“อาจารย์เคนตะไม่ทานด้วยกันเหรอครับ” ฮารุโตะหันไปถามอาจารย์หนุ่มที่นั่งบนโซฟาหลังจากที่พี่สาวของเขาได้วางสายสนทนาไปแล้วและกำลังตักอาหารตรงหน้าอย่างลืมตัวว่าตัวเองได้ปฏิเสธที่จะไม่ทานมันตั้งแต่แรกเข้าปากไป
“ผมทานมาเรียบร้อยแล้วครับ” เคนอิจิตอบอีกฝ่ายออกไปก่อนจะยิ้มอย่างพอใจเมื่อเห็นหญิงสาวบนเตียงคนไข้รับประทานอาหารที่เขาทำมาให้
“อร่อยใช่มั้ยล่ะฮานะ” ฮารุโตะที่เห็นพี่สาวรับประทานอาหารตรงหน้าอย่างลืมตัวจนต้องกลั้นขำไว้ก่อนจะเอ่ยทักออกไปทำให้อีกฝ่ายที่โดนทักถึงกับหยุดชะงักต่อการกระทำของตนทันที
“เอ่อ...” ฮารูนะที่ทำอะไรไม่ถูกเพราะหลักฐานที่มือถือตะเกียบที่มีเส้นสปาเกตตีคาไว้รวมถึงบางส่วนที่อยู่ในปากอีก จึงทำได้เพียงนิ่งเงียบก่อนจะหลบสายตาของเจ้าของอาหารที่มองมาทางตนอย่างไม่หลบสายตาที่มองมาเลยเมื่อเธอหันไปมองกลับ
“ก็...อร่อย” หญิงสาวจำเป็นต้องตอบตามความจริงอย่างเลี่ยงไม่ได้เพราะอาหารที่เข้าปา
