Kapıyı alacaklı gibi çalan kişi her kimse bizi aradığı kesindi. Telaşlanmıştım. Ben de Araf’ın arkasından ilerledim. Açmadan belime sarıldı. Araf "Sakin ol, güzelim. Şimdi öğreniriz,” deyip beni sakinleştirmeye çalıştı. Fakat korktuğum için sakinleşemiyordum. Araf alnımı öptü.
Araf "Kimsin?" diye bağırdı.
Sesi sert çıkmıştı. Babamsa biz bitmiştik. Kalbim küt küt atarken "Oğlum benim lan!" diyen Ayaz'la derin nefes aldım. Araf o kadar sakindi ki. Nasıl bu kadar rahat olabiliyordu, anlamıyorum.
Araf, kapıyı açıp Ayaz'ın yakasına yapıştı. Araf’ın kolundan tutup geri çekmeye çalışsam da yapamadım. Rahat olsa da korktuğunu anlamıştım. "Ulan mal arasana! Ne diye kapıyı alacaklı gibi çalıyorsun?" diye sordu, sinirle. Ayaz, yakasından ellerini çekti. Omzuna vurdu. Aralarındaki bağları anlama
