หวงนาย
978 Words
19.30
อาย....
ตอนนี้มาร์คมาส่งฉันที่ผับที่ฉันทำงานมันเป็นผับของพี่ก้านตองซึ่งเป็นรุ่นพี่ที่ฉันสนิทด้วยซึ่งมาร์คก็รู้จักดีเพราะพี่ก้านตองเป็นแฟนกับหินเพื่อนสนิทของมาร์ค
"เรามาสายตั้งครึ่งชั่วโมงเพราะมาร์คนะรู้ป่ะ เห้อออ" ฉันอดที่จะบ่นไม่ได้ค่ะเพราะตั้งแต่เรามาทำงานที่นี่เราไม่เคยที่จะมาสายเลยสักครั้ง
"เออน่าสายแค่นี้เมียไอ้หินมันไม่ว่าหรอก"
"ว่าไม่ว่าเราก็ต้องตรงต่อเวลาเรามาทำงานนะไม่ได้มาเที่ยว"
"จะบ่นอะไรนักหนาวะอาย"
"บ่นสิ พนักงานคนอื่นเค้าจะมองเรายังไง นายไม่เคยทำงานนายจะไปรู้อะไรล่ะมาร์ค"
"เอออขอโทษเดี๋ยวฉันจะไปบอกพี่ตองเองว่าที่เธอมาสายเพราะฉันเสร็จช้าเธอเลยต้องมาสาย"
"บ้า!!!! พูดบ้าอะไร น่าเกลียด"
"5555ก็ฉันพูดความจริงเธอจะได้ไม่โดนว่าไง"
"เรายอมโดนว่ายอมโดนหักตังค์ซะยังดีกว่า" พูดจบฉันก็หยิบกระเป๋าแล้วก็ลงจากรถเพราะไม่อยากพูดต่อยิ่งพูดยิ่งของขึ้น
ฉันเดินเข้าทางหลังร้านเพราะมันเป็นทางเข้าของพนักงาน ฉันสแกนนิ้วเข้างานเสร็จกำลังจะเดินเข้าไปข้างในก็เจอกับกิ๊ฟพนักงานเสริฟที่เป็นไม้เบื่อไม้เมากับฉันเข้าพอดี
"แหมมมม ถือว่าเป็นคนสนิทของพี่ก้านตองเลยคิดว่าจะมาสายก็ได้สินะ"
"ฉันเพิ่งมาสายวันนี้วันแรกนะกิ๊ฟ"
"มาสายเพราะมัวแต่รับจ๊อบพิเศษสินะ หึ"
"รับจ๊อบพิเศษอะไรของเธอ"
"แล้วเธอไปทำอะไรมาล่ะคอถึงมีแต่รอยดูดเต็มคอขนาดนั้น"
พูดจบเธอก็สะบัดหน้าเดินจากไป ฉันรีบวิ่งไปที่ห้องน้ำทันทีและสิ่งที่ทำให้ฉันโมโหก็คือรอยดูดที่คอสองสามรอย ไม่ต้องบอกก็รุ้ว่าฝีมือใคร ฉันรีบโทรหาเขาทันทีเพื่อจะต่อว่าเพราะฉันบอกเขาไปแล้วว่าห้ามทำรอยที่คอเด็ดขาดซึ่งฉันก็ไม่รู้ว่าเขาทำมันตอนไหนทำไมฉันถึงไม่รุ้ตัวแต่เขาไม่ยอมรับโทรศัพท์ ฉันพยายามข่มอารมณ์ก่อนจะหยิบแป้งพับมาทาเพื่อปิดทับรอยที่คอก่อนจะดึงยางรัดผมออกเพื่อให้ผมยาวๆของตัวเองบังไว้อีกชั้นหนึ่ง ฉันทำงานที่นี่สองตำแหน่งค่ะ คือพนักงานเสริฟพอดึกๆหน่อยก็ขึ้นไปร้องเพลงเพราะนักร้องประจำต้องไปร้องอีกที่นึงซึ่งเรื่องนี้เองที่ทำให้กิ๊ฟไม่พอใจฉันเพราะเธออยากจะร้องเพลงแต่พี่ก้านไม่เอา