ริสา - สาวสวยดาวมหา'ลัยปี 4 ที่ไม่ว่าจะเดินไปทางไหนก็มีแต่คนมองจนต้องเหลียวหลังตาม ด้วยใบหน้าที่สวยจัดๆ ผมเส้นละเอียดยาวตรงถึงกลางหลัง บวกกับผิวขาวสว่างที่ทำให้ขาเรียวยาวใต้กระโปรงสั้นยิ่งดูดึงดูดสายตา รูปร่างสูง บุคลิกสง่ามาพร้อมส่วนเว้าส่วนโค้งที่ชัดเจน หน้าอกธรรมชาติขนาดใหญ่ที่แม้จะสวมเสื้อนักศึกษาทับไว้ก็ปิดบังเสน่ห์อันล้นเหลือได้ไม่มิด
ในขณะที่ผู้หญิงหลายคนมักจะมองเธอแล้วนึกอิจฉารูปร่างหน้าตาที่น่าหลงใหลนั่น ผู้ชายหลายคนก็ได้แต่มองแล้วแอบคิดว่าอยากมีโอกาสได้ครอบครองเธอไว้ในอ้อมกอด มีหนุ่มๆ มากมายหลากหลายคณะต่างก็เสี่ยงดวงพกความกล้าเข้ามาจีบเธอไม่เว้นแต่ละวัน แต่ดูเหมือนเธอก็ยังไม่เลือกใครเป็นคู่ควงสักทีจนกระทั่งขึ้นเรียนชั้นปีสุดท้าย
คืนหนึ่งในงานปาร์ตี้ที่ทุกคนเริ่มเมาพูดคุยกันอย่างออกรส กลุ่มแก๊งเพื่อนสาวที่เธอสนิทด้วยต่างก็ยกเอาเรื่องประสบการณ์บนเตียงมาพูดอวดกันอย่างสนุกปาก และยังแอบแซวจิกกัดริสาว่าใช้ความสวยได้ไม่คุ้มกับชีวิตมหาวิทยาลัยจนเธอทนไม่ไหวเลยพูดอวดไปมั่วๆ ให้พ้นตัวว่าเธอก็แอบมีคู่ขาสุดหล่อที่ลีลาบนเตียงเด็ดถึงใจเก็บไว้เหมือนกัน
แต่ถึงอย่างไรเพื่อนสาวสุดแสบก็ยังไม่เชื่อข้ออ้างที่ดูมีพิรุธนั่น เพราะหลายปีที่ผ่านมาพวกนั้นไม่เคยเห็นเธอยุ่งเกี่ยวกับหนุ่มคนไหนเลย ริสาเลยต้องไปขอความช่วยเหลือจากเพื่อนชายคนสนิทเพียงคนเดียวที่เธอรู้อยู่แล้วว่าสามารถสั่งการเขาได้ทุกอย่าง ให้มารับบทเป็นคู่นอนปลอมๆ เพื่อรักษาหน้าตัวเองไว้
จนในที่สุดเธอก็ได้รูปสุดสยิวที่คิดว่าจะเอามาตอกหน้าเพื่อนๆ ได้ตามต้องการ
"ฮ่าๆๆ เป็นไงล่ะ นี่แหละคู่นอนของกูที่เคยเล่าให้ฟัง"
"หูยยย อีสา.. ของเค้ายาวมากเลยนะ ไปหามาจากไหนวะ"
"อืมมม ก็มีมาให้เลือกตั้งเยอะแยะ กูก็คัดๆ เอาแต่เฉพาะคนที่ถูกใจเก็บไว้ไง ฮ่าๆ"
"แล้วโดนอันขนาดนี้เข้าไปมึงไม่จุกเหรอวะ?"
