‘เสือ! อย่าพูดแบบนี้ให้ใครได้ยินนะลูก!’
‘ทำไมเสือจะพูดไม่ได้ ก็มันเป็นเรื่องจริง มุกเป็นเมียของเสือ เสือจะไม่ยอมให้เมียของเสือไปแต่งงานกับใครแน่’
ลูกชายที่ดูเหมือนจะสติแตก พยายามจะวิ่งออกจากบ้านตรงไปที่รถยนต์ซึ่งหล่อนก็เดาได้เลยว่าเขาจะไปหามุกดาที่รีสอร์ตแน่ แต่หล่อนให้ลูกไปไม่ได้เด็ดขาด เรี่ยวแรงทั้งหมดที่มีจึงเข้าไปยื้อร่างสูงใหญ่เอาไว้ กอดรัดฟัดเหวี่ยงเท่าที่แรงของคนเป็นแม่จะยื้อลูกไว้ได้ เพราะหล่อนจะไม่ยอมให้ลูกก้าวไปสู่นรกแน่
‘เสือ! อย่าไปลูก ฟังแม่ก่อน อย่าไป!’
‘แม่ปล่อยเสือ เสือจะไปหามุก เสือจะไปหาเมียของเสือ’
‘แม่บอกว่าอย่าไป!’
‘เสือจะไป แม่ปล่อย!’
‘ได้! ถ้าเสือก้าวออกจากบ้าน แม่จะตายให้ดู!’
คำพูดเด็ดขาดและน้ำตาที่นองหน้าทำให้ลูกชายชะงัก แววตาเจ็บช้ำของศารทูลที่หันมองหล่อน คนเป็นแม่เจ็บยิ่งกว่าที่จะต้องบอกความจริงอันโหดร้าย
‘หนูมุกเขาทำในสิ่งที่ควรทำ’
‘ควรทำ... ควรทำอะไร
