“เป็นกลศึกอย่างหนึ่งพ่ะย่ะค่ะเสด็จพ่อ”เสียงห้าวใหญ่ของรัชทายาทต้าฮั่นดังแทรกขึ้นบริเวณทางเข้าของห้องทรงงาน
ร่างสูงใหญ่ของหลิวจินซานปรากฏขึ้นภายในห้องทรงงาน พลางเดินตรงเข้าไปนั่งลงบนตั่งที่ถูกจัดให้เป็นที่นั่งของรัชทายาทเพื่อเรียนรู้งานราชการบ้านเมืองแบ่งเบาภาระช่วยพระบิดา
“วันนี้ลูกเข้ามาห้องทรงงานช้าเสด็จพ่อได้โปรดอภัยให้ด้วยพ่ะย่ะค่ะ”ลั่วจิ้งบอกฮ่องเต้ต้าฮั่นกลับไป
พระหัตถ์ยกขึ้นส่ายไปมาเป็นสัญญาณปฏิเสธครั้นทรงได้ยินเช่นนั้น
“ยังไม่ได้เริ่มหารืออะไรกันเลย ก็มีข่าวด่วนจากไท่หยวนทำให้พ่อต้องนั่งขบคิด แล้วไหนจะเป็นเรื่องอาจารย์ของเจ้าอีก แล้วนี่เจ้าบอกว่านี้คือกลศึกอย่างหนึ่งด้วยอย่างนั้นเหรอ แสดงว่าเจ้าเองก็คิดว่านี่คือแผนการอย่างหนึ่งของอาจารย์เจ้าด้วยอย่างนั้นสิ”ฮ่องเต้ต้าฮั่นรับสั่งถาม
“ลูกคิดเห็นเช่นเดียวกับท่านเจิ้งหู่พ่ะย่ะค่ะ อาจารย์มีแผนการแยบยลและซ้อนแผนกลศึกอยู่เสมอผู้ที่ไม่
