อึดใจต่อมา คนคุมกฎก็พุ่งเข้ามาหมายจะตัวฟ่านหรันซี แต่สาวใช้ต่างพากันกางมือขวางทางไว้
“ดี จับตัวออกไปให้หมด”
“ช้าก่อน อาหารที่ข้าทำ ได้รับการตรวจสอบอย่างดีแล้วมิใช่หรือ เหตุใดถึงอ้างว่ามีพิษ” ฟ่านหรันซีถามผู้คุมกัน ที่ยามนี้กรูกันเข้ามาหลายคน รวมถึงนางกำนัลที่ติดตามเยว่ไป๋เหวินมาด้วย ดูเหมือนทุกคนกระเหี้ยนกระหือรือ อยากฉีกเนื้อหนังฟ่านหรันซีเหลือเกิน ความมีพิรุธ แจ้งชัดว่าได้รับการเตรียมไว้ตามแผนนั่นเอง
“หึ ถามได้ สิ่งที่พระชายาใช้เป็นพิษที่ไร้สี ไร้กลิ่นอย่างไรเล่า ผสมเพียงเล็กน้อย ก็ทำอันตรายได้ พระสนมเยว่ป่วยเป็นทุนเดิมอาการยิ่งแย่ลง เสียดายที่นางไว้ใจให้ท่านมาดูแลถึงที่นี่ แต่กลับคิดปองร้ายคนในราชวงศ์ โทษสถานหนักนั้น ถึงขั้นไหนกันนะ คงไม่ใช่แค่ท่านที่ได้รับโทษ อาจรวมถึงสกุล
ฟ่านอีกหลายชีวิต”
ผู้ที่กล่าวคือซู่หยวน ลูกสาวเจ้ากรมพิธีการ สตรีที่แรกเริ่มเยว่ไป๋เหวินต้องการให้เป็นพระ
