My mind is still occupied by what happened, by how Professor Gael confessed his feelings. Till now my brain and heart can't still process it.
Para akong himatayin sa tuwa. Napasandal ako sandali sa pader ng pathway, I missed my three subjects pero si Professor na raw ang bahala, hindi ko alam paanong siya na ang bahala pero bahala na nga siya.
Nasapo ko ang labi ko at napangiting mag-isa na parang sira. Inaalala ko lahat ng nangyari kanina.
Pasalamat ako kay Pienna at Rowan kung hindi dahil sa kanila hindi mababasa ang uniform ko at hindi magagalit ng ganoon si Professor dahil sa selos. Nagawa ko siyang paaminin sa paraang hindi ko intensyon.
Masakit man ang singit-singit ko at nangangalos pa kinaya ko naman maglakad ng maingat at dahan-dahan nga lang hindi na kagaya noong una dahil un
