การกระทำทุกอย่างของคนเป็นสามีไม่ได้ให้เกียรติคนเป็นภรรยาอย่างหล่อนสักนิด หากวันนี้จะต้องจบก็ถือเป็นเรื่องดีแล้ว
“แต่นั่นมันของหนู นายหัวมีสิทธิ์อะไรเอาของหนูไปให้คนอื่น ไม่ใช่ทุกอย่างนะคะที่ใช้ร่วมกันได้”
มือเรียวกุมแก้มที่โดนสามีตบพร้อมกับตวาดถามกลับด้วยน้ำเสียงที่รุนแรงพอ ๆ กัน
“พวกเธอไปแกล้งสาดน้ำใส่ดาวไม่ใช่เหรอ แค่ชุดมันจะอะไรนักหนา เงินที่ฉันให้เธอทุกวันจะซื้อใหม่กี่ชุดก็ได้”
นายหัวคีรีมองแววตาเกลียดชังของเมียสาวที่มองตนมาใจที่แข็ง ๆ ก็ชักจะเจ็บแปลบ ๆ ขึ้นมา เขาไม่ได้ตั้งใจตบรมิดาแต่ดันพลาดไปเท่านั้น
“จะยังไงก็ไม่มีสิทธิ์เอาของหนูไป ถ้าหนูยังไม่ทิ้งมันจะกลั่นแกล้งกันทุกทางเลยใช่มั้ย ทำกับหนูหนูก็ทนแต่นี่สินค้าพวกนั้นมันคือรายได้ของคนงานที่พวกเขาลงทุนลงแรงไป”
รมิดานึกเกลียดคนทั้งคู่ขึ้นมาหลายเท่าทวีคูณ แค่นายหัวเกลียดลูกหล่อนก็นึกชังพอแล้วนี่ยังมาเกิดเรื่องนี้อีก จนตอนนี้รมิดาย
