บทที่ 1

1115 Words
เธอคิดก่อนจะลองเสี่ยงปฏิเสธดูสักครั้ง แม้จะรู้แก่ใจดีว่าความเป็นไปได้ที่อีกคนจะตามใจกันมันจะมีน้อยเหลือเกิน และบางทีการทำเช่นนี้มันก็อาจทำให้เขาไม่พอใจ   แต่ก็ยังเลือกที่จะทำอยู่ดี            “แต่พี่อยากให้น้องอันไปด้วย นะครับ พี่ขับรถไกลๆ คนเดียวกลัวจะหลับใน ถ้ามีคนนั่งไปเป็นเพื่อนคงช่วยได้เยอะ” แต่อีกคนกลับไม่ยอมปล่อยกันง่ายๆ เขาตอบก่อนจะให้เหตุผลที่ทำให้อีกคนขัดใจไม่ได้ ก่อนที่จะทิ้งไพ่ใบสุดท้ายด้วยการหันไปมองหน้าพ่อกับแม่ของเธอเหมือนจะขอให้พวกท่านช่วยพูดให้อีกแรง    ซึ่งมันได้ผล!            “นั่นสิลูก ไหนๆ ช่วงนี้เราก็ลาพักร้อนอยู่ ไปเป็นเพื่อนพี่เขาหน่อยเถอะ อย่างที่ตารุจพูดก็มีเหตุผล ขับรถคนเดียวอันตรายจะตายไป เดี๋ยวแม่ไปช่วยเก็บกระเป๋า” คุณเปรมวดีเป็นคนตอบแทนบุตรสาวก่อนจะรั้งต้นแขนอันธิกาให้ลุกขึ้นเดินตามตนเองขึ้นไปชั้นบน    ปล่อยให้ว่าที่ลูกเขยกับพ่อตาได้พูดคุยกันไปตามประสาผู้ชาย            อันธิกาใช้เวลาเก็บข้าวของเพียงไม่นานก็เดินตามแรงฉุดผู้เป็นแม่เดินกลับลงมาที่ชั้นล่างอีกครั้ง หญิงสาวยกมือไหว้ท่านที่อาสาเดินออกมาส่งกันถึงหน้าบ้านก่อนจะก้าวขึ้นรถโดยมีคู่หมั้นเดินอ้อมมาปิดประตูให้อย่างสุภาพ แต่แล้วความสุภาพของเขาก็หายไปเมื่อรถคันหรูเลี้ยวออกมาจากบ้านของเธอได้สักพักก่อนที่มันจะถูกเบรกอย่างแรงพร้อมๆ กับมือหนาที่เอื้อมมากระชากคอเธอเข้าไปจูบอย่างเร่าร้อนดุดัน จูบที่อัดแน่นไปด้วยความไม่พอใจพรากเอาลมหายใจของหญิงสาวไปจนหมด แม้ว่าเธอจะพยายามดิ้นรนขัดขืนสักแค่ไหน  แต่เรี่ยวแรงอันน้อยนิดของเธอนั้น มันกลับสู้อะไรคนใจร้ายคนตรงหน้านี้ไม่ได้เลยสักครั้ง            “อย่าทำตัวมีปัญหาแบบนี้อีก ถ้าไม่อยากโดนดี!” วิศรุตตวาดสั่งหลังจากถอนริมฝีปากออกห่าง เขาจ้องมองแม่ตัวดีอย่างคาดโทษก่อนจะหันกลับไปสนใจการขับรถต่ออีกครั้ง ปล่อยให้อีกคนนั่งกอดตัวเองทั้งน้ำตาต่อไป ไม่แยแสเลยว่าการกระทำเมื่อครู่ของตนเองมันจะทำให้เธอต้องทนทุกข์ทรมานแค่ไหน เพราะมันคือสิ่งที่เขาต้องการให้เกิดขึ้น  เขาชอบเห็นความเจ็บปวดรวดร้าวผ่านสายตาของหล่อน!            แต่ความเจ็บของผู้หญิงคนนี้มันกลับเทียบไม่ได้เลยกับเขาและครอบครัวที่ต้องมาสูญเสียน้องสาวสุดที่รักอย่างปาหนันไปอย่างไม่มีวันกลับ แม้จะรู้ว่าเธอไม่ใช่คนเริ่ม แต่หากเธอตัดเยื้อไยกับไอ้ชาติชั่วนั่นอย่างเด็ดขาดในทันที ไม่ปล่อยตัวปล่อยใจให้มันเข้ามาวุ่นวายจนทำให้น้องสาวของเขามาเห็นภาพทุเรศๆ ในคืนนั้น เชื่อเถอะว่าปาหนันก็คงไม่ต้องตาย น้องสาวของเขาที่กำลังจะมีอนาคตที่ดีคงไม่ต้องตายในสภาพแบบนั้น แล้วจะให้เขาทำใจปล่อยคนชั่วสองคนให้ลอยนวลไปได้ยังไง!     