ทุกครั้งหล่อนก็แค่ไหว้และรีบหลบไปทางอื่น ไม่อยากรบกวนให้นายหัวเสียอารมณ์ เพราะเขาคงเห็นหล่อนเป็นเด็กกะโปโลเสมอ เจอหน้าจังๆ ก็ถามแค่เรื่องเรียน แต่วันนี้เขากลับเรียกให้เข้าไปพบ
ยอมรับว่าหัวใจสาวสั่นระริก เพราะจะเป็นไปได้ไหมว่านายหัวจะรู้ว่าพรุ่งนี้เป็นวันเกิดของหล่อน และเขาอาจมีของขวัญจะให้
รอยยิ้มผุดวาบอย่างห้ามตัวเองไม่อยู่ ‘อาการแรดหลบใน’ อย่างที่เพื่อนที่โรงเรียนมักใช้เรียกผู้หญิงที่ดูเรียบร้อยแต่กลับมีผัวก่อนคนอื่นดังชัดในหัว หล่อนเองก็เป็นแบบนั้นสินะ แอบอยากแนบชิดเขา และแค่พรุ่งนี้หล่อนก็เป็นสาวเต็มตัวแล้ว
นายหัวจะมองหล่อนเติบโตเป็นสาวเต็มตัวแล้วหรือยัง
แค่คิดหัวใจก็ยิ่งสั่น ยอมรับว่าหล่อนพอใจนายหัวเสือมากที่สุด เพราะเขาเป็นผู้มีพระคุณ เขาช่วยชีวิตหล่อนไว้จากเหตุการณ์คลื่นยักษ์ถล่มภาคใต้ เขาดูแลหล่อนแทนพ่อแม่ไม่ให้ขาดตกบกพร่องใดๆ เลย ในสายตาหล่อนจึงมีเพียงเขา มองเขาเป็นผู้ชายที่สมบูรณ์แบบที่สุด เท่าที่ชีวิตนี้หล่อนจะเคยเห็นมา และเมื่อเนื้อสาวแล่นเปรี๊ยะ หล่อนก็ไม่เคยละสายตาจากเขาได้เลย
แม้นายหัวศารทูลเป็นชายวัยใกล้ 40 ปี อายุมากกว่าหล่อนจนเป็นพ่อได้ แต่รูปร่างสูงใหญ่เทียบเท่าชายต่างชาติ บวกกับความหล่อ คมเข้ม ตามแบบฉบับหนุ่มใต้ นั่นก็ทำให้นายหัวดูหล่อเหลาจนใครจะไปสนว่าเขาอายุเท่าไรกัน เพราะขนาดเพื่อนที่โรงเรียนยังพูดกันว่าทุกครั้งที่เห็นนายหัวศารทูลหัวใจพวกหล่อนเต้นรัวแรงที่สุด หล่อนเองก็คิดแบบนั้นเช่นกัน
และไม่ใช่แค่สาวไทย แต่สาวต่างชาติก็คงคิดแบบนั้นด้วย
เพราะเวลามีลูกค้าต่างชาติมาดูมุกที่ร้านจัดแสดงสินค้า หรือเข้ามาที่ฟาร์ม หรือไปชมโรงงานผลิตเครื่องประดับ ไม่ว่าฝรั่งตัวโตจะสูงหรือหล่อแค่ไหน ก็กลบรัศมีความคมเข้มของนายหัวไม่ได้
ดังนั้นภาพชินตาจึงเป็นนายหัวนัวเนียกับสาวต่างชาติเป็นว่าเล่น และเขาโสดสนิท!
ส่วนหล่อนเองก็ได้แต่แอบมองเขาในทุกครั้งที่มีโอกาส แอบหวังว่าสักวันเขาจะพูดกับหล่อนให้มากกว่าทักทาย หรือถามว่าเรียนชั้นไหนแล้ว และคงเป็นวันนี้
หัวใจหล่อนยิ่งเต้นรัวเร็วมากขึ้น เมื่อมายืนอยู่ตรงหน้าของเขา ในห้องทำงานกว้างใหญ่สมฐานะนายหัวแห่ง ‘จักรวาล เพิร์ล’
‘นายหัว เรียกหนูเหรอคะ’
‘ใช่ นั่งสิ’
เสียงทุ้มเข้มเอ่ยเบาๆ พร้อมปรายตามองเก้าอี้ตรงหน้าเขา
‘ค่ะ’
หล่อนหย่อนก้นลงนั่ง อาการวูบวาบและคิดเตลิดว่าเขาจะให้ของขวัญวันเกิดหายวับ เพราะสีหน้าเคร่งขรึมกับแววตาร้ายๆ นั้น คงไม่ใช่เรื่องดีแน่ หรือหล่อนทำอะไรผิด แค่คิดเหงื่อก็ซึมจนฝ่ามือที่กุมกันไว้แน่น
‘ปีนี้จะจบมอหกแล้วใช่ไหม’
‘ใช่ค่ะ’ หล่อนรับคำพลางมองหน้าเขา แต่เมื่อเห็นแววตาดุๆ ก็ต้องรีบก้มมองมือตัวเอง สำนึกแล้วว่าเขาเรียกมาถามเรื่องเรียนต่อมหาวิทยาลัย ไม่ได้มีจิตพิศวาสจะให้ของขวัญหล่อน
‘แล้วคิดจะเรียนต่อหรือเปล่า’
‘เอ่อ... หนูแล้วแต่นายหัวค่ะ’
‘ทำไมถึงแล้วแต่ฉัน’
‘ถ้านายหัวอนุญาตให้หนูเรียน หนูก็จะเรียนค่ะ’
‘แปลว่าถ้าฉันไม่อนุญาต ก็จะกลายเป็นความผิดของฉันที่ไม่ให้เธอเรียนใช่ไหม’
‘ไม่ใช่นะคะ! หนูไม่ได้หมายความแบบนั้น’
‘แล้วหมายความแบบไหน’
‘หนู...’
