บทที่8
1354 Words
Layrun Talk : ฉันมาประชุมที่บริษัทของเขาที่กำลังหารือในการถ่ายแบบชุดต่อไป เห็นว่าคอนเซ็ปจะเป็นการถ่ายชุดว่ายน้ำบนเกาะ ใช่บนเกาะ!! ฉันนั่งไขว่ห้างรออีประธานหน้าตายที่เรทเวลามาเกือบครึ่งชั่วโมง แต่ก็ไม่มีใครกล้าถามหรือบ่นแม้แต่น้อย อาจจะเพราะเขาเป็นประธานบริษัทและทุกคนในที่นี่ก็ไม่มีใครกล้าจะทำอะไรเขา เหอะใหญ่จริงเลยนะ!! ประตูห้องเปิดออกพร้อมกับไอ้ประธานบริษัทหน้าตายที่เดินล้วงกระเป๋ากางเกงเข้ามาด้วยชุดสูทสีดำ เขานั่งลงแล้วกวาดตามามองฉันแล้วเริ่มการประชุมทันที
“คือเรามีเซ็ตการถ่ายแบบอีกชุดเดียว แล้วคอนเซ็ปที่การตลาดเสนอมานะคะคุณโจชัว อยากจะให้เป็นการถ่ายแบบออกแนวฮาวายนิดหน่อยพวกเราก็เลยเสนอกันว่าจะให้คุณเรรันไปถ่ายแบบที่เกาะร้าง คุณโจชัวว่ายังไงค่ะ?” เลขาของเขาเสนอแฟ้มให้เขาดูอย่างนิ่งๆ ใบหน้าหล่อหวานนิ่งเฉยก่อนจะปิดแฟ้มรายงาน
“โอเค จะเริ่มไปวันไหน?”
“พรุ่งนี้ค่ะ เออคือเราอยากจะเชิญคุณโจชัวไปด้วยเพื่อจะได้ดูผลงาน คุณโจชัวจะว่ายังไงค่ะ?” ฉันตาโตทันทีที่ได้ฟังเลขาเขาพูดและทีมงานอีกหลายคนที่เสนอให้เขาไปดูการถ่ายแบบในครั้งนี้ เขาเลื่อนสายตามาสบตาฉันก่อนจะแสะยิ้มทันที
“เอาสิ ฉันก็อยากจะไปดูคุณเรรันถ่ายแบบเหมือนกัน..”
“ดีเลยค่ะ งั้นพรุ่งนี้แปดโมงเช้าเจอกันที่บริษัทนะคะ..เราจะไปถ่ายแบบเซ็ตนี้กันสองวัน จะมีใครเสนออะไรอีกไหมค่ะ?” ทุกคนเงียบเลยทำให้การประชุมผ่านไปได้ด้วยดี ฉันคุยกับผู้จัดการว่าพรุ่งนี้จะต้องมาขึ้นรถที่บริษัท เฮ้ออ..น่าหงุดหงิดชะมัดถ้าคนหน้าเบื่ออย่างหมอนั่นจะไปด้วย
“ทำหน้าแบบนี้ไม่อยากให้ฉันไปหรือไง?” เสียงเข้มดังขึ้นทำให้ฉันหันไปมองเขาที่กำลังยืนกอดอกมองฉันจากห้องประชุม
“เปล่า แค่คิดว่านายไปฉันก็คงหมดอารมณ์ในการถ่ายแบบแน่เลยอ่ะ..”
“เหรอ ไม่ยักรู้นะว่าเวลาเธอถ่ายแบบจะต้องมองหน้าผู้บริหารก่อนจะคิดโพสท่า..ถ่ายแบบได้อ่ะ” เขาเน้นเสียงคำว่าท่าจนฉันกำหมัดแน่น หนอย..ถ้าไม่ติดว่าถ่ายแบบหนังสือหมอนี่แล้วได้ค่าตัวดีนะ ฉันจะไปถ่ายแบบกับบริษัทคู่แข่งเขาเลยล่ะ!! ชิ
“อยากจะพูดอะไรก็พูด ฉันไม่สนหรอกย่ะ!!”
