ละลายรัก(นายเพลย์บอย)"นักรบ&ไอติม"

ตอนที่4 โตแล้วก็นอนได้ค่ะ

ละลายรัก(นายเพลย์บอย)

หลายวันต่อมา(ยังอยู่ในอดีต)

.....ตอนนี้เด็กสาวหรือไอติมอยู่ในความดูแลของนักรบเรียบร้อยแล้ว เรื่องย้ายโรงเรียนและย้ายสำเนาที่อยู่ของเด็กสาว นักรบก็ได้ให้ลูกน้องของเขาไปจัดการมาเรียบร้อยแล้ว ส่วนบ้านของเด็กสาวก็ยังมีคนคอยดูแลอยู่...ซึ่งอนันต์ผู้เป็นพ่อของเด็กสาวได้ทำพินัยกรรมเอาไว้ก่อนที่เขาจะเสียชีวิตไป อนันต์ยกสมบัติและทรัพย์สินทั้งหมดให้แก่ลูกสาวเพียงคนเดียวของเขา แต่เด็กสาวอายุไม่ถึงสิบแปดยังไม่บรรลุนิติภาวะ อนันต์เลยเขียนระบุเอาไว้ในพินัยกรรมว่าให้นักรบเป็นคนดูแลลูกสาวเพียงคนเดียวของเขาและดูแลทรัพย์สินทั้งหมดจนกว่าเด็กสาวจะอายุครบสิบแปดปีบริบูณ์และสามารถดูแลตัวเองได้ หลังจากนั้นก็ให้เป็นไปตามความต้องการของเด็กสาว แล้วแต่ความกรุณาของนักรบว่าจะดูแลลูกสาวคนเดียวของเขาต่อไปหรือเปล่า.....ทางด้านนักรบไม่ได้สนใจอะไรเรื่องพินัยกรรมหรือทรัพย์สมบัติของอีกฝ่ายเลยแม้แต่น้อย เพราะของพวกนั้นเขามีเยอะอยู่แล้ว มีเยอะจนใช้ทั้งชาติก็ใช้ไม่หมด เขาสนใจแค่เด็กสาวที่มีศักดิ์เป็นหลานสาวไม่แท้ของเขาคนเดียวเท่านั้น

22:10 น.

ก๊อก!ก๊อก!ก๊อก!

เด็กสาวในชุดนอนเสื้อยืดสีชมพูอ่อนพอดีตัวกางเกงขาสั้นสีขาวตัวจิ๋วกำลังยืนเคาะประตูห้องนอนของผู้เป็นอาไม่แท้ของเธออยู่

แกรก!

รอไม่นานเจ้าของห้องก็เปิดประตูให้เธอ

"น้องไอ ดึกแล้วทำไมยังไม่นอนอีกคะ" เมื่อเห็นว่าคนนอกห้องเป็นใครนักรบจึงเอ่ยประหนึ่งดุเธอออกไปทันที

"น้องไอนอนไม่หลับค่ะกลัวผี~ วันนี้เพื่อนที่โรงเรียนเล่าเรื่องผีให้น้องไอฟัง น้องไอกลัวมากเลยค่ะ พอหลับตาลงก็นึกถึงตอนที่เพื่อนเล่าเรื่องผีตลอดเลย อารบให้น้องไอนอนด้วยได้มั้ยคะ น้องไอขอนอนกับอารบนะคะ" เด็กสาวเล่าเหตุผลของตัวเองให้ผู้เป็นอาฟัง ในขณะที่เธอพูดเธอก็ทำท่าทางขนลุกขนพองไปด้วย แต่มันกลับหน้าเอ็นดูในสายตาผู้เป็นอาไม่แท้เหลือเกิน แต่กระนั้นประโยคหลังที่เด็กสาวเอ่ยขอมา ทำให้ลมหายใจของผู้เป็นอาไม่แท้สะดุดทันที

"น้องไอโตแล้วจะมานอนกับอาได้ยังไงคะ" นักรบพูดหยั่งเชิงออกไป ถ้าเด็กสาวอยากจะนอนกับเขาจริงๆซึ่งมันก็ได้อยู่แล้วเขาไม่ติด

"โตแล้วก็นอนได้ค่ะ ไปนอนกันเถอะค่ะน้องไอง่วงแล้ว" พูดจบเด็กสาวก็แทรกตัวเองเข้ามาในห้องนอนของผู้เป็นอาไม่แท้ทันที จากนั้นก็เดินขึ้นไปนั่งตรงกลางเตียงนอนของเขาอย่างถือวิสาสะโดยไม่คิดและไม่นึกสนใจถึงความเหมาะสมเลยแม้แต่น้อย เพราะเธอเองก็ไม่ได้ติดอะไรเหมือนกัน