‘พูดออกมาเร็วๆ ฉันไม่ชอบคนติดอ่าง’
ก็นายหัวดุแบบนี้นั่นแหละ หล่อนเลยนึกคำพูดต่อไม่ถูก
‘หนู... เอ่อ...’
‘พูดเหมือนตอนระริกระรี้กับผู้ชายหน่อย’
‘คะ?’
‘เฮอะ! ทำหน้างงทำไม พูดกับฉันให้เหมือนตอนเธอระริกระรี้กับไอ้พวกคนงานที่ฟาร์มหน่อยสิ’
หล่อนงงจริง ตอนไหนกันที่หล่อนทำแบบนั้น ไม่เคยเลยสักครั้ง แต่แล้วก็นึกออกว่าอาจเป็นเพราะวันนี้พี่ๆ คนงาน แซวกันว่าเมื่อวันวานยังเห็นหล่อนเป็นเพียงเด็กกะโปโลวิ่งตามคนงานของฟาร์มไปมา เพราะหล่อนเป็นเด็กกำพร้าที่คนงานแต่ละรุ่นผลัดกันเลี้ยงดูมาจนโต แต่แค่ไม่กี่ปีหล่อนก็โตเป็นสาวเต็มตัวแล้ว พร้อมกันนั้นทุกคนยังอวยพรวันเกิดให้หล่อนมีความสุข เติบโตได้อย่างตามใจฝัน แต่สถานการณ์ตรงหน้านี้ หล่อนก็กำลังฝันอยู่ใช่ไหม แต่คงไม่ใช่ฝันดี
‘หนูไม่ได้...’
‘อย่ามาเถียง! ฉันเห็นกับตา!’
‘หนูไม่ได้เถียงค่ะ หนูแค่จะบอกว่าหนูไม่ได้ทำอะไรแบบนั้นเลย’
‘แต่ฉันเห็น! ทำหน้าทำตาใสซื่อไร้เดียงสา แต่จริงๆ แล้วมารยาสาไถย ชอบยั่วชอบอ่อยผู้ชายใช่ไหม’
‘นายหัวพูดอะไรคะ หนูไม่เข้าใจ’
‘ไม่เข้าใจ เฮอะ! อ่อยเก่งนะเรา ทำหน้าซื่อๆ แบบนี้ คิดจะอ่อยฉันด้วยน่ะสิ’
‘นายหัว!’
‘ทำไม! คันมากใช่ไหม’
‘อะ... อะไรคะ คันอะไร นายหัวพูดอะไร หนูไม่รู้เรื่อง’
แม้ไม่เข้าใจความหมายของคำพูดนั้น แต่หน้าตาและท่าทางของนายหัวก็ทำให้ความกลัวเข้าจับจิตใจ ใบหน้าหล่อเหลานั้นไม่ใช่แค่เคร่งเครียดดังเดิม แต่เขาทำหน้าเหมือนจะกัดกินหล่อนให้ได้ เคยเห็นนายหัวโกรธคนงานมาบ้าง แต่เขาไม่เคยโกรธหรือแสดงท่าทางคุกคามหล่อนแบบนี้ นี่เป็นครั้งแรก และสัญชาตญาณก็ร้องบอกให้ออกจากห้องนี้ให้เร็วที่สุด
แต่แค่หล่อนลุก เขาก็ก้าวพรวดถึงตัว พร้อมกระชากต้นแขนจนหล่อนถลาเข้าไปปะทะกับแผงอกกว้าง
‘นายหัว!’
‘ทำไม! กล้าขึ้นเสียงกับฉันเหรอ!’
เขาตะคอกใส่ บีบต้นแขนหล่อนจนเจ็บ ทว่าอายอุ่นจากร่างกายของเขากลับทำให้หล่อนผวา ทั้งอยากเข้าไปอิงซบ ออดอ้อน แล้วบอกเขาว่าหล่อนไม่รู้เรื่อง ไม่เข้าใจในสิ่งที่เขาพูดออกมาเลย แต่อีกใจก็หวาดหวั่นกับแรงโกรธนี้ และแรงบีบต้นแขนก็ทำให้หล่อนเจ็บ