต่งตัวและเดินออกมาจากห้องนั้น โดยที่คชาไม่เห็นแม้แต่เงาว่าหญิงสาวคือใคร คชาตื่นขึ้นมาในตอนสายที่ที่นอนมีสภาพเหมือนสนามรบ เขาตามหาผู้หญิงที่อยู่กับเขาแต่ก็ไม่พบเธอออไปแล้ว เขากำลังจะเอือมไปหยิบโทรศัพท์ ก็พบเข้ากับสร้อยข้อมือที่มีดอกลิลลี่ฝังเพชรตกอยู่ เขาจึงหยิบขึ้นมาใส่กระเป๋าไว้ แต่ก็ยังนึกไม่ออกถึงหนทางที่จะตามหาหญิงสาวให้เจอ เขาจะทำอย่างไรดีนะ ณ ปัจจุบัน คู๊นนนนนแม่ขาาาา ตื่นได้แล้วค่ะ ตื่นๆๆๆๆ เสียงของเจ้าหมูน้อยตัวอ้วนของลิลลี่ปลุกให้เธอตื่นแต่เช้า "ตื่นแล้วค่ะๆ ทำไมหนูตื่นเช้าจังเลยละลูก" หญิงสาวถามลูกสาวพลางยิ้มมีความสุข "ค่อกๆ ท้องหนูร้องค่อกๆแล้ว หิ๊วหิวววววว" พูดแล้วเด็กหญิงตัวน้อยก็เอามือลูบท้องอย่างน่าเอ็นดู "โอเคค่า งั้นวันนี้แม่ทำไก่ทอดให้หมูน้อยของแม่ทานดีกว่า ดีไหมค่ะ" "ดีค่ะ พี่ไก่ทอดอารอยยย มากๆ" "งั้นเราไปอาบน้ำแต่งตัวลงไปข้างล่างกันดีกว่านะคะ"เด็กน้อยพยักหน้างึกๆ "ไก่ทอดของคุณแม่อร่อยที่ซู้ดดดค่ะ" "ที่ซู้ดดดด เลยหรอลูก งั้นกินเยอะๆน้าจะได้โตเร็วๆ" "โอเคค่า" หลังจากทานมื้อเช้ากันเสร็จหญิงสาวก็พาลูกสาวมาเดินเล่นที่ห้าง xxx เพื่อซื้อของใช้จำเป็นเขาบ้าน  "ลูกหมูของแม่กินแครอทไหมค่ะ แม่ว่าจะทำซุปแครอทให้หนูกิน" "กินค่าาา มีดี้ชอบกินผัก ผักมีปาาาโยดด" "มีประโยชน์ค่ะ ไม่ใช่ปาาาาโยดนะคะ" "ปาโยดด ปาโยดดด" พยายามฝึกพูดอย่างจริงจัง คนเป็นแม่ยิ่งหลงรักลูกสาวตัวน้อยไปกันใหญ่ ระหว่างกำลังเดินเลือกซื้อของอยู่นั้นลิลลี่ก็บังเอิญเจอกับเชอรี่เพื่อนรักของนางเข้า  "เชอรี่ๆๆ คิดถึงๆ" "ฉันก็คิดถึงแกเหมือนกัน สบายดีไหมใช่ไหมเนี่ย ช่วงหลังๆเราไม่ค่อยได้นัดเจอกันเลย" เชอรี่เอือมมือไปลูบผมของลูกสาวเพื่อนอย่างรักใคร่ "ฉันสบายดี จะมีก็แต่เจ้าตัวยุ่งลูกหมูของฉันเนี่ยซนไปหน่อย" "มีดี้ไม่ซนนะคะคู๊นนนแม่ โนวๆ" "จ้ะๆ โนวๆ มีดี้คนเก่งของแม่ไม่ซนเล้ยย" แล้วทั้งลิลลี่และเชอรี่ก็หัวเราะออกมาด้วยความเอ็นดูเด็กหญิงตัวน้อย "แล้วแกมากับใครเนี่ย" "ฉันมากับพี่ธีร์ เดินเลือกของอยู่ทางนู้นน่ะ" "อ่อแล้วเป็นไงแต่งงานมาตั้งนานแล้ว มีข่าวดียัง มีดี้จะได้มีเพื่อนเล่นเพิ่ม" "ยังเลยแกนี่ก็ปล่อยนะแต่ก็ยังไม่เห็นมาสักที รออยู่ทุกวันจริงๆ" เชอรี่แววตาเศร้าลง "เอาน่าๆแกอย่าไปเครียดเลย เดี๋ยวเขาก็มาเองดูอย่างฉันสิ ปุ๊บปั๊บรับโชค" พูดไปแล้วทั้งสองก็หัวเราะออกมาเพราะไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจะเกิดเรื่องยุ่งๆวุ่นวายขนาดนี้ แต่นั่นก็ไม่ใช่ปัญหาสำหรับลิลลี่เพราะมีดี้เป็นเหมือนยาชูกำลังใจให้เธอมีแรงที่จะต่อสู้ในอนาคตเพื่อคนที่ตัวเองรัก "แล้วนี่แกได้ข่าวพี่คชาบ้างหรือป่าว ได้ข่าวว่ากลับมาจากเมืองนอกแล้ว ไปขยายธุรกิจของที่บ้านน่ะ" "แกพูดจริงๆหรอ"แววตามีประกายหวิบหวับ จนเชอรี่แอบสงสัย "แกคิดจะทำอะไรอ่ะ บอกฉันมาเลยนะลิลลี่" "เอาน่าๆถ้าฉันคิดอะไรออกจะบอกแกคนแรกเลย" "อย่าลืมนะ โกรธจริงๆด้วย" "ไม่ลืมๆ สัญญาจ้ะคุณเพื่อน" วันนี้เป็นวันเสาร์ ฉันจึงพามีดี้มานอนกับคุณตาคุณยายที่บ้านใหญ่ ซึ่งปกติแล้วฉันกับมีดี้จะนอนบ้านหลังเล็กซึ่งอยู่ภายในบริเวณเดียวกัน เพราะที่บ้านมีพื้นที่มากกว่า 5 ไร่ มีทั้งสนามหญ้าและสวนดอกไม้ให้มีดี้ได้วิ่งเล่นและชื่นชมธรรมชาติ "คู๊นนนนยายขาา แรงๆค่ะ ไกวแรงๆ" เด็กของมีดี้ร้องบอกให้คุณยายไกวชิงช้าแรงๆ บริเวณใต้ต้นไม้ใหญ่ "เดี๋ยวจะตกไปนะคะหลานรักของยาย" "ไม่ตกค่ะ สนู๊กกกก ม๊ากมากกก" ว่าแล้วก็หัวเราะคิกคักน่าเอ็นดูในสายตาของคุณยายผู้หลงรักหลานสาวคนเดียวคนนี้ เมื่อเวลาผ่านไปก็เป็นเวลานอนของสาวน้อย ลิลลี่พามีดี้ขึ้นไปส่งบนห้องนอน ห่มผ้าและหอมแก้มซ้ายขวา "หลับฝันดีนะคะลูกรักของแม่" ฉันต่อโทรศัพท์หาเชอรี่ "เชอรี่ฉันมีเรื่องจะปรึกษา ฉันว่ามันถึงเวลาแล้วที่พี่คชาจะต้องได้รู้ว่ามีดี้ลูกสวยสุดน่ารักของฉันมีตัวตนอยู่บนโลกนี้" "แกพูดจริงหรอลิลลี่ฉันรอวันนี้มานานแล้ว ฉันสงสารหลานตัวน้อยของฉัน แล้วแกวางแผนไว้แบบไหนละ" "ตรงๆเลยนะ ยังคิดไม่ออกเลยกะจะไปบอกเขาตรงๆต่อหน้าเลยดีกว่า" "แกก็คงต้องเสี่ยงเอาละ ฉันเอาใจช่วยนะ ปรึกษาฉันได้ตลอดนะแก" "ขอบใจมากแก"ลิลลี่วางสายไปแล้วหันมองลูกสาวตัวน้อยที่กำลังหลับใหลอย่างสบายใจอยู่บนเตียงมือกอดพี่ตุ๊กตาตัวโปรดแน่น "พี่จะต้องยอมรับฉันกับลูกนะ บอกเลยฉันสู้ไม่ถอยแน่"ลิลลี่พูดออกมาเบาๆกลัวจะรบกวนการนอนของมีดี้ ด้านคชา ตั้งแต่ที่เขามีสัมพันธ์กับหญิงสาวคนหนึ่ง เขาก็ยังไม่สามารถสืบได้ว่าเธอคนนั้นเป็นใคร เขาตรวจเช็คชื่อการเข้าเช็คอินไม่ได้เพราะเป็นการจองห้องพักโดยคณะไม่ได้ระบุชื่อในแต่ละห้อง แต่เขาก็พยายามสืบมาจนถึงปัจจุบันเพราะเรื่องราวในคืนนั้น