“เตอร์ปืนอยู่ในห้องมั้ย”เตอร์ออกมาจากห้องพอดีฉันเลยถาม
“มันหลับอยู่นานละ แดกไปยามั้ง”ปืนหลับอยู่ในห้องจะได้สามชั่วโมงแล้ว
“อ่อโอเคๆ แล้วจะไปไหนอ่ะ”กินยาหลับไปก็ดีแล้วจะได้พักผ่อน จะได้หายไข้ไวๆเป็นแบบนี้อ้อนฉันเก่งมาก
“ไปหาปาย”ฉันพยักหน้ารู้เรื่องแล้วเปิดห้องเข้าไปด้านใน
“ตัวหายร้อนแล้ว”ฉันแตะหน้าผากกับตัวปืนมันหายร้อนดีกว่าเมื่อวานกับเมื่อเช้าเยอะเลย
ฉันเดินไปวางกระเป๋าเก็บขยะถุงขนมในห้องทิ้ง กินกันแล้วก็ไม่เก็บไปทิ้ง
“เลิกเรียนแล้วหรอ”ผมตื่นลืมตามาเจอจอยกำลังเดินเก็บขยะไปทิ้ง
“ว๊ายยย!!.....ตกใจหมดเลยปืน”ฉันสะดุ้งร้องตกใจจู่ๆปืนก็พูดขึ้นมาแล้วในห้องมันก็เงียบๆอยู่ ตกใจสิ
“อะไรขวัญอ่อนจริงๆ”ผมอยากจะขำเสียงร้องจอยร้องได้โครตตกใจผมเองยังสะดุ้งเสียงจอยเลยลั่นห้อง
“เป็นไงรู้สึกดีขึ้นมั้ย”ปืนจะขำฉันเมื่อกี้กลั้นขำไว้ฉันรู้ก็ดูหน้าสิตลกฉันมากเลย
“ดีขึ้นเยอะอ่ะ ไม่ปวดหัวละ”ผมหลับแบบโครต