ไม่ใช่ว่ากิ๊ฟเสียงไม่ดีนะคะเธอเสียงดีแต่พี่ก้านรุ้นิสัยของกิ๊ฟดีว่าเวลาได้ทิปจากแขกมักจะมุบมิบเก็บไว้คนดียวไม่ยอมนำมารวมในกล่องทิปบ็อก เพราะกฎที่นี่คือถ้าพนักงานทุกคนได้ทิปมาจากลูกค้าจะต้องเอารวมกันแล้วก็จะนำมาแบ่งเท่าๆกันทุกคนไม่ว่าจะเป็นแม่บ้านทำความสะอาด แม่ครัว พนักงานล้างจาน รปภ พนักงานเสริฟ ทุกคนจะได้ส่วนแบ่งเท่าๆกันเพราะทุกคนเหนื่อยเหมือนกัน
หลังจากจัดการตัวเองเสร็จฉันก็เดินเข้ามาข้างในร้าน วันนี้ลูกค้าเยอะมากค่ะฉันรีบเดินไปหาพี่ก้านตองที่โต๊ะประจำซึ่งพอเดินเข้าไปใกล้ก็เจอกับหินแฟนของพี่ก้านแล้วก็มาร์คที่ตอนนี้กำลังนั่งคุยอย่างอกรสออกชาติกับสาวสวยคนนึงอยู่โดยไม่สนใจฉันที่เดินมายืนอยู่ใกล้ๆ
"อ้าววอายมาแล้วเหรอ เอ้อออวันนี้อายไม่ต้องเสริฟนะ"
"ทำไมคะพี่" ฉันรีบถามทันที หรือพี่ก้านตองจะไล่ฉันออกเพราะฉันมาสาย
"วันนี้นักร้องประจำร้านเราไม่มาพี่เลยจะให้อายขึ้นไปร้องเพลงแทน"
"อ๋อออ อายนึกว่าพี่จะไล่อายออกซะอีก"
"ไล่ออก???ไล่ทำไมจ๊ะ"
"เอ่ออ ก็วันนี้อายมาสายนี่คะ"
"555นี่ยัยบื้อมาสายไม่กี่นาทีแฟนฉันไม่ไล่เธอออกหรอกน่า คิดได้ไงวะ" หินเอาแต่ขำที่ฉันพูดว่าจะโดนไล่ออกก็ใครจะไปรู้ล่ะฉันต้องคิดไว้ก่อนสิ
"พี่ไม่ไล่อายออกเพราะเรื่องแค่นี้หรอกนะอย่าคิดมาก" พี่ก้านตองหันมาพูดกับฉันด้วยใบหน้ายิ้มแย้มไม่ได้โกรธไม่ได้ว่าอะไรที่วันนี้ฉันมาสายไปครึ่งชั่วโมงแต่....
"เพราะมาร์คบอกพี่แล้วจ๊ะว่าทำไมอายถึงมาสาย"
"ห๊า!! เออะ เอ่อออ มาร์คบอกว่าไงคะ" ฉันถามพี่ก้านตองแต่สายตามองไปที่ตัวต้นเหตุที่ทำให้ฉันมาทำงานสายที่ตอนนี้ไม่ไ่ด้สนใจอะไรนอกจากแม่สาวนมโตนั่นตอนนี้แทบจะสิงร่างกันอยู่ละเห็นละก็จี๊ดเบาๆแต่ทำอะไรไม่ได้ค่ะเพราะเราเป็นแค่เพื่อนกัน
"บอกว่ามัวแต่ให้อายทำข้าวต้มให้เค้ากินเลยทำให้อายมาทำงานสาย" หา??ทำข้าวต้มนี่คือเหตุผลที่เขาบอกพี่ก้านงั้นเหรอคิดได้ไงทำข้าวต้ม แต่ก็ดีว่าให้เขาบอกอย่างอื่น
ขณะที่ฉันกำลังจะเดินไปขึ้นเวทีเพื่อที่จะร้องเพลงฉันก็ดันได้ยินผู้หญิงคนนั้นพูดกับมาร์คฉันจึงรีบหันไปมองทันที
"มาร์คขาคืนนี้มาร์คไปส่งแอนนี่ที่ห้องได้มั้ยคะ"
อิมาร์คจะไปไม่ไป??
- Writer
