Beklemediği her hâlinden belliydi. Ama şaşkınlıktan çabuk çıktı. Fikrimin neden değiştiğini sorup ona acıyıp acımadığımı sordu. Duymuştu işte. "Sana neden acıyayım ki? O salak zırvaladı."
Araf elini saçlarına geçirdi. "Buğra'ya karşı beni savundun yani,” dedi. Onu onayladım. Araf alayla güldü. Ona aşık olduğumu söyleyince göz devirdim. Bundan buna çıkartmak tam Araf'ın işiydi. Ama haklıydı. Ona karşı bir hissim vardı. Asla da gitmezdi. "Kim olsa savunurdum. İnsanlık namına yardım edeceğim, eğer kabul etmeyeceksen asla bir daha da yardım etmem,” dedim. Araf ellerini havaya kaldırdı.
"Tamam, sakin ol. Kabul ediyorum. Sen ne hakkında yardım istiyorsun?" diye sordu.
Ailemin sakladığı sırları bir tek Araf bulabilirdi. Anladığım kadarıyla derin bilgileri bulabiliyordu. Ailemin sakladığı sır
