İNCİ
Gürültü ile açılan kapı ile yerimden sıçradım aramı dönüp bakamazken Deniz sinirli oluşu
“ elinin ayarı yok mu? “
Tıslarken gelen kişiyi tanıdığı belli
“ yalnız olduğunu bilemedim aslanım bir dahaki sefere ben dışarda bekliyorum “
Alaycı konuşmasının ardından gittiğini ayak sesinden anladım kucağında nasıl uyuduysam öyle uyanmıştım yerimden kalktım acı içinde kıvrandı ne olduğu dercesine baktım
“ bacaklarım tutulmuş ağırlığını hesaba katmamışım “
Konuna vurdum bileğimi havada yakaladı kendine çektiğinde dudağıma temas eden dudakları kızgınlığım geçmemişti o kadar ağır değilim üstelik beni kucağında yatıran ta kendisi ben demedim kucağında uyut diye kendimi ondan çektim yeleğimi giyerken ayağı kalmış üzerini düzeltiyordu. Bende ayağı kalktım yerde duran ceketini omzuma attı
“
