Finding Avie's body

Chapter 29

It was already five in the evening when Drake finished signing some documents in the office.

Pagkatapos nyang mag-review ng mga documents at pumirma he decide to go to Mang Cando’s house. Dumaan pa kami sa isang fast-food to buy something for dinner, he bought 10 packs siguro dadating din yung mga kaibigan nya kaya madami siyang binili.

“Bakit andami mo namang binili? May pa-feeding program kaba?” biro ko kay Drake.

Medyo naka-move on na ako sa mga pang-aasar nya sakin kanina kasi tumahimik naman na sya pero kung hindi talaga sya tumigil lalayasan ko talaga sya.

And besides! Ayoko nang alalahanin pa yung mga pinag-gagawa ko kanina para akong nasaniban ng masamang espiritu, kaya ko lang siguro nagawa yon dahil nga siguro napossess ako. Yun nga siguro.

“Dadating din yung apat, akala ko nga wala silang planong sumama ngayon pero sasama daw sila gusto daw nila ulit na maki-kape kay Mang Cando,” Drake said while smilling.

Sa totoo lang his friends are really amusing, sobrang yayaman nilang lahat. Wayne is a top agent in their agency, kaya isa din sya sa highest paid na agent sa kanila I think he’s networth are about almost a hundred million. Kasi may kompanya pa sya kung saan nga kinuha nya pa na investor si Drake.

On the otherhand, Damon all I know is that he is a mafia boss, he is actually the richest among the five. Kasi nga he’s a mafia boss and I heard he’s an orphan kaya din siguro he has his money all for himself. Isa sya sa pinaka-kilalang bachelor sa pilipinas, actually he also dated several VS angels and holliwood stars like Shannon Lawrence and Britney Cooper.

Damon’s known to be a playboy. He actually own an island called sin island. Sa kwento ni Drake noon malakas daw magpayaman sa kanya yon. Kasi sa sin island ni Damon everything is legal, drugs aren’t prohibited as well as s*x and cassinos.

Next is Axel, he is the probably the poorest among them, both of his parents are politicians just like my dad. Pero unlike my Dad his parents doesn’t have any business or company well im not suire though but they still live a very comfortable life and still belongs to the Alta-sociedad. Well Axel’s grandparents in his mother side was also super rich, they are from spain and his lolo was a Duke there, I have known Axel since we were kids, good thing we didn’t have a  bad start because of politics since his parents have the same party as my dad’s

Lastly is Doc Caleb Fortune, Caleb’s family is into hotels and hospitals. They own the grandest hotels and most reputable hospitals in the Philippines. Although he wasn’t the  one who will inherit their empire he still have a luxurios life because of his investments in stock market. I can actually say that among the five of them Caleb has the most normal or legal source of income.

Drake’s family on the otherhand has been known for their wealth. During the Spanish era their family had received golds and lots from the Spaniard because his great grand father was a Spanish patriarch. They are still living off from the wealth that his family inherited, but the thing about Drake’s family was that they were able to properly utilize their wealth making their family one of the most reputable, honored and richest among the elite society in the Philippines.

Wala ka talagang maitatapon sa mga magkaka-ibigan nato pero mind you etong mga multi-millionare even billioniares nato ay suki ng Mcdo at Jollibee.

Fan din sila ng stick-o at fortune lights.

Funny right? They are all super rich and all but they enjoy the simple things the most.

“ Masarap ba talaga yung kape ni Mang Cando o gusto nyo lang na maging comfortable sya around you guys? Kaya sinasabi nyong extra-ordinary yung kape nya?” tanong k okay Drake kasi talagang nalilito ako sa kanila.

Nothing is really special about mang Cando’s coffee, ni hindi nga yon three-in-one kaya sobrang na oo-oayan ako sa mga tukmol na to baka mamaya isipin ni Mang Cando na pinagtitripan lang sya nung lima na to. Kasi talaga namang napaka oa nila. Matatawa ka nalang nga sa mga dahilanan nila eh.

“ Actually his coffee really taste nice, masarap naman talaga magtimpla si Mang cando, although nothing was really special with his coffee. Siguro kaya mas masarap yung timpla ni Mang Cando sa kape nya kase yun nalang yung meron sya pero ishi-nare nya pa sa iba. Kahit pa hindi nya naman kami talagang kakilala. Baka kung iba yon hindi kami pinapasok at hindi tinanggap sa bahay nya,” nakangiti na sabi ni Drake habang nagkukwento.

