หลังจากที่สจ๊วตจับร่างบางกินจนเกือบเช้า เธอกลับเขาก็เผลอหลับไปเมื่อตอน6โมงเช้า ในห้องนอนใหญ่ สจ๊วตลากเธอกินตั้งแต่โซฟา โตะทำงาน ห้องน้ำ จนมาจบที่ห้องนอน ที่เขาหยุดเพราะร่างบางสลบไป สจ๊วตที่กินไม่รู้จักอิ้มเพราะตั้งแต่เกิดมาเขาไม่เคยได้กินของสด เขาเลยกินจุ๊ กินดุ กินโหด ไม่รู้จักอิ่ม
14.00น.
“ อ๊ะ โอ้ย…..เจ็บ เจ็บ “ บ่ายสองลาเต้รู้สึกตัวตื่นขึ้นมา ด้วยความรู้สึกเจ็บแสบที่หว่างขาและปวดตามเนื้อตัวปวดหัวเหมือนจะเป็นไข้ เธอหอบร่างบางเดินโซซัด โซเซเดินเข้าห้องน้ำ สักพักร่างบางก็พยุงร่างบางของตัวเองออกมา อย่างโมโหให้ชายหนุ่มที่นอนนี้ ไม่ได้อยู่ในห้องนี้แล้ว ลาเต้รีบเก็บเสื้อผ้าที่กระจัดกระจายอยู่ที่พื้นขึ้มาใส่ ก่อนจะเดินขาถ่างออกจากผับไป
ติ่ด ติ่ด
เสียงเปิดประตูของคอนโดหรูของลาเต้ เธอเดินเข้ามาด้วยความทุลักทุเล ก่อนจะล้มตัวนอนที่เตียงของเธออย่างหมดสภาพ เธอนอนหลับไหลอย่างคนไม่เคยได้นอนอิ่มม
