รมิดาเมื่อกลับถึงบ้านก็อาบน้ำเพื่อดับความโกรธที่มีพร้อมกับนั่งคุยงานที่ไม่ได้ถ่ายทำเสร็จเพราะต้องเลื่อนออกไปเป็นเดือนหน้า ร่างเซ็กซี่นั่งบนเก้าอี้พร้อมกับยกขาพาดกับโต๊ะหลับตานึกถึงสามีแล้วก็หงุดหงิด
หึย หลงเมียน้อยจนหน้ามืดตามัว อย่าให้หลินโกรธนะ เดี๋ยวก็เอาผัวเพิ่มอีกคนซะเลย
“มานั่งอะไรตรงนี้ กับข้าวกับปลาไม่ทำรึไง หน้าที่เมียรู้จักหรือเปล่า”
นายหัวคีรีที่เดินเข้ามาแอบมองรมิดาได้สักพักเปล่งเสียงเรียกขึ้น
แต่สิ่งที่ได้คือความเงียบแล้วก็ร่างเย้ายวนที่ลุกขึ้นแล้วเดินนวยนาดผ่านไปราวกับนายหัวคีรีเป็นธาตุอากาศโดยที่ไม่คิดจะหันไปตอบสามีสักคำ
เชอะ หลินจะไม่คุยด้วยหรอกคนแบบนี้ ไหนบอกไม่ยอมรับเป็นเมีย เดี๋ยวด่า ๆ ปากจัดยิ่งกว่าผู้หญิง เถื่อนยิ่งกว่าพวกใช้แรงงานบางคนอีก
รมิดาคิดในใจพร้อมกับเดินหนีเข้าห้อง ทิ้งให้นายหัวคีรีได้แต่มองตามตาปริบ ๆ ปกติรมิดาจะทำกับข้าวไว้ให้เสมอต่อให้เขาจะกลับจากเม