แม้เขาจะรู้ตัวว่าโดนวางยาบวกกับความเมา แต่เขาก็รับรู้ได้ว่าผู้หญิงคนนั้นพิเศษสำหรับเขาจนยากที่จะลืม พูดแล้วก็ก้มมองสร้อยข้อมือที่เก็บได้ในวันนั้นเขายังคงเก็บมันไว้เผื่อว่าเจ้าของมันจะกลับมาตามหา เช้าวันรุ่งขึ้นคชามาทำงานแต่เช้า เรียกได้ว่าเป็น CEO ที่เป็นแบบอย่างที่ดีในทุกๆด้านให้ลูกน้องของตนเลยก็ว่าได้ พี่ธีร์เดินทางมาติดต่องานแถวบริษัทของคชาจึงแวะเข้ามาทักทายชายหนุ่มและจะชวนออกไปกินอาหารกลางวันกัน"หวัดดีไอ้คชา เป็นไงบ้าง" "ลมอะไรหอบแกมาเนี่ย ฉันก็งานยุ่งทุกวันแหละแกมาทำอะไรแถวนี้ละ" "มาคุยเรื่องเซ็นสัญญากับคู่ค้านะซิ เรียบร้อยละ สบายใจไป ไปกินข้าวร้านน้องเชอรี่กัน" "อ้าวเที่ยงแล้วหรอเนี่ย ฉันทำงานเพลินไปเลย" "ใช่นะซิ ไปๆหิวจะแย่แล้ว" ชายหนุ่มกวักมือเรียกเพื่อน "แล้วแกทำไมไม่ให้น้องเชอรรี่เตรียมข้าวมาให้แกละจะได้ไม่ต้องทนหิว กินได้เลย" "ปกติก็เป็นอย่างนั้นแหละมีเมียมันดีนะเว้ยย แกไม่อยากมีบ้างหรอทำงานงกๆไม่หยุดระหว่างจะตายก่อน"ธีร์หัวเราะอย่างสะใจ ณ ร้านอาหารของเชอรี่ "อ้าวพี่ธีร์มาแล้ว นั่นพี่คชามาด้วย สวัสดีค่ะ ไม่ได้เจอกันนานเลย" "ครับสวัสดีครับน้องเชอรี่ ยังสวยเหมือนเดิมเลยนะครับ มีข่าวดีบ้างหรือยังครับหรือว่าน้ำยาไอ้ทีมันไม่ดี"ได้ทีคชาก็เอาคืนหัวเราะเสียงดัง ส่วนเชอรี่นั้นยิ้มหน้าแดง "ไอ้บ้า พูดไปเรื่อยของอย่างนี้มันต้องใจเย็นๆเว้ยย ใครเขารีบกันละ" "อ้าวแล้วนั่นลูกใครว่ะไอ้ธีร์ น่ารักจัง" "อ่อน้องมีดี้ ลูกสาวเพื่อนของเชอรี่น่ะ ว่างๆก็จะมาเล่นที่ร้านเนี่ยแหละ เขาหลงรักกันทั้งร้านแหละเนี่ย ทั้งหนุ่มเล็กหนุ่มใหญ่ หลานน่ารักจริงๆ ถ้าแกมีโอกาสมาเจอหลานบ่อยๆก็คงจะรักเหมือนกัน" "มีดี้มานี่หน่อยลูก" เด็กหญิงตัวน้อยวิ่งดุ๊กดิ๊กมาหา "มีอารายยค่ะลุงธีร์ มีดี้กำลังทำอาหารค่ะ" "สวัสดีเพื่อนลุงก่อนครับ นี่ลุงคชาครับ" "สวัสดีค่าาา หนูมีดี้ค่ะ" "สวัสดีครับ แม่กับพ่อหนูไปไหนเนี่ย หืมม" "แม่อยู่บ้านค่ะ พ่อไปทำงาน ทำงานนานมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ มีดี้ยังไม่เคยเจอเลย พ่อไม่ค่อยว่าง" "หรอค่ะ ไม่เป็นไรน้าา หนูก็เล่นกับลุงธีร์ป้าเชอรี่รอไปก่อนนะลูก" "โอเคค่าา มีดี้ทำอาหารต่อก่อนค่ะ" "ทำไมมีดี้พูดอย่างงั้นละธีร์ พ่อแกไปไหนละ ทำงานอะไรนานอย่างงั้น" "เชอรี่เคยบอกว่า