“ดี รู้แบบนี้ก็ดี..แต่น่าจะรู้จักผิดชอบชั่วดีหน่อยนะ จะได้ไม่ต้องไปแย่งผัวคนอื่นเขา!!”
“นี่!!”
“ทำไม?” ฉันแยกเขี้ยวใส่เขาอย่างหงุดหงิดแล้วเดินเชิดหนีเขาไป ไอ้บ้า!! และใช่เช้านี้ฉันก็ต้องนั่งรถตู้มากับเขาโดยเฉพาะและนั่งกันแค่สองคนด้วยนะเพราะรถตู้พิเศษไง ฉันมองออกไปนอกหน้าต่างอย่างนิ่งๆ เพราะหงุดหงิดนิดหน่อยกับการที่ฉันจะต้องมานั่งกับอีตาหน้าตายคนนี้ หลังจากทำงานชุดนี้เสร็จฉันก็กะว่าจะไปหาเซฟซะหน่อย เพราะช่วงนี้ฉันยุ่งจริงๆ ไม่ได้มองหน้าเขาเลยอ่ะ ฉันหันไปมองโจชัวที่นั่งอ่านหนังสืออย่างนิ่งๆ วันนี้เขาไม่สวมชุดสูทแต่เป็นแค่สวมกางเกงห้าส่วนสีดำกับเสื้อกล้ามสีขาวทับด้วยเสื้อเชิ้ตแขนสั้นสีขาวเช่นกัน
“มองอะไร?”
“อะ ปะเปล่าซะหน่อย..”
“อย่าคิดว่าฉันไม่เห็นนะ”
“ก็บอกว่าเปล่าไงเล่า!!” เขาทำหน้านิ่งๆ แล้วหันไปอ่านหนังสือต่อ รถตู้มาจอดที่หน้าโรงแรมสุดหรูเราลงจากรถและขึ้นลิฟต์มาด้วยกัน เหอะโชคดีจริงนะที่ฉันดันมาอยู่ห้องข้างๆ เขาอ่ะ (ประชด) พรุ่งนี้เช้าฉันจะต้องนั่งเรือไปที่เกาะร้างที่ผู้จัดการบอกว่าเป็นเกาะที่สวยมากแต่ถูกทิ้งให้ร้างเพราะจะได้เป็นที่ที่ธรรมชาติ แต่ก็จะถ่ายแค่ชายทะเลเท่านั้นเพราะถ้าเข้าไปในป่าลึกมีหวังโดนพวกสัตว์ทำร้ายแน่ ตอนนี้ฉันกำลังเตรียมตัวไปเที่ยวผับของโรงแรมที่ทีมงานต่างพากันชวนฉันไปแน่นอนฉันตกลงสิ ฉันแต่งหน้าให้ดูเปรี้ยวจี๊ดและสวมกางเกงสั้นยีนขาดๆ กับเสื้อกล้ามสีขาวที่เห็นชุดชั้นในสีแดงสดก่อนจะออกจากห้องก็เห็นทีมงานยืนรอฉันอยู่ ผับในนี้เป็นผับที่นักท่องเที่ยวที่มาพักเท่านั้นถึงจะเข้าได้ ฉันนั่งไขว้ห้างมองผู้คนที่ต่างพากันเต้นไปมา ก่อนจะกระดกเตกีล่าเข้าปากอย่างนิ่งๆ พี่ทีมงานชวนฉันไปเต้น ฉันก็เลยออกไปเต้นอย่างสุดเหวี่ยงแต่ก็ไม่อยากเมามากหรอกนะเพราะพรุ่งนี้ต้องตื่นเช้าไง สายตาฉันเหลือบไปเจอโจชัวที่นั่งไขว่ห้างกอดอกมองฉันอยู่อย่างนิ่งๆ แต่ฉันก็ไม่สนเบ้ปากใส่เขาแล้วเต้นต่อย่างสนุก จนกระทั่งเวลาล่วงเลยมาจนดึกฉันก็ขอตัวกลับก่อนแต่ดันไปเจอกับผู้ชายคนหนึ่งที่ดูหน้าตาดีมองฉันอย่างยิ้มๆ
“สวัสดีครับ..คุณสวยจังไม่ทราบว่าชื่ออะไรครับ?”
