Patron’dan
Planın işe yaramamasından sonra öfkeden deliye dönmüştüm. Bu plan, Kesici’ye aitti. Onu gebertmemek için birçok nedenim vardı. Umut, diye bağırdım. Umut da çok geçmeden yanıma geldi.
“Buyur, abi,”
Kesici nerede, diye sordum. Umut “Depodaydı. Daha sonra çıktı,” dediğinde kafasını salladı. Umut da bir polisti. Benimle çalışmaya başlamıştı. “Açelya diye bir kız geldi,” dediğimde yüzü dondu. Gözlerimi kıstım. Çalışanlarımın bir zaafı olması her zaman istediğim bir şeydi. Tehdit etmek, kolay oluyordu.
Umut’un zaafını bir türlü bulamamıştım. Şimdi ortaya çıkmıştı, işte. Hem de ayağıma gelmişti. Önemsiz biri olduğunu ve nerede olduğunu sordu. Gözlerimi kıstım. “Önemsiz olsaydı yüzünde telaş olmazdı,” dedim. Ben, psikolojiden çok iyi anlıyordum. Umut “Abi, sadece bana saplantılı b