"มานอนได้แล้วค่ะอารบ" เด็กสาวหันไปพูดกับผู้เป็นอาไม่แท้ที่ยังยืนอยู่ตรงประตู พลางมือบางสองข้างดึงผ้าห่มผืนหนาขึ้นมาห่มคลุมตัวถึงลำคอพร้อมกับล้มแผ่นหลังบางลงนอนบนที่นอนนุ่มขนาดคิงไซส์ จากนั้นก็หลับตาลงทันทีโดยไม่ได้สนใจผู้เป็นอาไม่แท้อีกเลยเสมือนชิ่งหลับกลัวเขาไม่ให้นอนด้วยยังไงยังงั้น

นักรบยืนกอดอกมองตามการกระทำของเด็กสาวตลอด เขาอมยิ้มตลอดเวลาด้วยความเอ็นดู ท่าทางและคำพูดของเธอมันช่างน่ารักน่าเอ็นดูไปหมดสำหรับเขา จากนั้นเขาก็เดินขึ้นเตียงแทรกตัวเองเข้าใต้ผ้าห่มผืนเดียวกันกับเด็กสาวแล้วล้มแผ่นหลังแกร่งลงนอนบนที่นอนนุ่นข้างเด็กสาวทันที

พรึ่บ!

เด็กสาวพลิกตัวตะแคงข้างหันหน้ามาทางคนตัวโตทันทีแล้วกอดเกยเขาเสมือนเขาเป็นหมอนข้างมีชีวิตทั้งที่ตายังปิดอยู่โดยที่เธอยังไม่ได้หลับ เธอตั้งใจกอดและเกยขาบนตัวของเขา

นักรบสะดุ้งทันทีลมหายใจเขาเริ่มติดขัดขึ้นมากับการถึงเนื้อถึงตัวของเด็กสาวที่แนบชิดแบบนี้ แต่กระนั้นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ก็ผุดขึ้นมาตรงมุมปากหนาด้วยความชอบใจกับสัมผัสของเธอ

"น้องไอยังไม่หลับใช่มั้ยคะ งั้นอาขอกอดน้องไอบ้างนะ" เขาพูดขอหยั่งเชิงออกไปเพราะเขารู้ว่าเด็กสาวยังไม่หลับ สายตาคมมองเธอตลอดเวลา

"ค่ะ" เธอตอบเขาทั้งที่ยังหลับตาพริ้ม ปากบางอมยิ้มอย่างซุกซนละคนชอบใจ

ได้ยินดังนั้นนักรบก็ไม่รอช้าพลิกกายแกร่งนอนตะแคงข้างหันหน้ามาหาเด็กสาวทันที สอดแขนแกร่งเข้าไปใต้ลำคอระหงให้เธอหนุนแขนแกร่งของเขาแทนหมอน แขนแกร่งอีกข้างกอดเด็กสาวเอาไว้หลวมๆ จากนั้นก็ลูบศรีษะเล็กและแผ่นหลังบางประหนึ่งกล่อมเธอให้หลับ และเขาก็หลับตาลงพยายามข่มใจบอกตัวเองให้หลับก่อนที่เขาจะทนไม่ไหวและทำอะไรเธอไปมากกว่านี้ เพราะตอนที่เด็กสาวกอดเกยเขาเมื่อกี้ ขาเรียวเล็กขาวเนียนของเธอมันทับอยู่บนลูกชายของเขาเต็มๆ เขาจึงเลี่ยงเปลี่ยนท่านอนและได้โอกาสกอดเธอเอาไว้แบบนี้แทน

เด็กสาวอมยิ้มอย่างซุกซนอยู่ตลอดเวลาทั้งที่ตายังปิดอยู่ ถึงเธอยังเด็กและไม่เคยแนบชิดถึงเนื้อถึงตัวกับผู้ชายคนไหนแบบนี้มาก่อน แต่เธอก็ไม่ได้ไร้เดียงสาขนาดนั้น อีกอย่างเธอก็เรียนสุขศึกษามาทำไมเธอจะไม่รู้ว่าสิ่งที่แข็งดันขาเธออยู่เมื่อกี้มันคืออะไร แต่เธอก็ทำเป็นไม่สนใจและนอนกอดซุกตัวอยู่ในอกแกร่งของเขาอย่างสบายใจ เธอรู้สึกอบอุ่นที่ได้กอดเขาแบบนี้ เขาเหมือนเข้ามาเติมเต็มทุกอย่างให้เธออีกครั้ง เข้ามาปลอบโยนความเสียใจจากการสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตของเธอและเธอก็มีความสุขอย่างบอกไม่ถูกที่ได้มาอยู่ในความดูแลของผู้เป็นอาไม่แท้คนนี้