ฉันนอนนิ่ง ๆ ทั้งที่ในใจปั่นป่วนไปหมดมันเป็นแบบนี้มาสักพักแล้ว น่าจะสักประมาณสักสองถึงสามชั่วโมงเห็นจะได้ ฉันพยายามทบทวนเรื่องที่ทะเลาะกับคิมเมื่อตอนค่ำ ฉันว่าฉันก็ผิดที่ไม่ได้บอกมันก่อนเรื่องที่ไปกับเลโอจนกลับดึก แต่มันเองก็น่าจะมีเหตุผลสักหน่อยไม่ใช่หรือไง
Line!!
-วา-
นานแล้วที่ยัยน้องวาเงียบหายไป ตั้งแต่ฉันคบกับคิมได้สักพักแล้วมั้ง แล้ววันนี้เกิดคึกอะไรขึ้นมาถึงได้มาทักหาฉันแบบนี้
วา : พี่รัก
ฉัน : ว่า
วา : วันนี้พี่คิมชวนวาไป DCM วาจะแต่งตัวยังไงดี
ประโยคนี้มันเหมือนกับคิมมันลากฉันไปตบหน้าสี่แยกไฟแดงยังงั้นอะ มือที่จับโทรศัพท์อยู่มันสั่น แล้วค่อย ๆ กำโทรศัพท์แน่น แน่น แล้วก็แน่น ฉันลุกขึ้นนั่ง แล้วรีบกดหาแชทกอล์ฟจะถามว่าจริงไหม อย่างน้อยก็ตัดการคิดไปเองออกไปก่อน ตอนนี้อารมณ์ฉันยังไม่นิ่ง ฟุ้งซ่านไปก็มีแต่จะสร้างปัญหาเปล่าๆ
ฉัน : กอล์ฟอยู่กับคิมไหม ไม่นานมันก็กดอ่าน แต่ก
