Hindi alam ni Gaurav kung paano s'ya nakasakay sa kotse n'ya at ngayon nga ay mabilis n'yang nilisan ang lugar na iyon na kanina lang ay matapang niyang pinuntahan. Walang ibang tumatakbo sa isipan n'ya sa mga oras na iyon kung hindi kung paano n'ya tanggapin ang mga bagay na isiniwalat sa kan'ya ng taong kinamumuhian at siyang mismong pumaslang sa ama amahan n'ya. Hindi ito nagsisinungaling dahil nakita n'ya sa mga mata nito na nagsasabi ito ng katotohanan. Bukod pa roon ay pinatunayan din ni Mang Kanor ang mga sinasabi nito at alam niyang hindi rin ito nagsisinungaling dahil sa pagkakakilala n'ya sa pagkatao nito noon pa man, bagaman matigas ang loob nito at may kasamaang taglay man ay hindi ito kailanman gumawa ng kuwento tungkol sa isang napakasensitibong bagay lalong lalo na kung tung