Actually may point si Drake, sa totoo lang nung nagpunta kami sa bahay ni Mang Cando he doesn’t have anything. Mukhang kape at isang biscuit lang nga yung inumagahan nya.

I think Mang Cando may not have all the wealth here in this world, someday he will be super rich in heaven, kahit pa tagpi-tagpi at gawa lang sa sako at yero yung bahay nya sigurado ako na someday sa isang palasyo sya titira. God blesses good people.

“ Sana matikman ko din yung kape ni Mang Cando,” nakangiti na sabi ko din sa kanya.

Drake looked at me happily,

“ Oo naman pag okay ka na at nahanap na natin yung katawan mo isasama kita palagi kay Mang Cando, ipapaayos natin yung bahay nya at gagawin nating coffee shop na exclusive lang para sa atin.

“ hahaha sige ako na ang sagot sa aircon ng coffee shop ni Mang Cando,” naka-tawa kong sagot kay Drake.

After 30 minutes narating din naming yung bahay ni Mang Cando, pagdating naming don may apat na sasakyan nang naka parada sa gilid ng daan, ibig-sabihin nandito na yung apat na tukmol at eto naman kasama ko yung pang limang tukmol.

“Pare ang tagal mo naman!” singhal ni Damon kay Drake,

Si Wayne naman agad na sinalubong yung mga dalang paper bag ni Damon.

“Magandang hapon ho Mang Cando, bakit ho kayo nagpapa-pasok ng mga pulubi dito sa bahay nyo?” biro ni Drake kay Mang Cando.

Natawa naman ang matanda at saka iginiya niya si Drake papasok.

I noticed that Mang Cando was extra happy today,

“ Mga iho maraming salamat sa ibinigay ninyo, ay napaka-dami kong napamili sa perang ibinigay ninyo sa akin. Heto’t nakapag-saing ako ng marami ngayon. Mabuti nga at bumili ako ng lechong manok kanina, darating pala kayo. Halina at ipaghahain ko kayo,” aya ni Mang Cando sa kanila sa lamesa.

Mabilis naman silang kumilos na akala mo mga kindergarten na sinabihan ng teacher na pwede nang mag-recess. Kanya kanya silang kuha ng upuan at pwesto sa lamesa nagbubungguan pa yung mga siko nila kase medyo makipot yung lamesa ni Mang Cando tapos ang lalaki nilang lima, though hindi naman sila matataba kaya lang kasi yung built at physique nila hindi bagay sa lamesa hahaha maliit eh para silang mga tanga.

“ Hoy ang tapang ng hiya nyo, akala mo kayo mga nasa restaurant na nag-aantay servevan ng pagkain huy magsi-kilos kayo hano ang kakapal nyo,” natatawa kong sabi kay Drake.

Natawa naman sya at saka tumayo.

“ Mang Cando tulungan ko na po kayo na maghain, mga makakapal po kasi ang mukha ng mga to ang bibigat ng mga pwet ayaw magsikilos,” sabi ni Drake kay Mang Cando at saka tumulong sa pag-aayos ng lamesa.

HAAHAHA natawa nalang talaga ako sa mga sinabi ni Drake.

“ Ay sipsip! ” sigaw ni Caleb na sya namang ikinatawa nilang lahat.

Tumayo naman si Damon para kumuha ng mga plato, kutsara at tinidor.“ Ako basta ako tutulong din, Mang Cando please prioritize my coffee later,” sabi ni Damon habang kumukuha ng mga pinggan.

Natatawa nalang si Mang Cando sa kanilang lima.

“Mang  Cando bakit bigas lang po at saka lechong manok ang binili nyo sa pera nyo? Mukang limang kilo lang ho yung binili nyo ah? Ambobo naman kasi nito magbigay ng pera tatlong libo talaga?!” sabi ni Caleb habang tumatawa.

“Ako Mang Cando, limang libo to. Wag mo nang ipangbili ng pagkain to kasi pareparehas kaming may dalang pagkain at groceries para sayo. Pang-gastos mo lang to okay? Bawal mong hindi tanggapin to at baka magwala ako!” natatawang sabi ni Caleb habang ibinubulsa sa matanda yung hawak nyang limang libo.

“Ay iho napakadami namang pera na ito, sapat na sa akin yung tatlong libong ibinigay ni ser sa akin kahapon. May natitira pa nga akong tatlong daan. Yong ibang pera ko kasi ay ipinambili ko din ng pagkain na ipinamigay ko roon sa mga bata sa lansangan na kadalasan kong nadadaanan kapag ako’y nagtitinda.” Sabi ni Mang Cando at saka pilit na iniaabot pabalik kay Caleb yung pera na hawak nya.