แม่น้องมีดี้เขาเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวน่ะ นี่ฉันยังคิดเลยนะว่าไอ้ผู้ชายสารเลวคนนั้นมันทิ้งสองคนนี้ไปได้อย่างไง น่ารักกันทั้งแม่ทั้งลูกเลย" "ก็จริง คงจะเลวจริงๆ ฉันกลับก่อนนะ" เมื่อรับประทานอาหารเสร็จชายหนุ่มก็ขอตัวก่อน "โอเคๆแล้วเจอกัน" "แม่มารับกลับบ้านแล้วค่าาาา มีดี้ทำอะไรอยู่เอ่ย" "มีดี้ทำอาหารค่ะ คู๊นนนแม่มาชิมๆค่ะ" "โอ้โห้ ทำเองเลยหรอคะ อร่อยมากๆเลย" "มีดี้ เก่งๆ"พูดแล้วเอามือชี้ๆไปที่ตัวเอง "ไงเชอรี่วันนี้ลูกค้าเยอะไหมเนี่ย" "ไม่เยอะหรอก เรื่อยๆ แต่ฉันมีเรื่องจะคุยด้วยไปหลังร้านกันหน่อยแปบนึง" "มีดี้ขา แม่คุยธุระกับป้าเชอรี่แปบนึงนะคะ หนูรอตรงนี้ก่อนนะลูก" "โอเคค่าาา มีดี้รอๆได้" "ลิลลี่แกรู้ไหมวันนี้ใครมาที่ร้านฉัน" "ใครละฉันจะรู้ได้ไงแกก็ถามแปลกๆนะ" "จะใครละพี่คชาไงแก พี่เขามาร้านฉันวันนี้" "จริงเหรอแล้วเขาเป็นไงบ้างละ" ทำเหมือนไม่สนใจแต่จริงๆแล้วหูผึ่งกันเลยทีเดียว "ดูดีมากแก หล่อมากก ดูดีที่สุด" "เขามีแฟนหรือยังละแก" "เหมือนจะยังนะ พี่ธีร์บอกว่าพี่คชามัวแต่บ้างานจนไม่มีเวลาไปมีแฟนเป็นตัวเป็นตนหรอก" "อ่อ" หญิงสาวเงียบไปเพระกำลังใช้ความคิดอย่างหนัก "แกฉันจะบอกเขายังไงดีละ แกมีแผนบ้างไหม" "บอกตรงๆเลยซิให้รู้เรื่องไปเลยไม่เสียเวลา เพราะยิ่งนานวันไปมันก็ยิ่งไม่ดีต่อมีดี้นะ ถ้ารู้ความมากกว่านี้เรื่องจะยุ่งเอา" "ก็จริงของแก นี่คุณแม่ฉันก็บอกแบบแกเลย ท่านไม่อยากให้หลานสุดที่รักขาดความอบอุ่น" "งั้นฉันว่าเรานัดเจอเอาไหมให้พี่ธีร์นัดให้" "แกว่าดีหรอ" "ดีที่สุดจ้ะคุณเพื่อน" คชาเดินทางกลับมาที่บ้านแต่ในสมองยังคิดแต่เรื่องของหนูน้อยมีดี้ ที่ถ้ามองดีๆนั้นเหมือนเขาตอนเด็กๆมาก และไม่รู้ทำไมเจอกันแค่ครั้งเดียวแต่กับรู้สึกผูกพันธ์เป็นอย่างมากกันนะ ระหว่างคิดอะไรเพลินๆเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น "ฮัลโหลว่าไงธีร์ มีไร" "ไอ้คชาฉันอยากให้แกมาเจอใครคนนึง เชอรี่บอกว่าคนๆนี้สำคัญกับแกมาก พรุ่งนี้แกสะดวกไหม" "ตอนไหนละ ใครกันว่ะ" "ตอนบ่ายโมงที่ร้าน xxxใกล้บริษัทของแกอ่ะแหละ" "เออ โอเคๆ เดี๋ยวไป" เมื่อวางสายไปแล้วคชาก็ยิ่งสงสัยใหญ่เลยว่าคนที่เพื่อนพูดถึงนั้นคือใคร ดังนั้นรีบนอนดีกว่าจะได้เช้าเร็วๆ ณ ร้าน xxx ชายหนุ่มมานั่งรอที่โต๊ะที่ธีร์ได้จองไว้ให้ มารอได้ประมาณ 5 นาที