หน้าคฤหาสน์สกุลเนี่ยมีรถม้าคันหนึ่งจอดอยู่ คนที่ก้าวลงมาด้วยตนเอง เพื่อแจ้งความประสงค์แก่ผู้เฝ้าประตูซึ่งปั้นสีหน้าอย่างไม่เป็นมิตรคือจิ่งป๋อ ด้านหลังเขาเป็นเกอสวินคอยอารักขาความปลอดภัย
“อย่างไร เรื่องนี้สำคัญนัก ข้าต้องการแจ้งข่าวให้พี่สะใภ้ทราบด้วยตัวเอง”
“ขออภัยด้วยคุณชาย ท่านเจ้าบ้านกำชับว่าฮูหยินม่ายสุขภาพไม่สู้ดี และหมอหลวงไม่อยากให้ผู้ใดผ่านเข้าไปข้างใน เกรงจะพาเชื้อโรคปะปนถึงเรือนต่าง ๆ ด้วยโรคบางชนิดในช่วงเวลานี้ติดจากคนสู่คน เรื่องนี้ไม่อาจผ่อนปรน”
จิ่งป๋อได้ยินคำพูดราวกับเขาจะพาโรคร้ายไปแปดเปื้อนผู้อื่น เขาจึงทั้งอึ้ง ทั้งโมโห บ่าวสกุลเนี่ยไม่ธรรมดาสักนิด
“จะ...เจ้า ฝีปากดีเช่นนี้ เป็นแค่คนดูแลประตูเรือนได้หรือ”
ฝ่ายที่ถูกจิ่งป๋อชี้หน้าไม่ได้แสดงความโกรธ เขารับฟังด้วยดี และตอบกลับอย่างสุภาพ ทั้งหมดถูกเตรียมการไว้โดยเป็นคำสั่งของเนี่ยหยวนซู
“อย่างที่แจ้งท่านแล้ว หากมอ
