มันเหมือนความฝันที่ผมดึงตัวเธอมาใกล้ และโน้มหน้าลงไปประทับจูบเรียวปากเย็นชืดด้วยสมองที่ว่างเปล่าขาวโพลนไปหมด เหมือนทำลงไปโดยสัญชาตญาณ โดยจิตใต้สำนึกที่อยู่ลึกมากๆ มือที่จับข้อมือเธอไม่รู้เลื่อนไปโอบแผ่นหลังบอบบางเมื่อไหร่โดยที่อีกมือยังไม่ปล่อยจากร่มกันฝน และมันยิ่งกว่าฝันก็ตรงคนที่น่าจะดิ้นรนขัดขืนการกระทำจาบจ้วงนี้กลับยืนนิ่ง ปล่อยให้ผมรุกรานเธอตามใจ สองมือเล็กๆ ที่ควรจะผลักตัวผมออกกลับแตะลงมาที่อก ก่อนเลื่อนมือขวาขึ้นมาแตะแก้มผมแผ่วเบาราวขนนก
ให้ตายสิ ผมไม่เคยรับรู้ถึงความอ่อนโยนของการจูบผู้หญิงคนไหนได้เหมือนในขณะนี้เลย แม้กระทั่งกับ...
“คิวริ...”
พลั่ก! ผมชะงัก เมื่อถูกผลักที่อกแรงๆ จากคนที่โอนอ่อนตามผมอยู่เป็นนานสองนานเมื่อครู่หลังจากที่เผลอพูดชื่อนั้นออกมาตอนถอนริมฝีปากออกแค่ชั่วอึดใจ เอฟาก้มหน้าก้มตายกหลังมือขึ้นเช็ดปากตัวเองเหมือนรังเกียจจนผมรู้สึกหน้าชายิ่งกว่าถูกตบซะอีก! แต่ย
