ตอนที่ 3 ผมชื่อเซน
1053 Words
แกร๊ก!!
แอดดดดดดด!!
ผมเปิดประตูห้องออกไปก็เห็นพี่สีฝุ่นยืนกอดอกแล้วทำหน้านิ่งอยู่ก่อนที่เธอจะพูดขึ้นว่า..
"เอาโทรศัพท์ฉันคืนมา!"
"อยากได้คืน....งั้นก็เข้ามาเอาเองสิครับ!!"
ผมบอกพี่เขาไป ก่อนจะหลีกทางเพื่อให้เขาเดินเข้าห้องผมได้สะดวก แต่พี่สีฝุ่นกลับยืนนิ่งแล้วก็พูดออกมาว่า..
"ไปเอามา...ฉันจะรออยู่ตรงนี้!"
"ไม่เข้า งั้นก็ฝัน..!"
ก่อนที่ผมจะพูดจบ พี่สีฝุ่นก็เดินผ่านหน้าผมแล้วตรงเข้าไปในห้องนอนของผมทันที
ตึก! ตึก! ตึก! ตึก!
เห้ย!!! เมื่อกี้ยังไม่ได้เก็บถุงยางที่ใช้แล้วเลย ตกอยู่เต็มห้อง พอคิดได้แบบนั้นผมก็รีบวิ่งไปที่พี่สีฝุ่น ก่อนที่เธอจะเดินเข้าไปในห้องนอนของผมแล้วเจอกับของเล่นที่ใช้แล้วพวกนั้น
"นี่พี่จะเข้าไปในห้องนอนของผมจริงๆเหรอ?"
"นายบอกให้ฉันเป็นคนเข้ามาเอาเอง!"
"งั้นพี่รอผมแป๊บนึง!"
แกร๊ก!
แอดดดด!!
ปัง!!
พอผมพูดจบผมก็รีบเข้าห้องมาจัดการเก็บถุงยางที่ตกเรี้ยราดอยู่ที่พื้นโยนลงถังขยะโดยใช้เวลาไม่ถึงหนึ่งนาที
แกร๊ก!!
แอดดดดด
"เชิญเข้ามาเลยครับ พี่สาวคนสวย!"
ผมเปิดประตูห้องนอนพร้อมกับผายมือเชิญให้เขาเข้ามา
ตึก! ตึก! ตึก! ตึก!
ปัง!!
ผมจัดการปิดประตูทันทีที่พี่สีฝุ่นเข้ามาในห้องนอน ไม่อยากจะเชื่อว่าพี่เขาจะกล้าเข้าห้องของผมจริงๆ
"ถ้านายทำอะไรฉัน ไส้นายได้ทะลักแน่!"
เธอหันมาพูดกับผม ก่อนจะหยิบมีดคัตเตอร์อันใหญ่ออกมาจากกระเป๋ากางเกงนอน เห้ยนี่เล่นของมีคมเลยเหรอวะเนี่ย!!
"โห!! นี่พี่กะจะเอามาฆ่าผมจริงๆเหรอ ใจร้ายหวะ!"
.
.
.
See Fun Part
"โห!! นี่พี่กะจะเอามาฆ่าผมจริงๆเหรอ ใจร้ายหวะ!"
เขาพูดพร้อมกับส่งสายตาอ้อนๆมาให้ฉัน แต่ขอโทษทีวิธีนี้ใช้ไม่ได้ผมกับคนอย่างฉันแน่นอน
"โทรศัพท์ฉันอยู่ไหน!"
ฉันถามเขาไปอีกครั้ง นี่คือเขากล้าดียังไงเอาโทรศัพท์ของฉันมาแบบนี้
"พี่ตอบคำถามผมมาก่อน เดี๋ยวผมคืนให้!"
"อะไร?"
"พี่มีแฟนยัง?"
วอท? นี่ถามกันแบบนี้เลยเหรอ
"ฉันไม่จำเป็นต้องตอบ!"
"ไม่ตอบก็ไม่ให้!"
"นั่นมันของของฉันนะ!"
"ของพี่ก็เหมือนของผม ไม่สิต้องพูดว่าของเมียก็เหมือนของผัวต่างหากถึงจะถูก ใช่มั้ยครับ!"
เขาพูดออกมาหน้าตาย พร้อมกับยกยิ้มเจ้าเล่ห์ที่มุมปาก
"นายอย่ามาเพ้อเจ้อ เอาโทรศัพท์ฉันคืนมา ฉันง่วงนอนแล้ว!"
ฉันบอกเขาไป ก่อนจะใช้สายตาสอดส่องหาโทรศัพท์ของตัวเอง แล้วก็พบว่ามันนอนแอ้งแม้งอยู่กลางที่นอนของเขา สภาพห้องนี่ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าก่อนหน้านี้เขาเล่นบทรักกับผู้หญิงของเขาไปมากน้อยแค่ไหน
"ง่วงก็นอนห้องผมดิพี่ ไม่เห็นจะยาก!"