Drake lookd at me and saw that I was looking at Mang Cando amusingly, nakaka-amaze lang na may ganitong klaseng tao pa. Yung tipong ibinigay lang sayo pero ibinigay mo pa sa kapwa mo kasi gusto mong magshare. Kung tutuusin yung pera na ibinigay sa kanya na tatlong libo ay napakaliit lang na halaga kung iisipin mo.

Kasi kapos na kapos din sya , wala nga syang maayos na tirahan at kape at biscuit lang yung pagkain nya pero nakuha pa din nyang magshare sa iba, naisip nya pa din na ibahagi sa iba yung kaonting biyaya na natanggap nya.

Saludo na talaga ako kay Mang Cando, nag-iisa sya.

“ Mang Cando naman eh bakit naman ipinamigay mo pa yung ibinigay naming sayo? Pano mo naman mapagkakasya yung three hundred pesos mo sige nga? Kung hindi ka naming nilibot ngayon hanggang kalian mo budget yang three hundred mo?” tanong ni Axel kay Mang Cando.

“ Nako iho, yan ang hindi ko pinoprolema sa buhay ko, ang pera. Kasi alam mob a? lahat ng pangangailangan ko ibinibigay sa akin ng diyos, alam mo bang bago kayo lumibot sa akin ay dos na lamang ang pera sa  bulsa ko? At ang pagkain nalang na mayroon ako ay isang biskwit at kape at asukal, pero nung gabi nagdasal ako sa Diyos at humingi ng tulong na sana ay magkaroon ako ng kaonting, biyaya hayun nga at bigla kayong dumating,” masayang bida ni Mang Cando.

He’s a real man, and a man of faith I am really amazed. Ibang klase yung faith at tiwala niya sa Diyos.

“ Kaya wag sana kayong magdamdam sa akin kung iyong itinulong nyo sa akin ay ibinahagi ko pa sa iba, kasi mas kailangan ng mga bata na yon ng lakas kasi nagsisimula palang sila sa buhay ako naman eh papalubog na ang araw ko, kaya’t ayos lang sa akin ang magtiis.” Nakangiti na bida nya sa kanila.

Nakatingin lang yung limang tukmol kay Mang Cando na para bang amazed na amazed sila.

“Hindi naman po kami nagagalit Mang Cando, sa totoo lang ho ako personally ay bilib ho ako sa inyo, sana dumami pa po yung mga taong katulad nyo, taong may puso at bukas palad.” Nakangiti na sabi sa kanya ni Wayne.

“Mang Cando ituro nyo po sa akin yung bahay o pinag-sstambayan nung mga bata tinulungan nyo at tutulungan ko rin ho sila at kung gusto nilang mag-aral ay pag-aaralin ko na din po sila,” nakangiting sabi naman ni Damon.

Nakakatuwa kasi talaga palang nakakahawa an gang kabutihan at yung kabutin na ginawa mo sa ibang tao ay babalik sayo ng siksik liglig at umaapaw.

Masaya nilang pinagsaluhan yung mga pagkain na dala nung tatlong tukmol at saka yung lechong manok na binili ni Mang Cando.

Nagulat kami parepareho nung naglabas si Mang Cando ng isang lemon square cheesecake at saka yun nilagyan ng kandila sa ibabaw.

“ Maraming salamat sa pagsama nyo sa akin sa aking kaarawan, ang hiling ko lang ngayong kaarawan ko n asana kung ano man yung kaso na inaayos nyo ay sana malutas nyo at sana maging ligtas kayong lahat parati. Salamat dahil matapos ang labing dalawang taon, nagdaos ulit ako ng birthday ko ng may kasama. Nung mamatay kasi sa aksidente yung misis ko at anak ko, namuhay na akong mag-isa talaga kaya maraming salamat sa inyong lima,” naiiyak na sabi ni Mang Cando sa kanila bago tuluyang hinipan yung cupcake na hawak hawak nya.

Yung limang tukmol nakatulala lang sa kanya, late nila narealize na birthday pala ni Mang Cando ngayon at kaya pala sya may lechong manok ay dahil nga birthday nya.

I couldn’t help but cry, ibang klase ka Mang Cando wala kang katulad.

“Sana isang araw mameet mo din ako at mapatikim mo din ako ng masarap mong kape, salamat sap ag-bibigay mo ng wish mo para sa akin sa birthday mo ito.” Nakangiti na sabi k okay Mang Cando kahit pa hindi nya ako naririnig.