“พี่ก้องไปเจอแม่ตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ” ชายหนุ่มเอ่ยถาม เขาเองก็คิดถึงมารดาไม่น้อย เพราะช่วงนี้งานค่อนข้างยุ่ง จึงไม่ได้โทร.หาอีกฝ่ายเป็นอาทิตย์แล้ว
“ก่อนกลับมาเมืองไทย พี่ไปฝรั่งเศสก็เลยแวะเยี่ยม ได้ยินอาสรบ่นว่าจะหย่ากับสามีคนนี้เสียที ทนกันมานานเต็มทีแล้ว” ดนุรุจบอกน้ำเสียงอ่อน เมื่อเห็นสีหน้าแสดงอาการเหนื่อยหน่ายของคนฟัง เขาไม่สงสัยเลยว่าทำไมอีกฝ่ายถึงได้อคติกับความรักนัก
“นี่แหละพี่ก้อง ทำให้ผมไม่นึกศรัทธาในความรักและชีวิตคู่ ไม่เคยนึกอยากมีแฟนเป็นตัวเป็นตน ไม่อยากดึงใครมาผูกมัดด้วย กลัวเป็นแค่ความรักจอมปลอม ซึ่งสุดท้าย...ก็มีอันต้องเลิกรากัน ความรักที่หวานชื่นและสมหวัง
คงมีแต่ในนิยายหรือละครน้ำเน่าเท่านั้นแหละพี่ก้อง”
น้ำเสียงของคนพูดนั้นทั้งประชดประชันและเจือไปด้วยความเจ็บช้ำจนคนฟังรู้สึกได้
“ฟังพี่นะกาย อย่าเอาชีวิตคู่ที่ไม่สมหวังของพ่อแม่มาเป็นบรรทัดฐานสิ คนอื่นที่ครองคู่และอยู