คนที่แม้จะไม่ได้ฆ่า แต่ก็เหมือนฆ่า            ไม่มีวันที่เขาจะทำได้     ถึงต่อให้ทำได้จริงเขาก็ไม่คิดที่จะทำ!            ใช้เวลาเดินทางหลายชั่วโมงในที่สุดทั้งคู่ก็มาถึงจุดหมาย วิศรุตจองห้องพักเอาไว้สองห้องด้วยจุดประสงค์บางอย่างที่อันธิกาไม่เข้าใจ  จนเมื่อเธอได้เห็นร่างบอบบางของผู้หญิงคนหนึ่งที่วิ่งตรงเข้ามารั้งต้นคอเขาเข้าไปจูบ  ถึงได้เข้าใจว่าเขาจงใจจะทำอะไรต่อไป            “ลินนึกว่าคุณจะเบี้ยวลินแล้วเสียอีก สวัสดีค่ะคุณอัน เคยได้เห็นแต่ในรูป ตัวจริงคุณดูเด็กกว่าที่คิดเอาไว้อีกนะคะ” ลินลดาเอ่ยทักทายคู่หมั้นของคู่ขาด้วยน้ำเสียงเรียบเฉบ ไม่ได้สนอกสนใจเลยสักนิดว่าคำถามของตัวเองมันจะกรีดใจคนฟังสักแค่ไหนเพราะมันไม่ใช่เรื่องที่เธอควรใส่ใจเลยสักนิด   ว่าใครจะรู้สึกแบบไหนหรือยังไง อีกอย่างหากหล่อนดีจริง คู่หมั้นคงไม่มาใช้บริการเธอหรอก! เรื่องแบบนี้ตบมือข้างเดียวมีหรือจะดังได้ถ้าอีกคนไม่ช่วยตบ!            “ค่ะ เชิญพวกคุณสองคนตามสบาย ฉันขอกุญแจห้องพักด้วยค่ะ” ซึ่งอันธิกาก็ตอบกลับเพียงสั้นๆ   ด้วยรู้ว่าผู้หญิงคนนี้คือใคร  เธอเพิ่งจะเป็นข่าวกับคู่หมั้นของเธอไปเมื่อไม่กี่วันก่อน และเขาก็เป็นคนบอกกับเธอด้วยตัวเองว่าผู้หญิงตรงหน้าคนนี้คือผู้หญิงที่มีดีมากกว่าเธอแทบทุกอย่าง จึงไม่ต้องสอบถามอะไรจากปากของเขาหรือว่าใครให้มันมากความ! และยิ่งได้มาเห็นภาพของพวกเขาเมื่อสักครู่มันก็ยิ่งตอกย้ำความเป็นจริง ให้เธอเข้าใจทุกอย่างมากขึ้น            สำหรับวิศรุตเธอคงเป็นได้แค่ผู้หญิงไร้ค่า ไม่มีความหมายอะไรสำหรับเขาทั้งนั้น เขาถึงได้อยากเห็นความเจ็บปวดของเธอนัก!            “หิวอะไรก็หากินเองแล้วกัน คืนนี้ฉันคงจะอยู่กับลินเขาทั้งคืน คงไม่ว่างเจียดเวลามาดูแลเธอ”  วิศรุตเอ่ยบอกก่อนจะยัดกุญแจห้องให้อีกคนอย่างไม่ใส่ใจ ก่อนทั้งคู่ก็เดินโอบเอวผ่านหน้ากันไปทิ้งให้อีกคนยืนนิ่งอยู่กับที่   พร้อมกับความชอกช้ำภายในใจตามลำพัง            กว่าจะพาตัวเองเข้ามาในห้องพักได้อันธิกาก็เสียน้ำตาไปหลายหยด หญิงสาวทิ้งตัวลงนั่งบนเตียงก่อนจะปลดปล่อยน้ำตาให้ไหลทันทีที่มาถึงจุดหมาย เธอเหนื่อยเหลือเกินกับสภาพของตัวเองที่เป็นอยู่ในตอนนี้ จนบางครั้งก็นึกอยากจะตายไปให้พ้นๆ   แต่ก็ไม่อาจจะทำมันได้  เพราะว่าคนใจร้ายคนนั้นเขาได้เคยขู่กันเอาไว้ว่า...            “ถ้าเธอตายหรือพยายามจะหนีไปจากฉัน…จำไว้ให้ขึ้นใจว่าฉันจะตามไประบายความแค้นกับพ่อแม่เธอแทน! พ่อที่กำลังป่วยด้วยโรคหัวใจ คงอาการทรุดหนักว่าไหมถ้าลองได้เห็นภาพถ่ายกับคลิปลูกสาวของตัวเองเวลาที่อยู่กับฉันบนเตียง…” วิศรุตเลวกว่าที่ใครจะคาดคิดเอาไว้มาก!
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD