BAGO PA MAN AKO TULUYANG MAKALAPIT sa kama ay wala na rin akong kahit na isang saplot sa katawan. Isa-isa nang naglaglagan ang mga iyon habang humahakbang akong papalapit. Tayong-tayo na rin ang alaga kong kulang na lang ay maglakad ng sarili niya sa tigas, dahil sa labis na antisipasyon.
"Hi, Baby..." I greeted, in a hoarse voice.
Kahit ako ay muntik nang hindi makilala ang tinig na lumabas sa akin. May kaunti pang kinig iyon, dulot ng labis na pananabik dito. Madilim na madilim ang mga mata kong hinagod ito ng tingin, mula ulo hanggang paa.
Waring kinakabisa ang bawat detalye.
Ang bawat kurba.
Ramdam ko ang panunubig ng bagang ko sa masarap na kagandahang nakahain sa aking harapan. Ibibigay ko ang lahat ng mayroon ako, matikman ko lang ang kagandahang ito.
Pilyang ngumiti lang ito
