7
1009 Words
เนื้ออุ่นๆ ของร่างเล็กที่ประดุจลูกหมีตัวน้อยเซเข้าไปในอ้อมกอดเขา แขนกำยำรั้งร่างเธอมากอดเอาไว้ ความรู้สึกวาบหวามกระเพื่อมไหวขึ้นมาทันที แล้วมันก็เป็นแบบที่เขาคิดเอาไว้ เธอตัวนุ่มกอด แล้วเขาก็อยากจะจัด...
“ขอโทษค่ะ คุณเควิน”
สีหน้าซีดเพราะกลัวเขาเข้าใจผิดปรากฏบนดวงหน้าหวานแล้วรีบถอนตัวออกจากอกแกร่ง ใบหน้านวลถูกระบายกลายเป็นสีแดงระเรื่อ เลือดฝาดฉีดพุ่งบนแก้มทั้งสองข้าง
ให้ตาย ลูก้า มันขับรถยังไง เข้าใจความต้องการของฉันชะมัด
“ไม่เป็นไร” เขาตอบห้วน แล้วพูดขึ้น “ลูก้า นายครับรถแบบนี้ได้ยังไง”
“ขอโทษครับคุณเควิน เมื่อครู่รถเราถูกรถคันหนึ่งตัดหน้ากะทันหัน ผมจำเป็นต้องเบรก”
“อ้อ...งั้นก็แล้วไป”
แขนกำยำที่พาดบนหน้าตักของหญิงสาวเลื่อนขึ้นมาพาดวางบนไหล่ลาด เขาเอียงใบหน้าหล่อเหลาก้มมามองหน้าเธอ “ตกใจละสิ เมื่อครู่เธอกอดฉันเอาไว้แน่น”
ยลรดาหน้าถอดสี เมื่อครู่เธอกอดเขาเหรอ ทำไมเธอรู้สึกว่าถูกดึงตัวไปกอด
“ขอโทษค่ะคุณเควิน” ท่าทางของลูกหมีตัวน้อยเหมือนจะกลัวว่าเขาจะคิดว่าเธอกำลังอ่อยให้ท่า
“ไม่เป็นไร” เขาตอบเสียงเรียบ
ดวงตาเรียวงามมองแขนที่วางพาดบนไหล่เธอ “เอ่อ แขนของคุณ...”
เควินดึงแขนกำยำที่พาดบนไหล่ของเธอออก เขารู้สึกดีกับความแน่นตึงของไหล่ลาดที่คิดอยากจะจับอีกหลายหน “โทษทีฉันลืมไป”
“ฉันตัวเล็กค่ะ พอรถเบรกก็เลยเกาะไม่อยู่ ที่จริงแล้วฉันคิดว่ารูปร่างอย่างฉันไม่เหมาะกับการทำงานกับเจ้านายฝรั่งเลย” หญิงสาวตอบซื่อๆ เมื่อนึกได้ว่าปกตินายฝรั่งมักจะมีเลขาฯ หุ่นดีๆ เหมือนนางแบบ
“ผมไม่ได้แคร์คนที่มาทำงานด้วยที่หุ่น ขอแค่กอดอุ่นก็พอ” ประโยคท้ายสุดเหมือนจะกลืนหายไปในลำคอ
แต่คนหูดีก็ยังได้ยินแว่วๆ แล้วสะดุ้งเฮือก “คุณเควินพูดว่าอะไรนะคะ” ดวงตากลมโตที่เคยส่องประกายงดงามสดใส ฉายแววคำถามอยู่ในดวงตา
ดวงตาสีฟ้าสะท้อนแสงไฟ “ขอแค่เป็นคนอดทนก็พอ เธอได้ยินว่าอะไรเหรอ”
“เปล่าค่ะ” ดวงหน้าสวยยิ้มเจื่อน
เธอหูฝาดอย่างนั้นเหรอ..
