ย้อนไปเมื่อหลายวันก่อน...
ปาแปงมองนาฬิกาในข้อมือเป็นเวลาบ่ายสองแล้ว มันเป็นเวลาที่เธอต้องไปทำงานที่ร้านกาแฟต่อแล้ว
"ไปก่อนนะพวกแกฉันต้องไปทำงานแล้ว"
"สู้ๆนะแกฉันเอาใจช่วย"
"ขอบคุณนะทุกคน ไปละ"
ปาแปงโบกไม้โบกมือให้เพื่อนก่อนจะรีบวิ่งไปยังร้านกาแฟหน้ามหาวิทยาลัย เธอต้องไปทำพาร์ทไทม์ที่นั่นจนถึงห้าโมงเย็นจากนั้นก็ไปที่ร้านเหล้าต่อวนเวียนอยู่แบบนี้แทบไม่มีเวลานอนพัก แต่เธอจำเป็นต้องออกจากร้านเหล้าเพราะว่าต้องไปทำงานใช้หนี้ที่บ้านของคุณจากัวร์ เขาสั่งให้ทำอะไรก็ต้องทำเพราะรับปากเอาไว้แล้วว่าทำได้ทุกอย่าง
"มาแล้วค่ะพี่ๆสวัสดีค่ะ"
"เลิกสายเหรอวันนี้"
"ค่ะ ว่าแต่มีอะไรให้หนูทำมั้ยคะ"
เธอสวมผ้ากันเปื้อนเตรียมพร้อมที่จะทำงาน ทุกอย่างเป็นเงินเป็นทองสำหรับเธอหมดถ้าได้เงินเธอทำทุกอย่างไม่เกี่ยงงาน
"เอาขนมไปเรียงสิเพิ่งลงเลย"
"ได้ค่ะ"
ปาแปงวิ่งไปเรียงขนมตรงหน้าเคาน์เตอร์ ส่วนพวกพี่เค้าไปหาขอ
