Wild Games with Triplets (SPG)

Kabanata 6

Pinunit ni Leonard ang damit niya pero dahil dalawang doble iyon ay hindi nito natuluyan. Siya na lang ang naghubad ng damit niya at sinunod niya ang boxer na pinahiram ni Lyndon. Sinubukan niyang hubaran si Leonard ngunit winaksi nito ang kamay niya at sa halip ay hinubad nito ang sarile. Tapos muling dumagan sa kanya at sa dibdib niya agad ang mata nito. Hindi siya napahiya dahil kung usapang dibdib ay siya na pinagpala. Kaagad na nilamukos ng dalawang palad ni Leo ang kanyang dibddib. Masakit na masarap dahil wala manlang paglalambing sa mga haplos nito ngunit ramdam niya ang init lalo na ang mabibigat nitong paghinga.

Hindi nakatiis si Leo sinubo nito ang dibdib niya at napaliyad siya sa init ng dila ng binata.

“Ohhh!” naiusal ng dalaga. Napahawak siya sa ulo buhok nito at napasabunot dahil ang sarap sarap at ang galing dumede ni Leonard. Nararamdaman niyang namamasa na siya at kumikibot ang kanyang pagka babae. Aaminin niyang siya ang tipo ng babaeng malibog kung minsan nga ay nagsasarile siya lalo na kapag nabibitin siya ng nobyong si James.

“Ahhhh, Leonard… ohhh!” libog na libog na siya habang patuloy sa pagdede sa kanyang dibdib si Leonard. Hindi malaman kung saan magpipirme sa pagdede dahil lunod na lunod ang binata sa malalaki niyang dibdib.

“Hmmppppp...” Napapaungol ang binata sa kanyang dibdib. Ngayon lang kasi ito nakaranas ng malalaki ang dibdib at ang napakasarap pala. Mas lalo siyang nanginginit at halos pigain niya ang dibdib ni Kendra dahil sa pangigigil.

“Ang sarap, ahhh!” muling ungol ni Kendra. Hindi maiwan-iwan ni Leonard ang dibdib niya pero ang isa nitong kamay ay bumitaw at gumagapang sa kanyang puson pababa sa kanyang pagka babae. Nakagat ni Leonard ang u***g niya dahil sa basang-basa ang kanyang hiyas. Hindi na kailangan ng lubricant para lang makapasok siya at mas gusto niya ang normal parang ang sarap kainin dahil napakadulas.

Hindi nagpatalo si Kendra gumagapang rin ang kanyang palad sa abs nito at nang mahawakan niya ang sandata ng binata ay agad siyang napamulat. Hindi niya ito makita dahil nasa ilalim ng kanyang puson ngunit ang haba, ang laki at kasing tigas ng kamoteng kahoy.

“Ipasok mo na, sige na!” pagsusumamo niya. Gustong-gusto niyang maramdaman ang kaluwalhatian ‘yong bang madalas niyang makita sa pornography na ang hahaba at ang titigas. Ano kaya ang pakiramdam ng maisagad at mapaihi-ihi sa matigas na sandata ng binata. Para na siyang mababaliw sa isiping ‘yon.

Subalit, biglang tumigil si Leonard at mabilis na umalis sa ibabaw niya.

“Bakit ka tumigil?” inis na boses ni Kendra.

Tumingin sa kanya si Leonard habol ang hininga nito at parang naglaho ang alak sa katawan at bumalik sa pagkatino.

“I can’t make it.” Habol hiningang saad ni Leonard.

“B—bakit?” puno nang panghihinayang na tanong niya.

“Bago ko makalimutan na pokpok ka pala.” Cold na boses ni Leonard.

Napahigpit ang hawak niya sa comforter. Marami na ang nagsasabi sa kanya na pokpok siya at lahat ng iyon ay nilabas niya lang sa kabilang teynga. Pero ngayon parang ang sakit na mangaling sa mismong bibig ni Leonard. Hindi niya dapat maramdaman iyon ngunit ang naninikip ang dibdib niya.

“Inayos nito ang sarile tapos kinuha ang wallet at kumuha roon ng ilang lilibuhing pera na umabot rin sa 10k. Hinagis lang sa kanya.

“Sasabihin ko na lang kay Larry na may nangyari na sa atin para hindi ka na niya singilin. Pinahiram ka ni Lyndon ng 50k ‘diba?”

“O—oo.”

“Huwag mo nang bayaran ‘yon. Ako na ang bahala sa kanya gamitin mo na lang ang pera at umalis kayo dito sa Probinsya. Lumipat kayo ng lugar ‘wag ka nang magpapakita pa sa amin lalong-lalo na sa mga kapatid ko.”

“P—pero po kulang ang pera sampo—”

“Responsabilidad ba kita?” tumaas na ang boses ni Leonard. Hindi siya nakapagsalita.

“Dapat ka pa nga magpasalamat dahil may pera ka pang nakuha. Gusto ko lang mawala ka sa buhay ng mga kapatid ko. Kaya umalis kana ngayon bago pa sumikat ang araw at tatandaan mo. Ayoko ko nang makita ang pagmumukha mo. Sa oras na malaman kong—”

“Maliwanag po, sir. Huwag kayong mag-aalala parehas lang tayo ayaw ko na rin makita ‘yang pagmumukha ninyo!” mariin niyang putol sa sasabihin nito. Masyado siyang inaalipusta ni Leonard kaya kailangan niyang lumaban.