เธอหูฝาด หรือเขาจงใจกลับคำพูด มีความเป็นไปได้ไหมที่เจอเจ้านายชีกอ แต่หล่อสุดๆจะเป็นพวกสมภารกินไก่วัด
ลิเบียตั้งอยู่เหนือสุดของทวีปแอฟริกา ภาคเหนือของลิเบียอยู่ใกล้ยุโรปแค่เพียงข้ามทะเลเมดิเตอร์เรเนียนก็จะเข้าสู่ชายแดนของประเทศอิตาลี หลังจากประเทศลิเบียกลายเป็นดินแดนมิคสัญญี เวลานี้เพชรเม็ดงามแห่งทะเลทรายกำลังได้รับการฟื้นฟูสภาพให้กลับมาส่องแสงเฉิดฉายเปล่งประกายความงดงามยิ่งกว่าเก่า ประเทศลิเบียถือได้ว่าเป็นประเทศที่มีเศรษฐกิจดีเป็นอันดับต้นๆ ในทวีปแอฟริกาเหนือแล้วยังติดหนึ่งในสิบของประเทศที่ผลิตน้ำมันได้มากที่สุดในโลก ที่นี่จึงเปรียบเสมือนขุมทองคำสีดำที่นักธุรกิจมากฝีมือพร้อมจะกระโจนลงไปในขุมทรัพย์
ทำให้บริษัทยักษ์ใหญ่ด้านพลังงานของอิตาลีเลือกลงทุนขยายแท่นขุดเจาะน้ำมัน สร้างท่าเรือขนาดใหญ่และโรงงานกลั่นน้ำทะเล เวลานี้ทุกอย่างคืบหน้าไปมากแล้วแต่ เควิน ลาซอนติ ต้องการเห็นทุกอย่างด้วยตาของเขาเท่านั้น
แม้จะเตรียมตัวมาอย่างดีระหว่างทางที่นั่งรถมากับเจ้านาย ความที่ยลรดาหลงไปกับภาพความสุขของเมืองเก่าแก่ที่มีความคล้ายคลึงกับอียิปต์ มารู้ตัวอีกที รถคันหรูจอดสนิทโดยลูก้าวิ่งมาเปิดประตูให้เธอและเควินก้าวลงจากรถ
“เชิญครับคุณเควิน ถึงแล้ว”
ร่างสูงเดินไปแล้ว ลูก้าหันมายิ้มให้หญิงสาวที่กำลังจะเดินผ่านหน้าไป
“ขอให้วันนี้คุณโชคดี งานราบรื่นนะครับ”
ดวงตาเปล่งประกายร่าเริงรู้สึกตื้นตันแล้วคลี่ยิ้มหวานน่าเอ็นดูให้เขา “ขอบคุณค่ะคุณลูก้า ขอให้เป็นวันดีๆ ของคุณเช่นกัน”
ร่างเล็กแหงนมองอาณาจักรใหญ่โตของ EDI Oil ที่กำลังขยายตัว หัวเจาะที่ดำดิ่งลงไปใต้ผืนทรายกว่า 1180 ฟุตกำลังทำหน้าที่ของมัน แต่เวลานี้การขุดเจาะน้ำมันดิบไม่ได้ยุ่งยากเหมือนเช่นในอดีต เครื่องมือเครื่องจักรถูกพัฒนาให้ทันสมัยและมีประสิทธิภาพมากขึ้น
พนักงานจำนวนมากกำลังตั้งแถวเพื่อรอต้อนรับประธานบริษัท EDI Oil ร่างสูงสง่าในชุดสูทสีเทาเข้มสืบท้าวไปตามทางเดินแล้วยกมือส่งยิ้มทักทายคนที่มาต้อนรับ ยลรดาเห็นว่ามีบุคคลน่าจะเป็นคนสำคัญอีกกลุ่มรอต้อนรับเขาอยู่ สังเกตจากการแต่งกายของพวกเขาที่มีทั้งสวมชุดสากลและแต่งกายดั้งเดิมแบบมุสลิม
โมฮัมเม็ด อับดี โซมาลี ผู้บริหารบริษัทน้ำมันยักษ์ใหญ่กล่าวทักทายและตรงเข้ามาจับมือเขาด้วยท่าทางสุภาพ
“ยินดีต้อนรับครับมิสเตอร์ลาซอนติ”
ทั้งคู่สนทนากันอยู่พักใหญ่โดยมียลรดาทำหน้าที่ล่ามอาหรับ เควินหันไปมองหน้าคนที่ยืนด้านข้างซึ่งเป็นนักธุรกิจชาวลิเบีย ผู้ลงทุนคนสำคัญของเขาดูพอใจมากที่ล่ามใช้ภาษาอาหรับซึ่งเป็นภาษาทางราชการของลิเบียได้คล่อง เขาเห็นชายหนุ่มหน้าตาดี ดูเหมือนจะเป็นเลขาฯ ของโมฮัมเม็ด พูดอะไรบางอย่างกับยลรดา จากนั้นหญิงสาวยิ้มเล็กน้อยและตอบกลับไป
ลา ชุกร็อน อะลา วาญิบ (ไม่ต้องขอบคุณฉัน มันเป็นหน้าที่อยู่แล้ว)
- Writer
