“ก็คนนั้นแหละ”
“คนนั้นหมายถึง คนที่แกอาจจะมีบ้านใหม่เนี่ยนะ เฮ้ย! นี่นอนคุยกันได้แล้วเหรอ”
“ก็ไม่ถึงขนาดนั้น” วิลก้มมองผลงานในหม้อและตักใส่ถ้วยเล็กๆ ส่งให้เอกรินทร์
“เค็มอีกนิด” เอกรินทร์ร้องบอกเมื่อได้ชิมข้าวต้มฝีมือเพื่อน วิลจึงใส่น้ำปลาไปอีกนิดหน่อยก็เป็นอันเสร็จ วิลกับเอกรินทร์จึงนั่งกินไปคุยไปตามปกติ ซึ่งส่วนใหญ่ก็เป็นเรื่องงาน แต่ก็ไม่ซีเรียสจนเกินงาม เพราะทั้งสองตระหนักดีว่ามาพักผ่อน “ว่าแต่แกแน่ใจนะว่าเธอจะไม่มาสร้างปัญหา” เอกรินทร์ยังไม่วายที่จะห่วงเพื่อน
“ไม่แน่ใจอะไรสักอย่าง...” กรี๊ดดดดด แต่การสนทนาก็หยุดชะงัก เมื่อเสียงกรีดร้องดังมากจากหน้าบ้าน ซึ่งพวกเขาคาดเดาตรงกันว่าเป็นของสองสาว ตึกตึกตึก เสียงฝีเท้าทั้งสองคู่วิ่งออกไปทันที พวกเธอชี้นิ้วไปที่ระเบียง วิลเบิกตากว้างอย่างตกใจและรีบวิ่งไปทันที
กรี๊ดดดดดด เสียงกรีดร้องดังลั่นของสองสาว เมื่อเห็นผู้หญิงร่างบางเหมือนจะล
