“คุณแม่คะ” ฮารูนะตัดสินที่จะปรึกษาผู้เป็นแม่ที่ผ่านร้อนผ่านหนาวมามากพอสมควรกับเรื่องราวระหว่างตัวเธอและชายหนุ่มที่เธอกำลังนั่งลุ้นว่าจะได้ขึ้นเป็นผู้บริหารของที่นี่หรือไม่ เพราะถึงแม้มั่นใจว่าชายหนุ่มต้องได้รับเลือกให้เป็นแต่ในใจลึกๆ ก็แอบกังวลว่าผลจะเกิดการพลิกล็อกขึ้นมา
“ว่าไงจ๊ะ” ซาโตมิเอ่ยออกมาอย่างใจดีเมื่อเห็นสีหน้าของลูกสาวที่เหมือนมีอะไรในใจและต้องการคำปรึกษาจากเธอ
“คุณแม่กับคุณพ่อเคยอยู่ห่างกันเป็นเวลานานๆ มั้ยคะ” ฮารูนะเอ่ยถามผู้เป็นแม่ด้วยแววตาที่ดูเศร้าขึ้นมาเมื่อนึกถึงวันที่ต้องกลับไปใช้ชีวิตนักศึกษาแต่ไม่มีใครบางคนกลับไปด้วย
“เคยสิจ๊ะ สองครั้งได้เลยมั้งที่แม่กับคุณพ่อของลูกต้องอยู่ห่างกัน แล้วเป็นสองครั้งที่รู้สึกได้ถึงความทรมานและความเจ็บปวดหัวใจมากพอสมควร” คำตอบของผู้เป็นแม่ทำเอาฮารูนะที่ไม่เคยทราบมาก่อนถึงกับมีสีหน้าแปลกใจขึ้นมา
“อย่างครั้งแรกที่แม่ต้องอยู่ห่างกันกับคุ