“อืมขอโทษนะคะ พอดีฉันไม่ชอบบอกชื่อให้คนแปลกหน้าฟัง” ฉันเดินสวนเขาไปแต่ก็ถูกคว้าข้อมือไว้จนฉันหันไปมองด้วยสีหน้าไม่พอใจ
“ปล่อย!!”
“อย่าเล่นตัวนักเลย เท่าไหร่ก็ว่ามา..”
“นี่ไอ้บ้า!! ฉันไม่ใช่ผู้หญิงแบบนั้นนะ”
“เหรอ แต่งตัวยั่วแบบนี้ไม่ใช่แบบนั้นแล้วแบบไหน!! อย่าโกงค่าตัวดีกว่า เท่าไหร่?”
“หึยยย…ไอ้โรคจิต!!”
เพียะ!!
“หือยัยนี่!!” ฉันตบหน้าหมอนี่แล้วเตรียมจะวิ่งหนีแต่ก็ถูกคว้าไว้แน่น ฉันดิ้นไปมาแล้วเหลือบสายตาไปมองโจชัวที่เดินมาพร้อมกับมองฉันอย่างนิ่งๆ บ้าจริง!!
“ปล่อยนะ ผัวฉันมาแล้วอยากโดนหรือไง!!”
“อย่ามาโกหก!!”
“ไม่ได้โกหกนะ..” ฉันบิดตัวออกมาแล้ววิ่งไปคล้องแขนโจชัวทันทีและดูเหมือนหมอนี่จะงงๆ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร
“นี่ไงผัวฉัน..คุณไอ้บ้านั่นจะลวนลามฉันอ่ะ” เขามองหน้าฉันก่อนจะมองไอ้บ้านั่นที่ทำหน้าเยาะเย้ยอย่างขำๆ
“ไอ้หน้าหวานเนี้ยนะเหรอผัวเธอ มันเป็นตุ๊ดเปล่าว่ะ?”
ผลัวะ!!!
“อยากกินตีนกู หรืออยากแดกลูกปืน!!!” ฉันตกใจทันทีอย่างสุดขีดที่เขาชกหมอนั่นและเอาปืนมาจ่อหน้า ก่อนชายสามคนจะมาล๊อคตัวหมอนี่ทันทีอย่างโหดๆ
“เอามันไปจัดการเครน เก็บปืนไปด้วย..ส่วนเธอตามมา!!” เขาจับมือฉันให้ตามไปก่อนจะพามาถึงที่หน้าห้องแล้วผลักฉันจนชนประตู
“เจ็บนะ!!”
“เหอะแล้วไง กล้ามากนะที่ไปบอกไอ้เวรนั่นว่าฉันเป็นผัวเธออ่ะ..แถมยังให้มันมาว่าฉันอีก!!”
“หึ 5555”
“หัวเราะอะไร?”
“หน้าตุ๊ด..”
“….”
“ก็นายดันหน้าหวานเองทำไมอ่ะ?” ฉันปิดปากและกลั้นหัวเราะทันทีก็หมอนี่ดันหน้าสวยกว่าผู้หญิงเองนี่น่า
“เธอคิดว่าฉันอยากจะมีหน้าแบบนี้เหรอไงว่ะ!!”
“ก็เปล่า แต่แล้วไงล่ะหน้าหวานแต่ก็หล่อนี่น่า..”
“….”
“นิ่งๆ..ไปเลย ยืดเลยอ่ะดิ”
“อย่ามาพูดมากนะเว้ย!!”
“หึๆ ฉันไปนอนดีกว่า ขอบคุณที่ช่วยเมื่อกี้นะ” เขาถอนหายใจออกมาแล้วเดินเข้าห้องไปตัวเองไปส่วนฉันก็ยังคงขำไม่หายกับสิ่งที่เจอมา
“หน้าตุ๊ด..หึๆ ก็อยากสวยกว่าผู้หญิงจริงๆ เขาทำไมอ่ะ!!” ฉันส่ายหน้าไปมาอย่างยิ้มๆ แล้วเดินเข้าห้องไปอาบน้ำนอน..เฮ้ออออ พรุ่งนี้ต้องตื่นเช้าด้วยนะ
- Writer
