EP1 น้องสาวบุญธรรม
1187 Words
"มิลินเดินไปเล่นกับพี่เค้าสิลูก" เสียงนายหญิงของบ้านพูดขึ้นเพราะเมื่อวานเธอกับสามีเพิ่งรับเด็กมาเลี้ยงจากประเทศไทยเพราะพึ่งไปทำธุรกิจที่นั่นมา
"ค่ะคุณแม่" เด็กหญิงตัวเล็กๆ วัย 3 ขวบวิ่งเข้าไปหาพี่ชายวัย 19 ปี ที่กำลังอ่านหนังสือเพื่อที่จะเข้าสอบเป็นนายแพทย์ที่โรงพยาบาลของครอบครัวเพื่อนพ่อ
"พี่ชายขา น้องขอเล่นกับพี่ชายได้มั้ยคะ" เด็กน้อยวิ่งเข้ามาออดอ้อนพี่ชายต่างสายเลือดแต่ชายหนุ่มกลับไม่สนใจ
'ไม่รู้ว่าแม่เอาเด็กที่ไหนมา เธอหน้าตาหน้ารักน่าเอ็นดูมาก ไม่ใช่ว่าผมไม่ชอบเธอแต่เวลาที่ผมตั้งใจอ่านหนังสือผมจะไม่ค่อยพูดกับใคร'
'และอาจเป็นเพราะผมเป็นคนไม่ค่อยพูดนิ่งๆอยู่แล้ว จะบอกว่าเย็นชาก็เถอะที่มหาลัยผมก็มีเพื่อนแค่ 3 คน ไม่เคยคบกับผู้หญิงคนไหนแม้แต่กับพ่อแม่ผมก็ไม่ค่อยพูดด้วย'
"พี่ชายคะ พี่ชายไม่ชอบน้องหรอคะ" พ่อและแม่ของเขาไม่ได้เขาไปคุยด้วยเพราะอยากให้บ้านมีสีสันอยากให้น้องสาวคนนี้มาเปลี่ยนนิสัยของพี่ชายที่ชอบอยู่เงียบๆ ไม่สุงสิงกับใคร
"ฮรึก พี่ชายไม่ชอบน้อง" เด็กน้อยร้องไห้ออกมาอย่างน้อยอกน้อยใจ
"เปล่าๆ พี่ไม่ได้ไม่ชอบเราอย่าร้องนะตัวเล็ก" ออสตินผละออกจากหนังสือหันมาปลอบใจเด็กน้อย
"ฮรึก กอด กอด" เด็กน้อยเบะปากหาอ้อมกอดเเสนอบอุ่น
"ครับ มาๆ" ออสตินอุ้มเด็กน้อยแนบอก
"คุณแม่ขา มิลินขอไปนอนกับพี่ชายได้มั้ยคะมิลินอยากนอนกอดพี่ชาย" เธออ้อนมารดาที่กำลังกล่อมเธอนอน
"กอดคุณแม่ไม่อุ่นหรอคะ" คุณหญิงฮันน่าแกล้งงอนลูกสาวคนเล็ก
ทุกคนที่นี่ต่างได้พูดภาษาไทยเพราะจะได้พูดคุยกับเด็กน้อยได้แต่ก็ต้องให้เธอเข้าโรงเรียนเธอจะได้พูดภาษาอังกฤษจะได้สื่อสารกับเพื่อนๆที่โรงเรียนได้
"ต่อไปนี้ชื่อของหนูคือ ซาเฟียร์นะลูก" ฮันน่าเปลี่ยนชื่อให้กับเธอเพราะมิลินคือชื่อที่เธออยู่ในบ้านเด็กกำพร้า
"ค่ะคุณแม่"
ก็อกๆ "พี่ชายคะ" เธอเดินมาเคาะประตูห้องพี่ชายพร้อมถือตุ๊กตาตัวโปรด
แกร๊ก!! "มีอะไรครับตัวเล็ก" ออสตินขยับแว่นตาเล็กน้อยเพราะพึ่งจ้องหน้าจอคอมพิวเตอร์นานเกินไป
"หนูขอนอนกับพี่ชายได้มั้ยคะ" เด็กหญิงเดินไปกอดขาของพี่ชาย
"ทำไมไม่นอนกับคุณแม่ครับ พี่นอนดึกๆนะ" ออสตินย่อตัวลงไปอุ้มน้องสาว
"ค่ะ น้องอยากนอนกอดพี่ชาย"
"ครับ เดี๋ยวพี่จะพาไปนอน" ออสตินพาน้องสาวไปนอนบนเตียงกว้างสีเทาดำ ภ่ยในห้องตกแต่งในโทนเทาดำตามบุคลิกของเจ้าของห้องเพราะเป็นคนพูดน้อย เย็นชา
ผ่านไปสักพักเด็กน้อยเริ่มง่วงนอนเพราะรอพี่ชายอ่านหนังสือ
"นอนก่อนพี่เลยครับพี่ขออ่านหนังสืออีกสักพัก" ออสตินถอดแว่นออกหันมาหาน้องสาว
"ไม่เอาน้องอยากกอดพี่ชาย" เด็กน้อยเริ่มงอแง
"ครับๆ พี่จะไปกอดเเล้ว" เมื่อเห็นท่าไม่ดีออสตินเลยรีบเดินเข้าไปหา