โอ้ย!! นี่ชักจะหงุดหงิดแล้วนะ
ตึก! ตึก! ตึก!
ฉันเดินย่างสามขุมไปที่เตียงบิ๊กไซต์กลางห้อง ก่อนจะคว้าเอาโทรศัพท์ของตัวเองมา แต่...
หมับ!!!
เขาจับข้อมือของฉันเอาไว้ ก่อนจะกระซิบมาที่ข้างหูของฉันว่า....
"เดี๋ยวผมแจ้งตำรวจจับข้อหาบุกรุกห้องคนอื่นยามวิกาล นะครับ!"
ขวับ!!
"นายต้องการอะไรจากฉะฉัน!"
ฉันหันหน้าไปหาเขาโดยที่ไม่รู้ตัวเองเลยว่า ตอนนี้เขายืนอยู่ใกล้ฉันมากแค่ไหน จนทำให้ปลายจมูกของเราสองคนแตะกัน ก่อนที่เขาจะค่อยๆเลื่อนใบหน้าเข้ามาใกล้ฉัน จากนั้นก็...
จุ๊บ!
เขาจุ๊บปากฉัน แล้วผละออกก่อนจะพูดขึ้นว่า
"คิดถึงริมฝีปากของพี่จัง!"
"นี่นาย!"
ฉันผลักเขาให้ออกห่างจากตัวของฉันอย่างแรง จนทำให้เขาล้มลงไปนั่งที่เตียง ก่อนที่เขาจะพูดอีกประโยคขึ้นมาว่า...
"ผมชื่อเซน.....คืนนั้นผมดีใจนะ ที่ผมได้เป็นคนแรกของพี่!"
"............"
ตึกตัก! ตึกตัก! ตึกตัก!
เสียงอะไร? เหมือนมีคนมาตีกลองอยู่ในตัวฉันยังไงก็ไม่รู้
"แล้วก็....ตั้งแต่ที่พี่จูบผมวันนั้น ผมก็ไม่เคยให้ผู้หญิงคนไหนมาจูบทับรอยของพี่เลยนะครับ!"
"เรื่องของนาย!"
พูดจบฉันก็เดินหนีเขาออกมาจากห้องทันที ทำมาเป็นไม่ให้ใครมาจูบทับรอยของฉัน ก่อนหน้านี้ยังเอากับผู้หญิงคนอื่นซะเสียงดังลั่นห้องอยู่เลย เชื่อก็ควายแล้วเหอะ
.
.
วันต่อมา~~
07.00 น.
ออดดดดดดดด!!!
ออดดดดดดดดดดดด!!!!!!
ใครมาแต่เช้าวะเนี่ย ฉันคว้าโทรศัพท์ขึ้นมาดูก่อนจะเห็นว่าตอนนี้พึ่งจะเจ็ดโมงเช้าอยู่เลย ฉันเดินงัวเงียไปเปิดประตูห้อง ก่อนจะเห็นผู้ชายชื่อเซนยืนทำหน้าแป้นแล้นแล้วชูถุงโจ๊กยื่นมาตรงหน้า
"ผมซื้อโจ๊กมาให้!"
"ฉันไม่กิน!"
พูดจบฉันก็ปิดประตูใส่หน้าเขาทันที ไอ้หมอนี่มากวนแต่เช้าเลย หงุดหงิดเว้ย!! ฉันกลับมาทิ้งตัวลงบนที่นอนเพื่อที่จะนอนต่อ เมื่อคืนกว่าจะได้นอนก็ปาเข้าไปเกือบจะตีสองแล้ว แต่พอฉันข่มตานอนได้สักพักก็มีเสียงดังที่ประตูระเบียง อย่าบอกนะว่า....
ครื่น!!!!!
"พี่จะปิดประตูใส่หน้าผมแบบนี้ไม่ได้!"
นั่นไงมันมาอีกแล้ว
พรึ่บ!!!!
ฉันเด้งตัวลุงขึ้นมา แล้วก็มองไปที่เขา นี่ชาติที่แล้วเขาเกิดเป็นลิงรึไง ถึงได้ชอบปีนป่ายนัก
"นายจะปีนระเบียงเข้าห้องคนอื่นแบบนี้ไม่ได้เหมือนกัน!"
ฉันบอกเขาไป ก่อนที่เขาจะพูดประโยคที่น่ากระทืบออกมาว่า....
"ทำไมจะไม่ได้หละ....ก็ผมทำตามสุภาษิตที่ว่า หน้าต่างมีหู ประตูมีช่อง ระเบียงห้องมีไว้ให้ปีน ไงครับ!"
- Writer
