“ถ้าพี่อยากกอดเธอแบบนี้ทุกวัน วันละหลายๆครั้ง ครั้งละนานๆ พี่จะกลายเป็นฆาตกรฆ่าเธอทางอ้อมหรือเปล่านะ”
“พี่พูดอะไรนะ” สุ่ยถิงนิ่งเงียบอยู่นานก่อนเอ่ยถามออกไป
“จะกลั้นหายใจทำไม พี่แค่กอดไม่ได้พาเธอไปดำน้ำเสียหน่อย”
^//^ ควรบอกเขามั้ยว่า หัวใจเธอเต้นแรงเกินรับได้เสียแล้ว ห่างกันไปเจ็ดวันเท่านั้น ทำไมต้าเทียนเซียนคนเคร่งขรึมถึงได้หายไปอย่างเรียกกลับมาไม่ได้เสียแล้ว
ต้าเซียนยกยิ้มมุมปากเมื่อเห็นอาการตื่นๆของเธอ เขายอมปล่อยร่างบางเป็นอิสระ ทั้งสองจึงช่วยกันทำ จัดหนังสือในลังเข้าชั้นตามหมวดหมู่ จนกระทั่งหน้าบ้านมีรถมาจอดพร้อมกริ่งที่ดังกังวาล
ต้าเซียนเดินออกจากห้องสมุดไป สุ่ยถิงเดินตามออกไปเช่นกัน จู่ๆเธอก็อยากเห็นว่าใครกันที่มาหาต้าเซียน ร่างบางที่อยู่ด้านหลังค่อยๆเอียงคอชะโงกหน้ามองลอดช่องประตูที่ต้าเซียนเปิด
‘นั่น...เธอ’ ผู้หญิงคนนั้น ถ้านับการเจอกันครั้งนี้เป็นครั้งที่สาม เธอไม่ได้ลื