"กอดๆ กอดๆ" เด็กน้อยกางแขนกว้าง
ออสตินลงมานอนบนเตียงโดยมีเด็กน้อยนอนบนหน้าอกแกร่งของเขาและเธอก็เริ่มเคลิ้มหลับไป
"จุ๊บ! ฝันดีครับตัวเล็ก" ออสตินจูบลงที่หน้าฝากมนและโอบกอดเธอกลับไปด้วยกัน
"อื้อ~" เด็กน้อยบิดขี้เกียจเมื่อรู้สึกตัวขึ้นมา
"หึ" ออสตินทำได้แต่อมยิ้มมองดูเด็กน้อยในอ้อมกอด
"ตื่นแล้วไปอาบน้ำครับ" ออสตินเอ่ยเบาๆให้เธอรู้สึกตัว
"น้องหนาว" เด็กน้อยพูดขึ้นเพราะเธอยังชินจากบ้านเด็กกำพร้าที่หน้าหนาวจะไม่มีเครื่องทำน้ำอุ่นเพราะรอแค่คนบริจาคเงินช่วยเหลือ
"หึ ที่นี่มีเครื่องทำน้ำร้อนครับไปอาบได้แล้วไป พี่จะเรียกแม่บ้านมาอาบให้"
"ไม่เอา น้องจะอาบกับพี่ชาย"
"ไม่ได้ครับ ผู้ชายกับผู้หญิงอาบด้วยกันไม่ได้" ใช่เขาไม่อยากคิดอกุศลกับน้องสาวเขาคิดว่ามันอาจจะรักและเอ็นดูเธอเหมือนน้องสาวก็ได้ไม่ใช่ความรัก
แต่เมื่อวันก่อนญาติมาเยี่ยมมีเด็กน้อยผู้ชายมาเล่นกับเธอ ทำไมเขาจึงรู้สึกไม่พอใจ
'คงไม่เลี้ยงต้อยหรอกมั้ง' ออสตินคิดในใจ
"ไม่อาว"
"ไม่มีแต่ครับ เร็วๆ เดี๋ยวพี่จะพาไปกินไอติม ไปหรือป่าว หื้ม"
"ไปค่ะๆ " เด็กน้อยรีบวิ่งเข้าห้องน้ำไป
ออสตินพาน้องสาวคนเล็กจบรถมาที่ห้างหรูเพราะตั้งเเต่มาอยู่ที่นี่เธอไม่ได้ออกไปไหนเลย
"น้องเอาสตอเบอรี่แล้วก็ช็อกโกแลตค่ะ" เธอตื่นเต้นกับไอติม
"อร่อยมั้ยครับ" ออสตินมองดูเด็กน้อยที่ตักไอศกรีมเข้าปากเล็กๆ อย่างเอร็ดอร่อย
"เฮ้ย ออสตินเด็กที่ไหนวะ" ลีอาห์ ลีโอ และซีโน่บังเอิญมาดูหนังมองเห็นเพื่อนรักพาเด็กน้อยหน้าตาหน้ารักอยู่ในร้านไอศกรีมเพราะดูแล้วอย่างไอ้ออสตินคงไม่ชอบอะไรแบบนี้
"สวัสดีค่ะ" เด็กน้อยผลจะออกจากไอศกรีมหันมาทักทายผู้มาใหม่
"ลูกใครวะออสติน" ซีโน่เอ่ยถามเพราะไม่เคยรู้ว่าเพื่อนรักมีน้องสาว
"หน้าตาหน้ารักจัง โตขึ้นตอนไหนเดี๋ยวพวกกูมาขอ" ลีอาห์และลีโอแกล้งพูดเพราะเห็นแววคนหวงน้องสาว
"ก่อนมึงจะได้ขอมึงได้ตายก่อน" ออสตินพูดอย่างเอาเรื่อง
"รุนแรงจัง ทำเป็นห่วงน้องไปได้สักวันน้องก็ต้องมีแฟนไอ่ห่า" ซีโน่พูดขึ้น
"ไม่เว้ยน้องกูต้องอยู่กับกู กูไม่อนุญาตให้น้องมีแฟน" ออสตินพูดขึ้นจริงจัง
"มึงมีน้องสาวด้วยหรอวะ ทำไมพวกกูถึงไม่รู้" ลีอาห์ถาม
"บุญธรรม" ตอบสั้นๆแต่ได้ใจความ
"พรุ่งนี้มึงจะเข้าแข่งมั้ย" ลีโอถามเพราะพรุ่งนี้ทั้งสามมีแข่งรถสปอร์ต
"รางวัลคืออะไร" ออสตินถามออกมา
"ผู้หญิงของไอ้แม็กซ์เวล" ซีโน่พูดออกมาคลายความอยากรู้ของเพื่อน
"หึ มึงก็รู้ว่ากูไม่ยุ่งกับผู้หญิง" ออสตินพูดอย่างไม่สนใจ
"ไอ่นี่กูก็คิดว่ามึงเป็นเกย์ จะเก็บซิงไว้ทำไมวะ" ลีโอเบื่อหน่ายกับเพื่อนเพราะตั้งเเต่เรียนด้วยกันมาออสตินไม่ยุ่งกับผู้หญิงคนไหนเลย
"ก็ยังไม่เจอคนที่ถูกใจ"
ใช่เขายังไม่เจอคนที่ถูกใจ แต่เขาคิดว่าคงไม่นานนี้แหละ
- Writer