“Kung ayaw mo, edi ‘wag mo! hindi lang ikaw ang lalake sa mundo isaksak mo sa baga mo ‘yang pera mo. At ito ang tatandaan mo hinayupak ka, sa oras na magkrus muli ang landas natin liliko na ako! buwesit!” Tinulak pa niya si Leonard kaya napaatras ito. Hubo’t hubad siya sa harap ng binata pero hindi ito tumingin sa kanya. Sinuot niya ang damit at boxer at kahit malagkit ang pakiramdam niya dahil sa naglalaway niyang pagka babae pero hindi niya ‘yon alintana.

Pagkatapos ay lumabas na siya sa kuwarto at nagulat pa siya dahil naroon ang kasambahay nakatayo lang ito sa pinto.

“Sumunod ka sa akin.” Saad nito sa kanya. Sumunod siya sa babae patungo sa kusina.

Pagkarating roon ay binigay sa kanya ang kaninang damit niya. Sinuot niya ‘yon kahit basa-basa pa. Tapos ang damit na sinuot niya ay tinapon ng kasambahay sa basurahan hindi na lang siya nagsalita.

Doon sila dumaan sa likod ng mansion. May maliit na gate roon at doon sa labas ay may nakaabang na sasakyan. Ang driver ito ni Larry natatandaan niya nang pumasok siya sa mansion.

“Diyan ka sumakay pahatid sa inyo. Mag-iinga—”

Hindi na niya pinatapos ang babae dahil pumasok na siya sa sasakyan ng walang paalaam. Ni ang lumingon ay hindi niya nagawa. Kahit na mababang uri lang siya ng babae may pride pa naman siya.

“Saan tayo ma’am?”

“Sa langit!” sagot niya. Napatingin sa kanya ang driver. Imbes na patulan ay hinayaan lang siya ng driver kasi mainit talaga ang ulo niya.

Samantalang nakatingin sa labas ng bintana ang binatang si Leonard. Sinigurong sakay siya ng tauhan paalis ng subdivision.

MABILIS ang trenta minutos na makauwi siya sa bahay nila dito sa Maria Makiling Island. Laking gulat ng pamilya niya dahil may humintong sasakyan sa tapat ng bahay kubo nila.

Lumabas na siya sa sasakyan hindi siya nagsalita kahit ang pasasalamat ay hindi niya ginawa. Sinalubong siya agad ng Nanay niyang takang-taka.

“Anak mabuti naman at umuwi ka pa. Kanina pa kami nagtatalo ng ama mo akala ko kasi nagtanan na kayo ng nobyo mo.” Pag-aalala ng Nanay niya.

“Tulog na ba sila Inay?”

“Oo, anak. Itong kapatid mo nakatulog na kakahintay sa ‘yo sa labas. Umiiyak ‘yong tinapay niya daw.”

Naawa siya sa bunsong kapatid niya. Nilapitan niya ito at may luha pa nga sa gilid ng mga mata. Hinaplos niya ang buhok at hinalikan sisiguruhin niyang makakain bukas ang mga kapatid niya. Hindi lang tinapay kundi Jollibee pa dadalhin niya ito sa bayan.

“Anak bakit ka nga ba ginabi? nag-aalala pati tatay mo.” Muling boses ng Nanay niya.

Tumayo siya at kinuha ang bag at inabot sa Nanay niya ang 50, 000. Namilog ang mga mata ng Nanay niya.

“Huwag mong sabihin—”

“Ganoon nan ga, Inay. Ano pa nga ba ang magagawa ko kung kinakailangan?” sagot niya agad kahit hindi pa ito natapos sa pagsasalita.

Imbes na matuwa ay umiyak lamang ang Nanay niya. Niyakap niya ito at mas lalo itong umiyak.

“Akala ko ay mababago ko ang takbo ng aking buhay, Kendra. Pero sumunod ka rin sa yapak ko.” Mahina lang ang humagolhol ang Nanay niya.

“Huwag na kayong umiyak Inay. Ang importante ay buhay tayo at magkakasama. Higit sa lahat naiintindihan moa ko dahil walang ibang makakaintindi sa akin kundi ikaw lamang, Inay.”

Nag-iyakan silang mag-ina. Mas doble ang sakit na nararamdaman ni Aling Pacita dahil dati rin siyang nagbibigay aliw hanggang nakilala nito ang tatay niyang traysikel driver. Tinanggap ng tatay niya ang Nanay niya hanggang nagmahalan ang mga ito at nabuo siya at ilang kapatid niya sa Ina. Lima ang anak ng nanay niya mula sa mga naging customer nito na hindi rin alam kung sino ang tatay sa dami ng lalaki ng Nanay niya.

Hindi pa naman siya pumasok sa ganoong uri ng trabaho pero kung sakali man ay hindi na magugulat ang Nanay niya.

“Inay kailangan pala natin lumipat ng tirahan. Umalis tayo dito sa Makiling.”

Napatingin sa kanya ang Nanay niya, “Saan naman tayo pupunta sa Maynila? eh mas mahirapan tayo roon anak. Lahat ay binibili saka hindi pa gumagaling ang tatay mo.”

“Hindi naman ho tayo sa Maynila pupunta Inay kundi sa Santa Catalina Island. Doon tayo magsisimula ng panibagong buhay.” Sagot niya.

Tumango ang Nanay niya. Mabuti pa nga daw at sawa na ang mga ito sa pangungutya ng mga kapitbahay dahil nga sa nakaraan ng Inay niya.

Three years later…