ตอนที่ 22
——————————
"…ค..คุณเคลย์ตัน..อื้ออ..คุณเทียร์..."
อามิเกลมองเห็นเทียร์น่าอยู่ไกลยืนมองเขาและเธอด้วยแววตาโกรธจัด ตกใจตาโตรีบทักท้วงชายหนุ่ม นึกแล้วเชียวต้องมีคนมาเห็นเธอในสภาพแบบนี้กับเขาจนได้
"ไม่ต้องสนใจ"
"คุณ!!" มือเล็กต่อต้านผลักอกแกร่งออกด้วยความยากเย็นทั้งเจ็บแผลที่อักเสบขึ้น
"หืมม..."
เคลย์ตันผละออกจากหญิงสาว อุ้มร่างเล็กลงจากตักแกร่งก่อนจะลุกขึ้นยืนเต็มความสูง อามิเกลมองอย่างโล่งใจที่เขายอมหยุด
ปึงง!
ฟุ่บบ!
แต่ก็ต้องตกใจจนเบิกตากว้างเมื่อเขาเดินไปปิดประตูเสียงดังแล้วปิดผ้าม่านอีกชั้นหนึ่ง คนที่ยืนมองอยู่ข้างนอกเมื่อสบตากับร่างสูงก็รีบเดินกลับเข้าไปตึกใหญ่ทันที
"จะไปไหน" ร่างอรชรกำลังจะเดินหนีชายหนุ่มก็หันหลังกลับมาคว้าต้นแขนเล็กไว้ก่อน
"...ก..เกล..ว๊ายย!"
ชายหนุ่มนั่งลงโซฟาที่เดิมแล้วดึงคนตัวเล็กนั่งทับตัก จัดท่าให้ขาเรียวคร่อมสะโพกสอบไว้ด้วยความรวดเร็ว สะโพกเ