"อะ-เอ่อ.. มันก็.. ก็.. พอชินแล้วเดี๋ยวก็สบายๆ ฮ่าๆๆ"
นี่ฉันทำบ้าอะไรอยู่เนี่ย.. อวดรูปจู๋ไอ้รันบนหน้าตัวเองเนี่ยนะ.. เอาเหอะ ให้มันจบๆ ไปละกัน
เธอคิดในใจขณะที่เชิดหน้าทำหัวเราะโอ้อวดกลุ่มเพื่อนที่นั่งอยู่ตรงโต๊ะหินอ่อนมุมประจำใต้ตึกคณะ เธอยื่นโทรศัพท์ให้เพื่อนสาวสามคนได้ดูรูปแท่งเอ็นขนาดยาวลอยพาดหน้าตัวเองอยู่ด้วยความรู้สึกผิดแปลกๆ จนมือสั่นที่ต้องมาทำอะไรบ้าๆ แบบนี้ แต่เธอก็มีเหตุผลที่จะยอมเสียหน้าไม่ได้เด็ดขาด
"อืมมม.. แต่กูว่ามันก็แปลกๆ อยู่นะ.." เพื่อนสาวสวยในกลุ่มอีกคนกอดอกมองเธอด้วยสายตาเจ้าเล่ห์
"อะไรอีกละอีเหมียว.. เห็นขนาดนี้แล้วยังไม่เชื่ออีกเหรอวะ"
"ก็นะ.. ไม่เห็นมีรูปตอนเอากันเลยนี่หว่า.. จ้างใครที่ไหนมาถ่ายรูปรึเปล่า? หรือมึงตัดต่อ?.. ความรู้สึกมันไม่ใช่อะ"
"ใครจะบ้าถ่ายรูปตอนเอากันวะ! กะ-ก็พอถึงตรงนั้นแล้วกูก็โดนเค้าลากขึ้นเตียงแล้วไง ใครจะมัวเสียเวลาถ่ายรูปอีกล่ะ"
เหมียว - สาวเซ็กซี่ดาวมหา'ลัยอีกคนหนึ่งที่เป็นเพื่อนกับริสา หุ่นเพรียวบางรูปร่างสมส่วนพอดีตัว ผมสั้นที่ดูเข้ากับใบหน้าเล็กๆ นั่นยิ่งทำให้โฉบเฉี่ยวน่ามอง เธอเป็นสาวที่มีความมั่นใจในตัวเองสูง ยิ้มเก่ง บุคลิกเป็นสาวขี้เล่นและมีแววตาซุกซนที่พร้อมจะโปรยเสน่ห์ให้หนุ่มๆ ที่แอบจ้องได้เก็บเอาไปฝัน
แม้จะเป็นเพื่อนกันแต่นิสัยต่างกันสุดขอบ ริสาเป็นผู้หญิงที่สดใสร่าเริงแต่ก็ไม่เปิดโอกาสให้ผู้ชายง่ายๆ ส่วนเหมียวเป็นสาวดาวยั่วที่ชอบเป็นจุดสนใจของผู้ชายและเปลี่ยนคู่นอนบนเตียงเป็นว่าเล่น
ลึกๆ แล้วเหมียวแอบอิจฉาริสาอยู่บ้างที่เพื่อนแทบไม่ต้องใช้ความพยายามอะไรเลยแต่ก็ยังมีผู้ชายมากหน้าหลายตาเข้าหา ในขณะที่เธอต้องใช้ทั้งความยั่วความอ่อยแบบเปิดเผยถึงจะดึงความสนใจพวกนั้นกลับมาได้ ความรู้สึกอยากแข่งกับริสาทำให้เหมียวถึงกับเคยแย่งผู้ชายคนที่เพื่อนบอกว่าชอบเอาไปกินเองมาแล้ว นั่นทำให้ริสาแอบเก็บความไม่พอใจอยู่ข้างในและตั้งใจว่าจะเอาคืนให้ได้ในสักวัน
"ช่างเหอะ.. เห็นขนาดนี้แล้วยังไม่เชื่อก็แล้วไป.. มึงก็แค่ไม่อยากขอโทษกูแค่นั้นแหละ" ริสาปิดโทรศัพท์เก็บเข้ากระเป๋าทำท่าจะลุกหนี
"เอ้าาา อย่าเพิ่งงอนสิ ทำไมทำเหมือนกูเป็นคนผิดล่ะ.. ก็ไม่เห็นมึงจะเคยสนใจผู้ชายคนไหนเลยนะ แล้วอยู่ดีๆ มาบอกว่ามีคู่นอนแบบนี้ใครจะเชื่อ.. กูก็แค่สงสัยนิดเดียวเอง"
"จะคิดอะไรก็ตามใจ กูไม่เล่นด้วยละ"
"นี่.. อยากให้กูขอโทษขนาดนั้นเลยเหรอ" เหมียวแอบอมยิ้มมองเพื่อนด้วยหางตายิ่งทำให้ริสาโมโห
"เหอะ! ก็มันควรต้องทำไหมล่ะ"
"เอาล่ะๆ ขออีกเรื่องเดียว.. เรื่องเดียวจริงๆ แล้วคราวนี้กูจะขอโทษมึงแบบจริงจังเลย โอเคมั้ย?"
