“ซันเดย์…” เมื่อเธอเรียกชื่อของชายหนุ่มเสื้อขาว ทำให้คนเสื้อดำที่นั่งตรงข้ามเขาหันใบหน้าหล่อเหลามามองเธอทันที
ทว่าคนตัวเล็กกลับมองไม่เห็นเขา หรืออาจเพราะไม่ได้สังเกตุว่าเขามองเธออยู่ จนกระทั่งเขาเอ่ยขึ้น
“หยิ่งเนอะ ไม่ได้ทำงานด้วยกันก็เลยไม่ทัก”
ฟ้าใสจึงหันหน้าสวยหวานไปมองเขาทันทีก่อนที่จะเบิกตาโพรงโต เมื่อรู้ว่าเจ้าของเสียงเมื่อครู่คือใคร
“คุณ…เออ สวัสดีค่ะ” เธอเอ่ยทักทายชายหนุ่มเสื้อดำด้วยท่าทางและคำพูดที่ดูห่างเหินเอามากๆ
“หึ” เขาเคล้นเสียงในลำคอ
“เมื่อกี้ฟ้าเรียกเรา มีอะไรรึป่าว” ซันเดย์เอ่ยถามขึ้น เมื่อเห็นว่าบรรยากาศในโต๊ะเริ่มเปลี่ยนไป
ฟ้าใสเดินไปนั่งข้างซันเดย์ แบบตะแคงข้างเพื่อหันหน้าไปคุยกับเขา ทำให้ซีเจย์เห็นชุดที่เธอสวมใส่ ด้านหน้าดูเรียบร้อย แต่ด้านหลังกลับโชว์ผิวขาวเนียน
“คือฟ้าเล่นเกมกับเพื่อน แล้วคำสั่งในเกมคือให้พาซันเดย์ไปที่โต๊ะอ่ะ ช่วยไปที่โต๊ะฟ้าหน่อยได้มั้ย”
