“ไม่อยากมีชีวิตอยู่กันแล้วใช่ไหมถึงกล้ามาแตะต้องเมียกู”
คำถามจากผู้ที่มาใหม่ทำเอาสิงหาหันไปแสยะยิ้มกับเพื่อนและพวกการ์ดอย่างเห็นเป็นเรื่องตลกกับคำถามของวายุ ลุยเดี่ยวเข้ามาแล้วยังจะมาโชว์ห้าวกล้าถามพวกเขาแบบนี้อีกแค่คน ๆ เดียวกับพวกเขาเกือบยี่สิบคนใครแพ้ใครชนะก็เห็น ๆ กันอยู่
“จะพูดอะไรก็ระวังปากเอาไว้บ้างนะระวังจะไม่มีเงาหัว”
อาร์ตบอกวายุที่ยังคงยืนทำหน้านิ่งโดยที่มีแก้มใสยืนอยู่ข้าง ๆ พร้อมกับจ้องมองกลุ่มคนตรงหน้าของเธอด้วยสายตาที่เรียบเฉยไม่แสดงอาการหวาดกลัวเลยสักนิดตอนนี้เธอมีพี่หมอที่พร้อมจะปกป้องเธอ เธอก็ไม่กลัวอะไรทั้งนั้น สู้ก็สู้ด้วยกัน ตายก็ตายด้วยกันถึงจะพูดแบบนี้ก็เถอะ แต่เธอก็อยากจะจูงมือพี่หมอเขาสู่ประตูวิวาห์มากกว่าประตูยมโลกนะ แหะ แหะ
“ที่พูดมาหมายถึงพวกมึงใช่ไหมที่จะไม่มีเงาหัว” แสยะยิ้มร้ายใส่กลุ่มคนตรงหน้าก่อนที่จะค่อย ๆ ไล่มองไปยังอาร์ต สิงหา เอมิ ธีร์ที่กำลังประคอ
