ทำไมแรงควายขนาดนี้ ฉันว่าฉันออกแรงทึ้งดึงขย้ำสุดๆแล้วนะ ทำไมเขาถึงไม่มีท่าทีว่าจะปล่อยฉันลงได้ง่ายๆเลยหล่ะ
ตุบ~
"เจ็บนะ" เขาโยนฉันลงเตียงอย่างแรง ฉันคนนะไม่ใช่สิ่งของ จะมาโยนกันแบบนี้ไม่ได้
"แล้วที่เธอทำกับฉันเมื่อกี้มันไม่เจ็บไงวะ" เขาตวาดต่อหน้าฉัน
ฉันตอนนี้ที่นั่งอยู่บนเตียงค่อยๆถอยหลังไปเรื่อยๆเพราะตอนนี้เข้าขึ้นมาอยู่บนเตียงกับฉัน แล้วค่อยเคลื่อนตัวเข้าหาฉัน ฉันเหลือบมองซ้ายขวาเพื่อหาจังหว่ะที่จะลุกหนี เหมือนเขาจะเห็นสายตาลอกแลกของฉันเลยรีบพูดขึ้นมาอย่างรู้ทัน
"หนีฉันไม่ได้หรอก" แววตาท่าทางที่จริงจัง ฉันไม่เคยเห็นเขาในมุมนี้มาก่อน ทำไมเขาถึงได้น่ากลัวขนาดนี้
เขายกแขนทั้งสองข้างยันติดบนกำแพงตรงกลางลำตัวฉัน ใบหน้าเขากับฉันมันใกล้กันมาก
ฉันลอบกลืนน้ำลายลงอึกใหญ่ รู้สึกหายใจติดๆขัดๆ
"ฉันบอกแล้วไงรอบหน้าฉันจะทำมากกว่านี้ แล้วมันก็ถึงเวลาแล้ว" ยังไม่พ้นวันเลยนะ เขาพูดแล้วใช้สายตาค