ก็มีหญิงสาวหน้าตาดีเดินเข้ามาทางโต๊ะของเขา "สวัสดีครับ คุณใช่คนที่ธีร์นัดมาหรือป่าวครับ" "ใช่ค่ะ ดิฉันเอง ลิลลี่ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักอย่างเป็นทางการค่ะ" "ครับยินดีครับ แต่ผมว่าเราไม่เคยรู้จักกันมาก่อนนะครับ" ชายหนุ่มจะจำได้อย่างไรละ ก็เมื่อตอนนั้นเขาไม่ได้ชายตามามองเธอเลย เธอได้แต่แอบมองเขาห่างๆอย่างห่วงๆก็เท่านั้น "เราเคยเจอกันค่ะ แต่นานมาแล้ว" พูดแล้วก็ก้มหน้าลงพร้อมสูดหายใจเข้าลึกๆพร้อมพูดว่า "ฉันมีเรื่องจะบอกค่ะ.....ฉันท้องกับคุณ" "ค่ะ ท้อง" "คุณพูดเรื่องอะไร ผมไม่เคยมีอะไรกับคุณเลยนะ ผมงงไปหมดแล้ว" ชายหนุ่มรู้สึกมึนงง แต่หญิงสาวรู้สึกเสียหน้าที่เขาโวยวายขึ้นมา "คุณพูดเบาๆหน่อยสิคะ คนอื่นเขามองมากันหมดแล้ว" "ก็ผมตกใจนี่ครับ เอาละๆคุณเล่าเรื่องที่คุณบอกมาให้ผมฟังหน่อย" "ได้ค่ะ" จากนั้นหญิงสาวก็เล่าเรื่องย้อนกลับไปถึงงานวันศิษย์เก่าของคณะ เมื่อเล่าจนจบชายหนุ่มก็อึ้งไปเลย งงว่าตัวเองทำไมถึงจำอะไรไม่ได้ "คุณว่าคุณชื่อลิลลี่ใช่ไหมครับ งั้นสร้อยข้อมือเส้นนี้ก็เป็นของคุณนะสิครับ" พูดแล้วก้มหยิบสร้อยออกมาจากกระเป๋า "ผมถามคุยก่อนดีกว่าว่ามันสลักข้างในว่าอะไรครับ" "Love you my dear ค่ะ คุณแม่ของฉันเป็นคนสั่งทำให้ค่ะ" ชายหนุ่มมองสร้อยข้อมือแล้วก็เชื่อเธอสนิทใจ "เฮ้อ เอาละๆผมเชื่อคุณแล้ว เราจะเอายังไงต่อดี คุณมีแฟนแล้วหรือยัง ผมยังไม่มีใคร" "ตั้งแต่ฉันมีลูกฉันก็ไม่มองผู้ชายคนไหนอีกเลยค่ะ ไม่ได้อยากจะหาพ่อใหม่ให้แก" "ดีแล้วละครับ มันไม่ใช่ว่าใครจะมาเป็นพ่อใครได้ง่ายๆ ยิ่งเรื่องลูกเลี้ยงพ่อเลี้ยงเนี่ย ก็จะเป็นปัญหายืดเยื้อในอนาคตได้ครับ" "ค่ะ" หญิงสาวมีความเห็นเช่นเดียวกับชายหนุ่ม "ผมขอถามหน่อยทำไมคุณเพิ่งมาบอกผมตอนนี้ละ คุณรู้ไหมว่าผมตามหาคุณมาตลอดเวลาหลายปีมานี้" "คุณตามหาฉันด้วยหรอคะ" "ใช่น่ะสิ อยากจะขอโทษในสิ่งที่ผมไม่ได้ตั้งใจทำลงไป"เมื่อได้ฟังชายหนุ่มพูดอย่างนั้นออกมาหญิงสาวก็รู้สึกเศร้าใจ ใช่สิเพราะยาและความเมาล้วนๆไม่อย่างนั้นเขาคงไม่มาสนใจเธอหรอก "ผมอยากเจอลูก จะได้เจอเมื่อไรครับ" "พรุ่งนี้ฉันมีนัดพาแกไปหาหมอตัวสุขภาพค่ะ ตอนเล็กๆแกไม่สบายบ่อยๆ คุณสะดวกไหมคะ" "สะดวกครับ กี่โมงครับ ให้ผมไปรับไหม" "ประมาณ 10 โมงค่ะ เดี๋ยวเราไปเจอกันที่โรงพยาบาลเลยดีกว่าค่ะ"