กับข้าวสองอย่างถูกนำมาวางลงบนโต๊ะอาหารพร้อมซุปร้อนๆ น้ำค้างถอดผ้ากันเปื้อนออกก่อนจะเดินไปนั่งลงข้างๆ เขา เลื่อนถ้วยซุปร้อนๆ มาเป่าให้เย็นลง ความร้อนเริ่มหายไปเหลือเพียงความอุ่นที่คล่องคอ
หญิงสาวเลื่อนช้อนไปเสมอริมฝีปากหยักเอามือรองไปด้วย ก่อนที่ไฟจะอ้าปากงับ เขามองท่าทางของน้ำค้างที่วันนี้เขาไม่ต้องพูดอะไรมาก แต่น้ำค้างก็จัดแจงทุกอย่างเลย
"ยังไง อร่อยไหม" น้ำค้างถามอย่างตั้งตารอ เพราะครั้งแรกกะจะทำเมนูแก้เมาค้างให้ แต่กลับกลายเป็นอาหารคนป่วยแทน
"อร่อยสิ เมียไฟทำอร่อยทุกอย่างเลย" พอได้ออดอ้อนแล้วแทบหาทางออกไม่เจอ ก็คนมันอยากอ้อนเมียให้หนัก ยิ่งไม่สบายแบบนี้แล้ว เขายิ่งต้องการความรักความดูแลเอาใจใส่
แต่คนที่มันไม่ค่อยชินกับคำพูดและการกระทำของเขานั่นไงหันกลับไปตักอาหารอีกที
น้ำค้างกัดปากตัวเองเบาๆ ไปด้วย เพราะไม่อยากให้ตัวเองหวั่นไหวแบบนี้ ถึงจะไม่ได้รัก แต่อยู่ด้วยกันทุกวันมันก็มีไหวเอน
