ตะวันเริ่มคล้อยตัวลงสู่ขอบทะเลกว้างใหญ่ แสงสีส้มสาดไปทั่วทั้งแผ่นน้ำที่กระเพื่อมไหวไปตามแรงลมที่พัดผ่านคลื่นทะเลซัดเข้ากับทราย ธรรมชาติสร้างสรรค์บรรยากาศให้ลงตัวอย่างน่าอัศจรรย์
“เฮ้อ เย็นแล้วนะเนี่ยนายหัวหายไปเลย ไม่กลับมาสักที”
เสียงใสบ่นพึมพำกับตนเองอย่างอดไม่ได้ที่ว่าที่สามีหายไปป่านนี้บ้านช่องก็ยังไม่กลับ ดูไปดูมาก็คล้ายกับภรรยารอสามีกลับบ้านอย่างไงอย่างนั้น
“เปิดปาตู ห้ายหน่อยยยย เปิด ๆ ๆ ๆ ยัยสาวใช้หุ่นเซ็กซี่มาเปิดปาตูเดี๋ยวเน้ ๆ ๆ ๆ”
มือใหญ่ทุบประตูหน้าบ้านเสียงดังลั่น เสียงเนิบนาบดังขึ้นเรียกคนด้านในอย่างไม่ลดละ
“มาแล้วค่า ๆ อุ้ย หือกินหรืออาบมาเนี่ยห๊ะ นายหัวตัวก็หนัก”
รมิดารีบเข้าไปประคองร่างที่จะล้มแหล่ไม่ล้มแหล่ไปมาด้วยความทุลักทุเลเพราะความที่ตัวชายหนุ่มนั้นใหญ่กว่าตัวหล่อนมากทำให้เดินได้ลำบาก
“ฟอดดด สาวใช้อาราย ทำมายตัวห๊อมหอมนิ่มก็นิ่มใช้น้ำหอมอาไร ฟอดดด”
นายหัวหอม