"........." ริสาหยุดคิดนิ่งเงียบไปสักพัก
"ปกติมึงสดหรือว่าใส่ถุง"
"ห๊ะ?! ยะ-ยังไงนะ"
"ก็แหม๋~ อย่าตกใจเหมือนคนไม่เคยสิ ถามว่าปกติตอนมึงนอนกับคู่ขาคนนี้ มึงให้เขาเอาสดหรือว่าใส่ถุง"
คำถามแบบตรงไปตรงมาทำให้ริสาที่ไม่ทันได้ตั้งตัวถึงกับชะงัก เธอหันไปมองเพื่อนสาวตัวแสบอีกสองคนที่นั่งลุ้นรอฟังคำตอบอยู่สลับกับมองเหมียวที่ยิ้มทำหน้าเหมือนผู้ชนะนั่นทำให้ริสาจำเป็นต้องหาข้ออ้างตามน้ำไปต่อ
"กะ-ก็ต้องใส่ถุงสิวะ คู่นอนนะ ไม่ใช่แฟนซะหน่อย"
"อืมมม.. งั้นก็ดีเลย จะได้เก็บหลักฐานง่ายหน่อย"
"หลักฐานอะไรวะ?"
"คราวนี้ มึงก็แค่ให้คู่ของมึงแตกใส่ถุงแล้วมัดมันเก็บไว้เอามาให้ดู พวกกูถึงจะเชื่อ โอเคไหมจ๊ะริสา" เหมียวเอียงคอยิ้ม
"โรคจิตว่ะ! ใครจะบ้าทำแบบนั้น.. พวกมึงไม่เชื่อก็แล้วไป กูไม่สนละ" ริสาลุกขึ้นกำลังจะเดินหนี
"งั้นมึงก็ต้องขอโทษพวกกู ที่โกหกเรื่องคู่นอนปลอมๆ นี่ขึ้นมา.. มันไม่ใช่เรื่องใหญ่เลยนะสา พูดมาเหอะ พวกกูเข้าใจ"
ริสาสติขาดเมื่อได้ยิน เธอหันกลับมายืนกอดอกจ้องหน้าเหมียวแบบเอาจริง
"งั้นถ้าคราวนี้กูเอามาได้ มึงต้องขอโทษกู"
"ค่า ค่าาา.. หูยยย ไม่เห็นต้องทำตาดุเลย นี่เพื่อนเองนะคะ" เหมียวทำเสียวหวานเหมือนยังอยากล้อเล่นต่อ
"มึงต้องขอโทษกู ทั้งเรื่องนี้และเรื่องอื่นๆ ก่อนหน้านี้ด้วย!"
"ได้สิคะเพื่อน แต่ว่า...... ถ้าสาเอามาไม่ได้ สาก็ต้องยอมรับว่าโกหกน้าาา โอเคป่ะ"
"เออ! พรุ่งนี้เจอกัน!"
ริสากัดฟันสะกดตัวเองไม่ให้โดดเข้าไปตบเพื่อนตัวแสบ รีบหันหลังเดินสะบัดออกจากตึกคณะไปลานจอดรถแล้วคว้าโทรศัพท์ออกมากดเบอร์โทรออกทันที
"ฮัลโหล ศรัณย์ อยู่ไหนเนี่ย เรียนเสร็จยัง..... พอเลย ไม่ต้องเข้าละ กลับห้องตอนนี้เลยนะ... เออน่า! บอกให้กลับก็กลับสิ อยากตายรึไง.....จะกลับไม่กลับ? ตอบ!...... ละ-แล้ว เดี๋ยวพอถึงห้องมึงก็อาบน้ำรอเลยนะ.. เอออ ไม่ต้องถาม อาบเสร็จแล้วก็ไลน์มาบอกละกัน เดี๋ยวกูไปหา.. แค่นี้นะ"