หลายวันมานี้คิมเงียบไปเลย ทั้งใน Facebook หรือใน line โทรศัพท์มาก็ไม่โทร ไปมหาลัยก็ไม่เจอ ไม่รู้ว่าเป็นยังไงบ้าง ใจหนึ่งก็อยากจะทักไปถาม แต่ฉันเลือกแล้วว่าเราควรจะเป็นแบบนี้ ตั้งแต่วันนั้นเลโออาสามารับมาส่งทุกวัน วันไหนที่ฉันเรียน 8 โมงเลโอเรียน 9 โมง เขาก็ต้องมารับฉันไปเรียนแล้วก็รอเรียนอีก 1 ชั่วโมง แต่ถ้าวันไหนฉันเรียน 9 โมงเลโอเรียน 8 โมง ฉันก็ต้องไปก่อนถึงเวลาเรียน 1 ชั่วโมงเหมือนกัน บางทีตอนเย็นก็ไปนั่งเล่นที่บ้านเลโอ อย่างวันนี้ก็เหมือนกัน
"อีก 2 วันก็บายเนียร์แล้วนะ คิดได้หรือยังว่าจะใส่ชุดอะไร" ฉันมัวแต่คิดเรื่องคิม จนลืมเรื่องนี้ไปซะสนิทเลย
"ยังไม่ได้คิดเลย แล้วนายล่ะ"
"ยังได้คิดเหมือนกัน แฟนตาซีเหรอ แวมไพร์ไหมล่ะ"
"จะดีเหรอ" คิดสภาพตัวเองแต่งแบบนั้นแล้วเหมือนจะไม่รอด
"เอาอันนี้ดีกว่า" ฉันหันไปมองเลโอที่กำลังก้มหน้าก้มตากดโทรศัพท์ อะไรของมันอีกล่ะ
"อะไร"
"เจ้าหญิงกั
