***EMMIL***
“An’yare, Kuya?” usisa ni Emmil sa manliligaw ng kanyang Ate Eyrna.
“Mukhang wala na talaga akong pag-asa sa kapatid mo,” nakabusangot na lahad ni Revo.
Silang dalawa na lang ang nag-usap sa may harapan ng bahay. Kung bakit hindi na ito iniistima ng kanyang kapatid ay wala siyang ideya.
“Bakit, Kuya, hindi ka pa ba pinapatawad?” tanong niya pa. Nasa likod siya ng gulong ng napakaguwapo na motor. Kung anu-ano ang kinakalikot niya roon na para ba’y may alam siya tulad ng mga mekaniko. Hangang-hanga siya kahit sa kaliit-liitang bahagi ng motor.
Tumango si Revo. “Iyon pa ang problema. Hindi ko alam kung anong naging kasalanan ko sa kapatid mo.”
Nilingon niya ang magiging bayaw sana, ang kaso napendiho pa.
“Alam mo ‘yon. Ang ganda nang naging usapan namin na papakasal na ka
